Boss အဆိပ္​မျပင္းလြန္းနဲ႔...! [Zawgyi]

၁၁။ ေ႐ႊေပၚျမတင္ (၁၁)

ေ႐ႊေပၚျမတင္ (၁၁)
~~~~~~~~~~~~~~

အေဆာင္မႉးဆရာမက စုယိယိကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမ နဖူးေပၚက ေယာင္ေနသည့္ ဖုလုံးကို ေတြ႕ေလေတာ့သည္။ သူမ မ်က္ေမွာင္က်ဳတ္ကာ ေမးလိုက္သည္။

"စုယိယိ၊ မင္းကို ဘယ္သူ တြန္းလိုက္တာလဲ"

စုယိယိ ကုတ္ကုတ္ကေလးျဖစ္သြားကာ မ်က္လုံးေထာင့္ကပ္၍ ရွီရွန္းကို ၾကည့္လိုက္သည္။ ၿပီးမွ ေခါင္းခါျပေလသည္။

"ဘယ္သူမွ မတြန္းပါဘူး၊ သမီးဘာသာ လဲက်တာပါ"

ဤသို႔ သိသိသာသာ 'ဖုံးကြယ္ဖို႔ ႀကိဳးစား'သည့္ လုပ္ရပ္ကို ဆရာမက အေသအခ်ာျမင္လိုက္ေလသည္။

"မလိမ္နဲ႕၊ သူက သမီးကို တြန္းလိုက္တဲ့တစ္ေယာက္လား..."

စုယိယိမွာ လူတိုင္းႏွင့္ အၿမဲသင့္ျမတ္သည့္ ေက်ာင္းသူမ်ိဳးဟု သူမ လက္ခံထားသည္။ တစ္ဖက္က အျခားေက်ာင္းသူကေတာ့ မည္သူႏွင့္မွ် မတည့္သျဖင့္ တစ္ကိုယ္တည္းျဖစ္ေနဟန္ တူသည္။ ထိုမိန္းကေလးကို ဇိမ္ခံကားႀကီးမ်ားက လာ လာေခၚသြားၿပီး ျပန္လာလွ်င္ သြားတုန္းကႏွင့္ အဝတ္အစားမတူေတာ့သည္ကိုလည္း သူမ သတိထားမိသည္။ 'ဒီလို ေက်ာင္းသူမ်ိဳးေတြ ငါ ေတြ႕ဖူးသားပဲ'

ထိုသို႔ေတြးမိေသာ ဆရာမသည္ စုယိယိကိုသာ ဘက္လိုက္လိုစိတ္ရွိေနသည္မွာ မဆန္းေတာ့။

"မဟုတ္ဘူး၊ အဲ့ဒါက အဲ့သလို. . ." စုယိယိကေတာ့ ရွင္းျပဖို႔ 'ႀကိဳးစား'ေနဆဲ။

"ယိယိ၊ နင္ ဘာလို႔ သူ႕ကို လိုက္ကာေျပာေပးေနတာလဲ၊ ဆရာမ... အဲ့ဒါ သူ တြန္းလိုက္တာ၊ သမီးနဲ႕ ရွနင္း မ်က္ျမင္သက္ေသ လုပ္ေပးလို႔ရတယ္"

ရွနင္း တစ္ခဏေတာ့ တုံ႕ဆိုင္းေနမိေသာ္လည္း ဤကိစၥႀကီးတစ္ခုလုံး မိမိႏွင့္ မသက္ဆိုင္သကဲ့သို႔ ျပဳမူေနေသာ ရွီရွန္းကို ေတြ႕ေသာအခါ စိတ္ခုသြားမိကာ ေခါင္းညိတ္လိုက္ေတာ့သည္။

"မင္းနာမည္ ဘယ္လိုေခၚသလဲ"

ဆရာမက ရွီရွန္းကို ၾကည့္လိုက္သည္။ သူမ စုယိယိႏွင့္ အန္အန္းကိုသာ ယုံၾကည္လိုက္ေၾကာင္း သူမ၏ အမူအရာမ်ားက ျပတ္ျပတ္သားသား ေဖာ္ျပေနေလသည္။