Snow Frost

24

A/N Hey guys !! If you want a dedication just comment down and I'll dedicate one of my previous chapters to you:)

Happy reading :)

SOMEONE’s POV

Kasalukuyang tumatakbo ang sasakyan  ko papunta sa isa sa mga mansion  ko. Mula doon ay nag-iintay ang isang mahalagang tao na katulong  ko sa larong sinimulan ko.

Siya ang  utak ng  larong  ito. Hindi ko alam kung anong atraso sa kanya ni Snow Frost pero isa lang ang sinisiguro ko, malaki ang galit niya sa babaeng iyon.

Maingat kong iginarahe ang sasakyan ko at sumalubong sa akin ang  ilan sa mga katulong ko. Nakabantay sa bawat sulok ng mansion  ang mga tauhan  ko at lahat sila ay armado.

Dire-diretso akong naglakad  papasok sa loob at doon ay bumungad sa akin ang matatalim niyang tingin at ang nangungunot niyang noo. Naglakad  ako papunta sa may hagdan at sinenyasan ko siyang sumunod sa akin.

Habang naglalakad kami ay ramdam  kong pinapatay na niya ako sa mga tingin niya. Tsk. Mukhang hindi pa rin niya nakakalimutan ang pagpalpak ng grupo ko.

Anong magagawa ko? Eh, sa tatanga-tanga ang ilan sa mga tauhan  ko. Isa pa,  hindi ko na kasalanang masamang damo talaga si Snow Frost kaya hindi agad siya namatay doon sa pagsabog ng sasakyan  niya.

Nang makarating kami sa tapat ng isang silid ay agad  kaming  pumasok. Pagkatapos kong isara ang pinto ay naramdaman ko na lang ang mga kamay niya sa may leeg ko at pilit niya akong sinasakal at itinutulak sa may pinto. Napapikit ako dahil sa sakit.

“A-ah! L-let me… go!” Pilit kong sigaw.

“You ruined my plan!”Galit na sigaw niya.

“Shut up! L-let me go! Bullshit!” Nahihirapang saad ko. Napakahigpit ng pagkakahawak niya sa leeg ko, yung tipong para bang may hawak siyang isang naghihingalong  ahas at pilit niyang pinipisil  ito upang  tuluyan ng malagutan  ng hininga.

Nahagip ng mata ko ang isang flower vase na nakapatong sa may lamesa na nakapwesto   malapit sa amin.

“Die!” Sigaw niya. Pilit kong inaabot iyon at labis ang galak  ko ng mahawakan ko ito.

Hawak-hawak  ko na ang flower vase at handa  na sana akong ihampas ito sa kanya kaya lamang ay napansin niya ito dahilan para bitawan ng isang kamay niya ang  leeg ko. Pilit niyang inaagaw sa akin ang vase at napangisi ako ng ilang saglit pa ay wala na sa leeg  ko ang kamay niya. Habol-habol ko ang hininga ko. Hindi na ako nag-aksaya pa ng panahon at gamit ang buong  lakas ay tinuhod  ko ang  maselang parte ng katawan niya at dahil doon ay napaupo siya sa sahig. Nang matuon ang atensyon niya sa ibaba niya ay ginamit kong pagkakataon iyon para ihampas sa kanya ang vase na hawak ko na  naging sanhi ng pagkawala ng  malay niya.

Napahawak ako sa may leeg  ko.  Agad  kong binuksan ang pinto at tinawag ang mga tauhan ko.

Pinasadahan ko ng tingin ang katawan niyang nakahiga sa sahig at mula doon ay may umaagos na dugo. Napahinga ako ng maluwag at saka itinuon ang atensyon ko sa may parteng leeg ko.

“Muntik na ako doon ah.” Mahinang saad ko. Hinintay kong dumating ang mga tauhan  ko.

Nang makarating sila ay agad nilang binuhat ang katawan  niya.

“Ano pong gagawin namin sa kanya young lady?” Tanong  ng  isa sa kanila.

“Tignan mo kung may pulso pa siya.” Utos ko.

Nang masuri na  na niya ang  pala-pulsuhan  nito ay tumango-tango siya. Magaling naman.

“Call my doctor.” Saad  ko na lang. Alam na nila ang gagawin sa kanya. Malaki ang parte niya sa plano ko kaya hindi pa siya pwedeng mamatay.