KADİM CADI (Revize edilip düzenleniyor.)

KADİM CADI 62

Bugün beğeni sayıları ve okurların arttığını gördüm... Çok mutlu oldum^^ İnş. Yorumlar da artar hikayeye yön veren şeyler yorumlar. Lütfen hayalet okuyucu olarak kalmayın.

Eilese arena şeklinde ki geniş alanın önünde bekliyordu.
Geldiğinde ondan ilerde olan üç kişi çoktan varmıştı. Yapılacak savaşlarla numaraların belirleneceği gündü. İlk olarak onar kişi gruplar halinde birbiri ile savaşacaktı. Daha sonra yaralananlar elenecek yaralarına göre sıralama verilecek yara almayanlar ise tek kişilik savaşlara katılacak. Bu şekilde numaralar belirlenecekti.Takım savaşlarında iyi olmadığının farkında olarak geri durdu. Katıldığı ikinci grupta kendisi gibi bebek çekirdeğini ilk oluşturan hafif kilolu çocuk vardı. Şansa karşı takımda ilk bebek çekirdeğini oluşturmakta başarılı olan iki kişi vardı.
"Onları çevreleyeceğiz etrafını sarın!"
Kilolu çocuk bağırdıktan sonra kimse yönetimi onun ele almasından rahatsız olmadı. Daha iyi fikri olmayan çocuklar karşı takımı yarım çember içine aldı. Ellerinde sadece tahta mızrak ve kılıçlar vardı. Eilese kalabalık arasında yalnız kalmıştı bir anda.
"Gerçekten takım savaşlarına uygun değilim"
Kimin ne önerdiği ne komuta ettiği önemli değil bir şekilde Eilese başka insanların sözlerine uyum sağlayan bedene sahip değil.
O sadece kendi iradesi üzerine hareket edebiliyor.
Ayrıca çocukları dövmek mi? Bununla ilgilenmiyor!
Bu yüzden geri planda kalarak dövüşü izlemek en mantıklısıydı ancak ölmeyi bayılmak sanan bu veletler onu rahat bırakmak istemediler gibi.
İlk bebek çekirdeği oluşturan uzun boylu çocuğun adı yüz on üç numaraydı. Diğer kısa olan ikiyüz yedi kilolu olansa dört yüz üç (yazardan not :numaraları yazı ile yazmayacağım artık üşendim^^)
113 hızla üzerine atılıp kılıcını salladı. Eilese kılıcın önünden kenara rahat bir şekilde çekildi. 113 ıskaladığı için sinirle daha agresif olarak kılıcını kullanmaya başladı. Ne yazık ki her hamlesi boş bir havayı kesmiş gibiydi. Eilese'in ilgisiz rahat tavrı onu daha da delirtiyordu.
"Kaçmayı bırak artık savaş korkak!"
Eilese takım savaşında ki duruma olan dikkatini kendisine bağıran çocuğa verdi. Üzerine gelen saplama hareketinden kaçınmadı aksine 113'e doğru ilerledi.
Elinde ki kılıcın sapı ile boynuna sertçe indirdi.
Sinir bozucu bir sineğin elenmesi gününü etkilemedi. Takım savaşı uzadıkça beceriksiz kılıç sallamalarına tahammülü bir süre sonra kalmadı.
"Bir cadı olarak soğuk silah nadiren kullanmış olsa da bu gördüğüm ellerinde ağaç çubuğu ile fil dürtmeye çalışan karınca topluluğuna benziyor. Anlamsız ve gereksiz o kadar hareket vardı. Üstelik verdikleri açıkla Her hangi bir kılıç kullanıcısı bu çocukları biçmekten sıkılır."
Eilese düşünmekten ve beklemekten sıkıldığında çocuk kalabalığın içine girip kılıcının arkası ile 113 e yaptığı gibi çocukları tek tek ensesine vurarak bayılttı.
Daha çok parkta yürüyüşe çıkmış gibi görünüyordu.
Zahmetsiz hareketler Eğitmenlerin de gözlerinden kaçmadı.
Eilese elini tekrar salladığında boşluğa geldi. Ilgiz gözleri yere çömelmiş ona öfke ile bakan iki çift göze baktı.
Gözlerinde ki ilgisizlik hızla kayboldu yerine hafif bir merak geldi. Çocuk çömeldiği yerden sıçarayıp kılıcını savurarak arayı açtı. Küçük boyuna göre elinde ki uzun kılıç ile oldukça ironik bir görüntü vardı.
Annesinin kıyafetini giyen çocuğa benziyordu.
"Him.."
Eilese elinde ki kılıç ile saldırılarına karşılık verdi. Belinde ki eski suikastçı hançeri daha keskin olsa da dokunmadı. Şuan ellerinde kılıç keskin kenarı kör olduğu için birini kesmek çok zordu.
Birbirlerine girdiklerinde şişman olan 403 Eilese yardım etmeye çalıştı ancak Eilese tarafından hızla bayıltıldı.
"O senin takımından!"
Kısa çocuk 213 numaraydı. Öfkeli tavrı Eilese daha da eglendirdi.
Sırıtarak baktı.
"işime karışılmasından hoşlanmam"
Sözleri 213 numarayı daha da sinirlendirdi.
En çok takım arkadaşlarına ihanet edenlerden nefret ediyordu.
Alev alev yanan gözlerinde ki tiksinti Eilesin hoşuna giden şeylerdi
Azim böyle bir şey olmalı. Öfke ve nefret böyle mi olmalı?
En son gerçekten başkalarının birbirine yaptığı yanlışa kızmayalı ne kadar olmuştu? Ne zamandan beri insanlardan kopmaya başlamıştı bin yıl önce mi yada iki bin yıl?
Ne zaman insanlıktan ümidini kesmiş kendi işine bakar olmuştu?
Çocuğun heyecanını onu yenme arzusu ve nefretini karşılamaya devam etti.
Bedeni yavaş yavaş yorulmaya başlayınca nefessiz kalan 213 e baktı. Bir çocuğa zorbalık yaptığını fark ettiğinde utançla çocuğu hızla bayılttı. Tuhaf bir sessizlik oldu. Eilese etrafına baktı.
O zaman arenada tek başına kaldığını fark etti. Şişko diğerlerini halledip yardıma gelmiş olmalıydı. Zaten yarısından çoğunu bayıldığı için zor olmasa gerek.
Eğitmenler ruhları çekilmiş bir halde sessizce duruyordu. Tezahürat yapan çocuklar susmuş ona bakıyordu.
Eğitmen sonunda kendine gelip yalandan öksürdü.
"Bu takım savaşı kazananı 93 numara!"