The Billionaire's Childish Wife (√)

Chapter 8

Chapter 8: Doraemon

SUE'S POV:

Nasa sala ako at nanonood ng doraemon sa malaking tv nila Von.  May kinakain din akong popcorn kaya nae-enjoy ko ang manood. Pero hindi ko talaga maiwasang mainis. Kaya eto nakasimangot ako habang nakatutok sa tv at lumalamon ng popcorn.

"Uy, ma'am Sue!" Napalingon ako kay Hunter nang tawagin niya ako. Pero ibinalik ko rin agad sa tv ang tingin dahil ayaw kong may nalalampasan na kahit maliit na scene sa pinapanood ko.

"Bakit parang di ata maipinta mukha niyo ma'am Sue. May problema ba?"

'Sino ba namang hindi maiinis eh nasimot ko na lahat lahat ng inihain ni Von pero wala akong nakita ni katiting na pagmamahal. Huhuhu'

"Wala." Matipid kong sagot.

"Ganon? Uy, ma'am Sue penge ng popcorn ah." tumango naman ako. Tumabi sila sa tabi ko at nanood rin ng Doraemon.

"Anong oras na Hunter?" Tanong ko na hindi inaalis ang tingin sa TV.

"8 na po ma'am Sue. Pfft. Hahaha ambobo naman ni Damulag." natatawa niyang sambit.

"Oy, Hunter wag mong simutin lahat. Kung makakuha ka kulang nalang pati itong bowl." nakasimangot kong ani. Anlaki ng subo kaya anrami ng dinudukot na popcorn.

Pero..."Ano?! 8 pm na?!" gulat na tanong ko. LAGOT AKO NETO.

"Opo. Pfft. " sagot naman ni Clinton na pinipigilang tumawa sa pinapanood.

"Huhuhu uwi na tayo. Pleaseeee~" mangiyak ngiyak kong pakiusap kaya naman napalapit saakin si Hunter.

"Luhh ma'am Sue tama na po sa pagiyak. Huhuhu" iyak niya den. Akala ko pa naman iko-comfort ako neto. Sasabayan din pala ako sa pagiyak.

"Bohoo~ Bakit ka rin ba umiiyak Hunter?*sob*"

"Pagumiyak ka kasi yare kami kay boss eh. Huhuhu." Naiiyak pa niyang tugon at niyakap pa ako pagkatapos ay hinagod ang likod ko para patahin ako.

"*sob* Uwe na kasi tayo. *sob* Ayokong makulong sa basement huhuhu"

"Huhuhu kinukulong ka pala sa basement ma'am? Nakakaawa ka naman huhu--" nabigla ako nang hawakan niya ako sa balikat at pinaharap sakaniya. "IKINUKULONG KA SA BASEMENT MA'AM?!" napahinto naman ako.

*gulp* hindi ko nga pala dapat sinabi yun! Mag aalala lang sila sa akin.

"Anong sabi mo mr. Gomez?" napalingon kami kay Von na nakapamulsa at walang emosyong nakatingin sa amin.

Napatayo sila Clinton at Hunter. "Ah... Eh... K-kinukulong daw po kasi si --" hindi ko na siya pinatapos at sumingit habang nag sasalita pa siya. Ayoko kayang malaman yun ni Von huhu

"-si Nobita kinukulong ni Damulag hehehe... Diba Clinton? Kawawa..." Nginitian ko siya ng malapad as in abot heaven. Hehehe

"Yeah. Ma'am Sue is right Vaughn. Yung pinapanood namin ang tinutukoy ni Hunter." *sigh* buti nalang at sumakay si kuya Clinton.

"Really?" tsaka niya binalingan ng tingin si Hunter na agad namang tumango tango.

"Ah... Von..." agaw ko sa atensyon niya.

Lumingin siya sa akin, "What?"

"Pwede na ba akong umiwi. Uwi na ako hehehe. Gabi na. Tsaka maglalaba pa ako. Tapos maghubugas ng plato tapos--"

"You're staying here tonight until tomorrow. I will take you home on Sunday." eh?(゜゜)

"P-pero... si tsang kasi baka... b-baka magalet." nag aalalang turan ko.

"Don't worry, pinaalam na kita at pumayag sila." e-ehh? Pumayag sila? Seryoso? Imposible... "Clinton take her to her room." utos niya kay Clinton.

"Ehh? May sarili akong kwarto?" nakakunot noong tanong ko.

"Why?"

"Akala ko ba... pag mag asawa kailangan iisa ang kwartong tunutulugan? Hmm?" inosenteng tanong ko. Diba ganon naman guys? Hehehe kasama kasi yun sa naresearch ko eh. Tsaka ganon naman yung napapanood ko lalo na sa parents ni Nobita. Iisa ang kwarto nila.

"Hindi pa tayo kasal babae. Clinton." lumapit naman saakin si Clinton.

"Teka." ngayon sinamaan naman ako ng tingin Von. Luhh ang sungit talaga huhuhu. Pinaglihi kaya ng sama ng loob itong si Von?

"Yung pinapanood ko kasi di pa tapos eh..." nahihiyang ani ko habang nakatungo.

"Tsk. May sarili kang TV doon kaya doon mo na ituloy yung panonood." tugon naman niya. Yey! May sarili rin akong TV sa kwarto hihihi.

"Von!"

"What?" madiin ang pagkakatanong nya doon. Hala

"Penge pa ng popcorn hehehe" sinamaan uli niya ako ng tingin.╥﹏╥ Huhuhu sabi ko nga hindi na eh.

"Yaya. Bring her popcorn to her room." utos niya. Nagningning naman ang mga mata ko. Hihihi ansungit sungit pero ambait bait hihihi

"Thank you hubby! Goodnight!" masaya kong sabi. Nakita kong namula yung tenga niya. Nagtaka ako pero hindi ko nalang yun pinansin dahil baka naiinitan lang siya kaya ganon. Mainit nga ba? Hindi naman. Naka aircon din kasi hanggang dito sa sala. Ang astig diba?

"Tara na Clinton! Hatid mo na ako! Uy, Hunter!"

"Yes ma'am?"

"Tara dun sa kwarto samahan mo ko manood ng Doraemon hehehe" alok ko. Ngumiti naman siya. Mas masaya kasi kapag may kasama akong nanonood. Hindi masaya kapag solo ko lang.

"Okey!" masaya niyang angil.

"HUNTER." madiing banggit ni Von.

"-okey boss dito nalang ako."

----itutuloy