Irreparable mistake(KV)

🚫18🚫

💖 :

_منظورت از "به عنوان خودت" چیه!؟

جین با حالت متفکری پرسید و به هوسوک نگاه کرد...

هوسوک آب دهنشو قورت داد و همراهش بغضی که راه تنفسشو بسته بود هم پایین فرستاد...

+خب من تا حالا روی استیج اجرا نکردم... درحالی که همه زندگیم عاشق این کار بودم...

جین متوجه نفس های لرزون پسر رو به روش شده بود...

لبخند مهربونی بهش زد و از روی کاناپه بلند شد و کنارش نشست...

دستشو دور شونه های پسر حلقه کرد و اونو به آغوش کشید...

همیشه دلش می خواست این کارو انجام بده و الان به خودش افتخار می کرد که توی همچین موقعیتی می تونه با این کار به پسر بفهمونه کنارشه و آرومش کنه...

هوسوک با تردید دستاشو بالا آورد و دور کمر جین حلقه کرد و چشماشو با آرامش بست...

_چرا نتونستی!؟

+خب... من تو صومعه بزرگ شدم... اونجا این چیزا اصلا درست نیست و حتی به زور بهم اجازه دیدنشون رو می دادن... اون سالی که آدیشن دادی منم می خواستم آدیشن بدم ولی... خب نذاشتن...

_پس از من متنفر شدی!؟

هوسوک با خجالت سرشو تکون داد...

+میدونم دلیل مسخره ایه... ولی...

جین لبخندی زد و دستشو با حالت نوازشی روی کمر پسر توی بغلش حرکت داد...

_گاهی اون لحظه احساساتت جوری هستن که این کار معقول ترین چیزه پس هیچ وقت نگو دلیل مسخره ایه... شاید اگه جاهامون عوض می شد منم همین حسو بهت داشتم... و مراسم آخر سال!؟

+تهیونگ تو 12 روز تعطیلات کریسمس که همه برنامه دارن خودشو تو خونه حبس می کنه و فقط گریه می کنه... پس من مجبورم کاراشو انجام بدم...

_چرا گریه می کنه!؟

+چون مامانش تو روز تولدش مرده... 30 دسامبر...

جین با یادآوری دختر کوچولوی خجالتی و گوشه گیری که اوایل توی کمپانی می دید آه کشید...

_جالبه... من و تو در عین اینکه خیلی شبیه هم هستیم وضعیتمون کاملا متفاوت با هم بوده... من تو یتیم خونه بزرگ شدم و از اونجایی که اونا فقط منتظرن پرتت کنن بیرون پس... راحت بهم اجازه شرکت تو مسابقه رو دادن و... واقعا ناراحت شدم که حتی شانسی واسه امتحان توانایی هات نداشتی...

جین با ناراحتی گفت و وقتی سرشو پایین آورد نگاه خیره هوسوک رو دید و در لحظه نگاهش شیطون شد...

_اما ما امسال تو مرخصی هستیم و... میتونیم به عنوان یه زوج عادی اجرا کنیم... هوم!؟

هوسوک لبخندی زد و سری به موافقت تکون داد و خودشو به جین چسبوند...