Boss အဆိပ္​မျပင္းလြန္းနဲ႔...! [Zawgyi]

၁၀၆။ ဧကရီ အနက္​ေရာင္​ (၂၀)

ဧကရီ အနက္​ေရာင္​ (၂၀)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

တံခါးဖြင္​့ဖို႔ ရွီရွန္​း အခ်ိန္​ သိပ္​မယူလိုက္​ရ။ ခ်င္​းယြီတို႔ သံုးေယာက္​ မိမိတို႔ ေခါင္​းေဆာင္​ကို ထိုင္​ရွိခိုးမိမတတ္​ျဖစ္​ေနစဥ္​မွာပဲ တံခါးႀကီး ပိတ္​စ ျပဳလာေတာ့သည္။ ပိတ္​ေနသည္​့ အရွိန္​ကလည္​း ပြင္​့သြားတုန္​းက အရွိန္​ထက္​ နွစ္​ဆမ်ွ ပိုျမန္​ေနေလသည္​။

"ျမန္​ျမန္​ ဝင္...!" ရွီရွန္​း ခ်င္​းယြီနွင္​့ လင္​ဖုန္​းတို႔ကို အရင္​တြန္​းထည္​့လိုက္​ၿပီး ဝတုတ္​ေလးကို ဆြဲေခၚကာ ေနာက္​က လိုက္​လာခဲ့ေတာ့သည္​။

စုန္​႔ရွစ္​တို႔ အဖြဲ႕ တံခါးမပိတ္​ခင္​ ေျပးဝင္​ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ေသာ္​လည္း အခ်ိန္​မမီခဲ့။ တံခါးက ပိတ္​သြားခဲ့ၿပီ။ ဓာတ္​ခြဲ႕ခန္း တစ္​ဖက္​ျခမ္းမွာ ရွိေနသူတို႔ဆိုလ်ွင္​ ပို၍ပင္​ လိုက္​ မမီနိုင္​ေသး။

"ဒီကုနန္​ ေတာ္​ေတာ္​ တစ္​ကိုယ္​ေကာင္းဆန္​တာပဲ၊ သူ႔လူေတြကိုပဲ ေခၚၿပီး ထြက္​ေျပးသြားတယ္​၊ ဟန္​႔...! အျပင္​ထြက္​နိုင္​ရံုနဲ႔ အသက္​ရွင္​နိုင္​မယ္​ ထင္​ေနလား၊ သူ ဇြန္​ဘီျဖစ္​သြားမွာ ေစာင္​့ၾကည္​့ေနလိုက္​"

"သူ႔မွာ တကယ္​ပဲ အျပင္​ထြက္​ဖို႔ နည္းလမ္​းရွိတာလား"

"က်စ္... အဲ့အေပါက္​ကေန သြားလို႔ ဘယ္​ေရာက္​သြားမယ္​မွန္းမွ မသိတာ၊ သိပ္​ဝမ္​းသာမေနနဲ႔ဦး၊ အဲ့ထဲမွာလဲ ဇြန္​ဘီေတြ ရွိခ်င္​ ရွိေနမွာေပါ့"

ထိုလူမ်ားမွာ ကုနန္​ သူမဘာသာ ေျပးသြားၿပီး သူတို႕ကို ထားခဲ့သည္​့အတြက္​ ေဝဖန္​ျပစ္​တင္​ေနၾကေလသည္​။ အျပစ္​တင္​လို႔ ဝေတာ့ သူမကို ဆဲဆို က်ိန္းေမာင္းၾကျပန္​သည္​။

"သူ ပန္​းခ်ီကားခ်ပ္​ ထားခဲ့တယ္​ေနာ္​" တစ္​ေယာက္​က ၾကမ္​းျပင္​ေပၚက်ေနေသာ ကားခ်ပ္​ကို ေကာက္​လိုက္​ရင္​း ေျပာလာသည္​။ 

ဤရက္​ပိုင္​းအတြင္​း ကုနန္​မွာ ထိုကားခ်ပ္​ကိုသာ စူးစူးစိုက္​စုိက္​ၾကည္​့ေနခဲ့ျခင္​းျဖစ္​သည္​။ ပထမေတာ့ တခ်ိဳ႕မ်ားလည္း စပ္​စုလိုလာသည္​နွင္​့ သြားၾကည္​့ခဲ့ၾကေသးသည္။ သို႔ေသာ္​ ထိုကားခ်ပ္​ထဲမွ graffity ဒီဇိုင္း အရႈပ္​အေထြးႀကီးကို ပံုေဖာ္​ၾကည္​့၍ မရနိုင္​ခဲ့ၾက။