The Soul Keeper

Chapter 89

Adrianna Rose Campbell POV

Hinawakan kong mabuti ang ulo niya habang ang mga thread ko ay nakapalibot sa buong katawan niya kaya hindi siya makagalaw.

Unti unti kong pinihit ang ulo niya paharap sa akin hanggang mabali ito at tinanggal ko na ang mga thread ko kaya nahulog siya sa punong kinatatayuan niya.

Napatingin ako kay Sai na buhat bigat niya. Tumalon ako pababa at tumingin sa tabi ko kung nasaan ang babaeng nakamaskara na ngayon ay hindi na humihinga.

Mababang uri. Tsk.

Tumingin ako kay baby Sai na dumudugo ang ulo kaya mabilis kong inapakan ang ulo ng babaeng nasa tabi ng paa ko hanggang nabasag ang ulo niya at lumabas na rin ang utak niya.

Tumakbo agad ako papalapit sa kay Sai at mabilis siyang binuhat.

"Let's go"-saad ko na ikinatango niya habang ang tingin niya ay na kay Sai. Napangiti naman ako at saka umiling. Pagdating kay Sai napaka sweet niya hahha.

"Paano ang katawan?"-seryosong saad niya habang nakatingin sa babaeng durog ang ulo.

"Let Lea fixed that thing. I hate that fucking body"-nakakuyom na saad ko habang nakatingin sa duguang baby ko.

Walang kapatawaran ang ginawa nila sa baby ko.

***

Nakatayo ako ngayong habang tanaw ang sirang Magical Academy.

Inaayos na nila ngayon ito. Habang wala pa ang mga estudyante. Hondii ko alam pati pala Royalties umuwi sa mga kaharian nila.

Tsk.

Pumikit ako at saktong nagpakita ang imahe ni Sai na duguan kaya napakuyom ang mga kamay ko dahil sa galit.

Pero may biglang yumakap sa akin galing sa likuran ko.

"Gagaling din siya. Maghihiganti tayo"-napangiti ako dahil sa sinabi niya.

Oo maghihiganti kami. Malapit na malapit na.

Sai POV

Nakatingin ako ngayon sa may malaking bintana sa kwarto ko. Nasa tabi ko naman si Thania habang natutulog. Napahawak ako sa ulo ko na may benda.

Damn it! Kung hindi ako naging pabaya, hindi mangyayari ito!

Nakatulala lang ako habang nakaupo sa kama, hindi ko alam kung ilang minuto na ang nakakalipas pero ayaw kong bumangon o 'di kaya mag-isip.

"Baby"-napatingin ako kay Daddy na ngayon ay nasa may pintuan nakatingin sa akin.

Nangilid bigla ang mga luha ko habang kinakagat ang ibabang labi ko na nakatingin sa kanya.

Lumambot ang tingin niya sa akin at naglakad papalapit saka ako niyakap.

Doon na ako tuluyang umiyak nang umiyak.

"I'm sorry"-umiiyak na saad ko habang patuloy na humahagulhol.

"It's my fault kaya nasira ang academy!"-nahihirapang saad ko habang umiiyak.

"Hey, baby it's okay. Ginagawa na nila ang Academy at walang nasaktan. Pwede pang ibalik sa ayos ang academy, okay? Shhhh. C'mon baby stop crying. No one's fault. It's not your fault. I will kill all of them if they will blame you because of what happened. You are my precious baby and I'll do everything to make you smile."-malambing na saad niya habang pinupunasan ang mga luha ko sa mata. Nakatingin lang ako sa kanya habang pinupunasan niya ang luha ko.

Napayuko ako at napapasinghot pa saka ko pinunasan ang luha ko.

"Is Mommy mad?"-mahinang tanong ko habang nakayuko.

"Why would I baby? I am mad to that bitch not you"-napatingin ako kay Mommy na papalapit sa akin, kaya napaiyak na naman ako.

Yumakap naman siya sa akin at ganoon din ang ginawa ko at muli akong umiyak.

"Shhhh. Baby. That's okay"-mahinang saad niya kaya napatango ako at sumiksik sa kanya.

"You still have your playmate there. Just enjoy playing with her if you are fully recover already"-saad niya kaya lumayo ako sa kanya at tumango-tango.

"Hmm. Yes mommy. I love you. I love you Daddy"-nakangiting saad ko kaya niyakap nila akong dalawa.

I'll do everything to make them pay for what they did to me. I will do everything to make sure that they will fall. I'll kill them all.

***

Three days passed and I am totally recovered.

Sa totoo lang palagi akong nasa Legendary Mountain, kasama ang mga alaga ko.

Ngayon lang ako nagtagal kasama sina Mommy at Daddy.

"Hey baby, where are you going?"-tanong ni Mommy na nakasilip sa pintuan. Tumingin lang ako sa salamin at tinitignan ang ayos ko.

"I'm going to play with Angelica Mommy. And I hope her wounds are already healed"-saad ko na ikinangiti niya at lumapit sa akin saka tumayo sa likuran ko at hinawakan ang dalawang balikat ko.

"Baby, you should be out of this mess. One week more before the war to be started. I want you to go to the Legendary Mountain and stay there until the war is end"-maalumanay na saad ko at saka hinihimas ang buhok ko.

Tinitigan ko siya sa salamin, may konting ngiti sa kanyang labi. Nahihirapan si Mommy, makipaglaro sa mga kalaban na mas nauna nang sinimulan ang laro.

"No, I'll help you mommy"-umiiling na saad ko at tinignan siya sa may salamin. Tumingin siya sa akin at saka umiling. Napahigpit din ang hawak niya sa balikat ko kaya napakagat labi ako na napansin naman niya kaya nagrelax siya at saka huminga ng malalim.

"I'm sorry baby. I'm sorry but I won't let you to be part of the upcoming war"-seryosong saad niya kaya humarap ako sa kanya at hinawakan ang dalawang kamay niya.

"Adrianna! I'm not a kid anymore. You know that"-singhal ko at saka tinitigan ang mga mata niya pero ngumiti lang ito sa akin at hinawakan ang balikat ko.

"Baby, bata ka pa. Still 8 years old kung sa katawan ang basehan pero ang pag-iisip mo ay talagang matanda na dahil hindi nabura ang mga ala-ala mo noong mga naunang buhay mo. Pero kami ang nakakita sa'yo habang niluluwa ka ng flower of life. Inalagaan at pinalaki ngunit mas pinili mong manatili sa Legendary Mountain. Kaya ang hiling ko sa'yo, doon ka na muna sa Legendary Mountain habang may gulo pa rito. Gusto kong manatili ka doon para maging ligtas. Ayokong masaktan ka. Ayokong may mangyaring masama sa'yo. Ayokong mawala ka sa akin. Ako ang Mommy mo kaya makinig ka. Gagawin ko ang lahat para maipanalo ang laban na ito. Sisiguraduhin kong sa atin ang panalo. Hindi ko iyon magagawa kong may inaalala ako, kung inaalala ko ang kalagayan mo. Mas mapapanatag ako kapag nasa Legendary Mountain ka. Please baby, listen to me"-mahinahong saad niya kaya napakunot ako.

"I'm not that weak Mommy"-seryosong saad ko at napayuko. Kinuyom ko ang dalawang kamay ko at tumingin ulit sa mga mata niya.

"I'm not weak!"-seryosong saad ko.

"Baby, you need to stay there. You are out of this mess. Ako ang bahala sa Mommy mo. Hindi ko hahayaan na malayo siya sa paningin ko."-saad ni Daddy habang lumalapit sa amin at mabilis kaming niyakap ni Mommy.

"I love you both"-saad ni Daddy at hinalikan ang noo namin ni Mommy.

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

Sa wakas may update na ako ahahha

Sorry sa paghihintay.

I love you all

Sana nagustuhan ninyo.

Keep safe muah