My Lovely Omega [ Completed ]

part. 45

အခုတစ္ေလာ မၾကာခဏေအာ့အန္ေနတဲ့ ဝမ္ရီေပၚေၾကာင့္ ေရွာင္က်န့္က စိုးရိမ္ေသာကေရာက္ေနရွာတယ္ ။ အခုလည္း ထပ္ၿပီးအန္ေနျပန္ၿပီ ။ သူက စိတ္မပူပဲေနပါ့မလား ။ မေန႕ကဆိုရင္လည္း စားၿပီးသားေတြအကုန္ျပန္အန္လို႔ ေဆးတိုက္ထားရတယ္ ။

" ဝမ္ေလး ကိုကိုတို႔ေဆး႐ုံသြားရေအာင္ မင္းေနမေကာင္းျဖစ္ေနတယ္ထင္တယ္ ''

" ေမာင္အဆင္ေျပပါတယ္ ကိုကိုရဲ႕ ''

ေရွာင္က်န့္ဟာ ဝမ္ရီ​ေပၚရဲ႕ႏြမ္းဖပ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္ၿပီး အရမ္းဝမ္းနည္းလာတယ္ ။ ဒီကေလးက သူ႕ကို စိတ္မပူေစခ်င္လို႔ အခုလိုေျပာတယ္ဆိုတာကိုသိေနေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့ ။

" ဝမ္ေလး အိမ္မွာပဲနားေနပါလား စစ္တပ္ထဲကို ကိုကို မင္းအစားသြားလိုက္မယ္ေလ ''

" ကိုကိုကလည္း ေမာင္အဆင္ေျပပါတယ္ဆိုမွ ။ ၿပီးေတာ ေမာင္ရဲ႕ကိုကိုက ဒီေလာက္လူႀကိဳက္မ်ား ေမာင္က ကိုကို႔ကို တစ္ေယာက္တည္း လႊတ္လိုက္စရာလား? "

" ဒါေပမဲ့... "

" ကိုကိုရယ္ ဘာေတြေတြးပူေနတာလဲကြာ ေမာင့္ကိုဖက္ထားေပး ကိုကိုဖက္ထားရင္ ပင္ပန္းတာေတြက ေပ်ာက္သြားလိမ့္မယ္ ''

ဝမ္ရီေပၚက ကိုကို႔ရဲ႕စိတ္ပူေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးကိုျမင္ေတာ့ အားတင္းကာၿပဳံးျပလိုက္တယ္ ။ အမွန္အတိုင္းဝန္ခံရရင္ သူ လုံးဝေနလို႔မေကာင္းဘူး ။ ေခါင္းေတြမူးေနၿပီး အိပ္ယာထဲမွာပဲ အခ်ိန္ျပည့္လွဲေနခ်င္တာ ။

" ဝမ္ေလး မင္းရဲ႕ကိုယ္ေတြပူေနတယ္ ကိုကိုစိတ္မခ်ေတာ့ဘူးကြာ ။ ေဆး႐ုံမသြားခ်င္လဲ ဆရာဝန္ပဲ ေခၚလိုက္ေတာ့မယ္ ''

" ကိုကို ေမာင္ တကယ္အဆင္ေျပ... ''

ကိုကိုဟာ သူ႕ရဲ႕စကားကို ဆုံးေအာင္ေတာင္ နားမေထာင္ေတာ့ဘူး ။ ခ်က္ျခင္းပဲ ဖုန္းဆက္လို႔ေနတယ္ ။ ဝမ္ရီေပၚက စိတ္ေမာစြာ သက္ျပင္းခ်မိတယ္ ။  ေဆး႐ုံမသြားခ်င္ဘူးဆိုတာက သူ႕မွာ ေရာဂါတစ္ခုခုရွိေနမွာေၾကာက္လို႔ ။ ကိုကိုနဲ႕အတူေနရတာေတာင္ ဘယ္ေလာက္မွမရွိေသးဘူး ။ ထပ္ၿပီးေတာ့သာ ခြဲရအုံးမယ္ဆိုရင္ သူတကယ္ေသသြားလိမ့္မယ္ ။ ဝမ္ရီေပၚဟာ မ်က္ႏွာပ်က္သထက္ ပ်က္လာတယ္ ။ သူ႕စီမွာ ေရာဂါရွိေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ? ။