Ms. Wattpader Meets Mr. ML Player (Trivino Series 03)

CHAPTER 33

CHAPTER 33 |Baliw|

The Christmas break ended so fast, mabilis lumipas ang mga araw kapag hindi mo binabantayan.

My Christmas ended of me going back to my room and hide myself there. Pakiramdam ko, paglumalapit ako kay Khenzie nagiging mas mapanganib ang lahat. I don't want myself to eat by my own feelings, dapat iwasan na hanggat maaga pa.

Para makaiwas din sa pag-iisip ay naubos ko lahat ng libro sa Wattpad na meron ako. Halos wala na rin akong mabasang storya, dahil naubos ko na lahat ng nirecomend sa'kin online.

'Yon nga ang ginawa ko boung break, hindi na ulit nagdinner together ang pamilya namin nina Khenzie noong new year. Hindi ko na siya nakita, simula pa noong pasko.

He texted me frequently, pero tipid at kung kinakailangan lang ako sumasagot. He also attempted to go out with me pero agad akong tumanggi, sinabi kong busy ako kahit hindi naman talaga.

The good thing is, hindi siya pumunta sa'min pagkatapos ng pasko, he also told me na ni lift na ni, tita Gen ang punishment nila tungkol sa WiFi and gadgets kaya naman libre na ulit siyang maglaro ng Mobile Legends ngayon.

Mabuti 'yon para sa'min, pero hindi masaya sa loob ko. Ang totoo?

Na mi-miss ko na siya. For months I'm used of seeing Cyan Khenzie everyday, every morning, at school, dinner, halos boung araw kami magkasama dati. Pero Ngayon?

Gosh, I should stop this, I sound really cheesy!

Ang bigay niyang kwentas ay nasa drawer ko lang at nakatago, hind ko kailanman nasout, ni sinubukan.

I sighed deep while looking at my reflection in the mirror, balik klase na namin ngayon. I'm positive makikita ko na si, Khenzie.

There's something on my stomach jumped of the idea of seeing Cyan today. Kaso ayaw pa rin mawala ng mabigat na pakiramdam sa parte ng katawan ko.

Achievement na sa'kin ang nagawang pag-iwas kay, Khenzie dapat pag-igihan ko pa.

"Ma, morning! Nasaan si, papa?" I asked, naabotan ko kasi si mama na nagluluto.

Bumeso siya sa'kin bago sumagot. Pansin ko lang, mas nagiging blooming si, mama araw-araw. Ganyan ba talaga kapag Inlove? Bakit ako hindi?!

"Morning anak, may tinatapos lang na sketch ang papa mo. Malapit na raw." Nakangiting aniya, agad naman akong tumango.

"'Yon po ba 'yung project niya sa Quezon? 'Yung hotel?" Na e-excite kong tanong habang umu-upo sa hapag para makapag breakfast. Tumango naman si, mama sa'kin.

Malapad akong ngumisi, ewan ko ba ba't na e-excite ako. "Excited na akong makita 'yon mama. Pinakita ni, papa sa'kin 'yung sketch, super ganda po!"

Natawa naman si, mama sa'kin. "Taon pa ang aabotin Yanna bago makitang tapos na ang building." Aniya habang naglalapag ng bacon, sunny side up egg, at fried rice sa hapag. Bango!

"Excited akong everyday madaanan ang desinyong ginawa ni, papa." I said at her. Still, hindi pa rin kami sanay lahat, kasi nakakabigla nga naman. Pero dahan dahan naman na kaming nag-aadjust sa bagong buhay na ito.

"You seemed so fond of your father huh? Nagseselos na ako." Ani mama sa tonong nagtatampo kunwari.

Ngumisi naman ako sa kanya, "ikaw pa rin naman po ang mama ko. No one will replace you in my life."

"Hindi man lang tinanggi ang paratang ko?" Nagtaas ng kilay si, mama sa'kin.

Bumungisngis lang ako sa kanya. This past week, mas lalo akong namangha sa arkitektura, and it's because of my father. He told me a lot of famous architects in the Philippines na ilan ay nakasama na niya. Mas lumawak tuloy ang kagustohan kong maging katulad ni, papa. Konting panahon pa lang na magkasama kami lubos ko na siyang hinahangaan.