Could Have Been Better (Crush Series #2)

Chapter 50

This is the last chapter of Could Have Been Better, but there's still one more part. Thank you for coming this far! 

---

CHAPTER 50 — We Didn't Lose It

Tahimik na kaming dalawa ni Shayne nang bumalik si Conrad. He went straight to me and sat beside me.

Nakangiti si Shayne sa aming dalawa. While I do not know how to react at everything that I heard, she seemed happy and contented.

Muling hinawakan ni Conrad ang aking kamay. My left hand was on the top of the table so Shayne saw how Conrad held it tightly. Nakangiti siya habang nakatingin doon.

Hanggang ngayon ay gulat pa rin ako sa mga narinig ko. Kung iyon man ang katotohanan, hindi iyon ang inasahan ko. I thought it would be hard for me and Conrad to get back together. I thought of the different possibilities like giving up and letting him go. Pero sino ba ang niloloko ko gayung hindi ko naman kayang isuko ang pagmamahal ko sa kaniya? I might let him be with Shayne, but I would not stop loving him for the rest of my life. In fact, I don't think I could love another man.

Ngayong nilinaw naman sa akin ni Shayne ang lahat, sari sari ang nararamdaman ko. Of course, above everything else, I am happy. Walang paglalagyan ang ligayang nararamdaman ko dahil sa mga narinig ko mula sa kaniya. Ang tanging nais kong gawin ay yakapin si Conrad at sabihin sa kaniya kung gaano ko siya kamahal. Hihingi ako ng tawad at babawi ako sa mga panahong nawala sa aming dalawa.

Ngunit habang niraramdam ko ang init ng kamay ni Conrad na nakahawak sa balat ko, may matindi ring emosyon na sumasakop sa puso ko. Bukod sa ligaya, hindi ko maintindihan kung bakit may lungkot din doon.

"I'll go ahead," Shayne mumbled as she stood up.

Tumayo rin si Conrad ngunit hindi bumitaw ang kamay niya sa akin. Nakatingala ako sa kaniya. He looked down at me and smiled before bringing his eyes to Shayne.

"Are you sure you can go home on your own?" he asked Shayne.

I could hear that he's concern. Sobrang dami na talaga nilang pinagsamahan para maging ganito siya kalapit kay Shayne. If I were Shayne, I might also feel insecure even if I just consider myself his best friend. Dahil totoong maalaga si Conrad. Taking that away from her would make a big difference to their friendship. Ngayon pa lang ay nangyayari na iyon.

Iyon siguro ang dahilan ng lungkot na nararamdaman ko. Knowing that Conrad met someone like Shayne, makes my heart ache. Sinong nakakaalam? Paano kung nagmahalan silang dalawa? Anong gagawin ko kung iyon nga ang nangyari?

"Oo naman. Mag-uusap pa kayong dalawa," aniya kay Conrad. Tumingin din siya sa akin at binigyan ako ng matamis niyang ngiti bago nagpaalam.

Hindi na ako nakapagsalita at ang nagawa ko na lang ay tumango. One day, when everything gets better, I would talk to her again and be grateful to her. Marami akong dapat pasalamantan kay Shayne. Balang araw ay ipagpapasalamat ko sa kaniya ang lahat ng ito.

Pinanood ni Conrad si Shayne hanggang sa makalabas ito ng restaurant. Nang mawala na ito sa aming paningin ay saka siya umupo sa tabi ko.

"You didn't finish your cheesecake," aniya sa akin habang tinitingnan ang pagkaing halos hindi ko naman nagalaw.

"Totoo ba ang lahat ng sinabi ni Shayne?" sabi ko sa halip na sagutin ang sinabi niya.

He sighed and held my hand again. "It's true. Kahit na naging girlfriend ko siya, which I don't even consider real, wala nang ibang namagitan sa amin."