Będziesz żyć

XX

Draco stanął przed skromnym mugolskim domem, z niedowierzaniem patrząc, w jaki sposób żyją jedni z najinteligentniejszych mugoli. Zapukał do drzwi. Otworzył mu drzwi starszy mężczyzna, którego bystre spojrzenie młody czarodziej znał już z obwoluty książki.

- Nie byliśmy umówieni, prawda? - zapytał profesor.

- Niestety nie, ale pomyślałem, że może poświęci mi pan chwilę, czytałem jedną z pana książek – Malfoy wyjął publikację – i chciałem zadać panu pytanie.

Profesor szerzej otworzył drzwi i wpuścił czarodzieja do środka. Wskazał mu kanapę w salonie, a sam zajął stary wytarty fotel, znajdujący się koło kominka.

- Słucham cię młody człowieku – powiedział.

- Interesują mnie schrony z czasów II wojny mugol... światowej– poprawił się szybko - a właściwie ich rozmieszczenie. Napisał pan, że nie odnaleziono żadnej mapy.

- Tak - pokiwał głową profesor, patrząc na chłopaka podejrzliwie.

- Gdzie można by jej szukać?

Draco nie posługiwał się tak biegle legilimencją, jak Czarny Pan, który nie potrzebował utrzymać kontaktu wzrokowego do czytania w myślach, ale posługiwał się tą umiejętnością w miarę dobrze. Zawdzięczał to Severusowi i swojemu ojcu, który nalegał na naukę i dopilnował, żeby w ostatnim swoim roku w Hogwarcie syn przeszedł odpowiednie szkolenie. Teraz nie miał problemów, żeby zajrzeć do głowy starego historyka.

- Gdzie można jej szukać, najodpowiedniejszym miejscem byłoby moje biurko, ale biskup Canterbury, który otrzymał kopię, powiedział, że nie mogę jej dać żadnemu z dziwnych gości, którzy po nią przyjdą – pomyślał – Jesteś jednym z ludzi o wyjątkowych zdolnościach, prawda? - powiedział ostrożnie - Niestety nie wiem, gdzie jest ukryta mapa, w książce napisałem prawdę, gdybym trafił na jej ślad, opublikowałbym to – łgał – Wybacz mi, bardzo rozbolała mnie głowa – profesor potarł skronie.

- Możemy temu zaradzić – rzekł Draco, wyciągając różdżkę – Imperio – powiedział, celując w uczonego.

Wyszedł z domu profesora z mapą w kieszeni marynarki.