Ms. Wattpader Meets Mr. ML Player (Trivino Series 03)

CHAPTER 40

CHAPTER 40 |Basted|

I'm on my second year college when Mama and Papa officially and legally got married.

It was one of the happiest days of my life, my lola went to mama's wedding so as our few relatives.

My friends were also there including ate Ri-yel na buntis na sa kanilang pangalawang anak ni, kuya Ron ron.

It feels so nostalgic lalo na noong sabay kaming naglakad ni, Khenzie papuntang altar. It reminds me of my first day here in the Philippines kung gaano ko ka-ayaw humawak sa braso niya noon. We're enemies back then huh!

I don't know pero noong nag-speech si, Tita Gen ay talagang naiyak ako. She's my mother's bestfriend siya ang saksi sa pagmamahalan ng mga magulang ko.

Love really is perfect, it's the lovers who faults. Kasi wala namang perpektong tao, the important thing of being a human being is to strive to be better, to strive to become perfect.

We always have two choices in life, the right and the wrong one. The right choice is hard to choose, the wrong one is so easy to pick.

Pero kung hindi natin pipiliin ang tama, kung pinili nating hindi masaktan at magsakripisyo wala talaga tayong mabuting mapapala.

Sa kaso ng mga magulang ko, nagkamali sila pero tinama nila, and that is better. That is striving to become better.

Days, Months, and years passed like a whirlwinds. It's not always butterfly and sunshines, sometimes it's dark, but that's life. Hindi laging masaya, may mga panahon talagang parang delubyo.

College days are like hell! Lalo na 'yung mga strict na professor na wala talagang sinasanto. Nasubokan ko ngang magkaroon ng isang bagsak, mabuti na lang at minor subject lang, and I also manage na mabawi ang bagsak na 'yon. Khenzie's so caring at me that time, he even bought me chocolates kasi daw baka ma-depress ako sa bagsak ko.

Ang loko! Walang depress sa vocabulary ko no! Positive kaya akong tao, pero syempre kinilig pa rin ako sa effort niya na 'yon.

Minsan din ay nag-aaway kami ni, Khenzie, normal lang naman 'yon sa relasyon. But both of us are thankful for every fights we had, kasi we have the opportunity to learn, to grow, and to be matured.

Still we're in the process of knowing each other, may mga bagay pa kaming hindi alam sa isa't isa na dahan dahang natutuklasan sa paglipas ng mga taon. Having Khenzie with me is such a great blessing, I really can't imagine my college life without him.

Siya lagi ang kasama ko, pumasok, mag-lunch, umuwi, gumawa ng assignments, projects and plates, sa pag-review siya rin ang kasama ko.

Sobrang saya sa feeling na sabay naming ginagawa ni, Khenzie ang pagtupad sa mga pangarap namin.
Right now, we're really are inseparable.

"Woi! Baka madapa ako!" Reklamo ko kay, Nicole. Ni-blind fold kasi nila ako papunta sa lugar na hindi ko na alam ngayon. Wala akong makita!

Tama ang hinala ko! Khenzie's acting weird this past week, parang may tinatago. And yeah I'm right may surpresa siyang hinahanda.

"H'wag kang magreklamo I will pull you talaga!" Masungit na ani, Nicole. Grabe ang reklamo niya kanina dahil nakalmot ko raw siya kakagalaw ko.

"Harsh, tulak na ba natin 'to friend?" Tawa tawa pang gatong ni, Rhea. Pati siya ay kasabwat din ni, Khenzie.

"Pag itong blindfold na 'to natanggal, kayo talaga pag-uumpugin ko!" Banta ko sa kanila.

"Kapag ganun hindi na lang namin tatanggalin 'yan!" Humagalpak ulit ng tawa ang bruhilda!