ရင္ခုန္သံကို မညာေၾကး / ရင်ခုန်သံကို မညာကြေး(Complete)

Episode (7)

မနက္မိုးမလင္းခင္ကတည္းက ႏိုးေနခ့ဲေသာ အလင္း၏စိတ္မ်ားသည္ ေလႏွင္ရာလိုက္ပါရေသာ ရြက္ေႂကြေလးက့ဲသို႔ မၿငိမ္မသက္ခံစားေနရသည္ ။ ပံုမုန္ဆိုရင္ ေျခာက္နာရီမွ ႏိုးေပမ့ဲ ဒီေန႔​ေတာ့ သရက္ပင္မွာအိပ္တန္းတက္​တ့ဲျကက္ဖႀကီး စတြန္တ့ဲအခ်ိန္ကတည္းက  ႏိုးသြားခ့ဲတယ္ ။ ကားမ်ားျဖတ္သန္းသြားသည့္အတြက္ ထြက္ေပၚလာေသာ အသံမ်ားကိုလည္း ရံဖန္ရံခါၾကားေနရသည္ ။ တစ္ခါတစ္ရံေခြးမ်ားက အုပ္စုဖဲြ႔​ေဟာင္သည့္အသံမ်ားေၾကာင့္ ေၾကာက္မိသည့္စိတ္လည္း ဝင္လာ၏ ။

ညအိပ္မီးေရာင္ ခပ္မိွန္မိွန္ေအာက္တြင္ ႀကီးႀကီးႏွင့္ကေလးမ်ားကေတာ့ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနၾကသည္ ။ အခ်ိဳ႕ကေလးမ်ားသည္ နဂို အိပ္သည့္ေနရာမွာမဟုတ္ေတာ့ဘဲ ေျခရင္းဘက္ကို ေရာက္ေနသည္ကိုလည္း ျမင္ေနရ၏ ။

ရင္ဘတ္ေပၚတြင္ရိွေနေသာ ခ်ည္ေစာင္ခပ္ပါးပါးကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး ငိုခ်င္လာေသာစိတ္ကို တင္းထားရသည္ ။

သိပ္မၾကာမီ ႀကီးႀကီးႏိုးလာသည္ကို အသံၾကားရံုႏွင့္သိေနေသာ္လည္း မ်က္လံုးကိုသာ စံုမိွတ္ထားမိသည္ ။ ခပ္တိုးတိုးလြင့္ပ့်ံလာေသာ တရား​ေခြမွထြက္​ေပၚလာသည့္တရားသံ ၊ ႀကီးႀကီး၏ ဘုရားရိွခိုးသံ ၊ ေမတၱာပို႔အမ်ွေဝသံ ၊ ေၾကးစည္႐ိုက္ခတ္သံမ်ားသည္ နားထဲသို႔ ခပ္တိုးတိုးဝင္ေရာက္လာ၏ ။

မနက္ျဖန္ဆိုလ်ွင္ ထိုအသံမ်ားကို အလင္းၾကားခ်င္လ်ွင္ေတာင္ မၾကားႏိုင္ေတာ့ ။ အခန္းထဲသို႔ ႀကီးႀကီး ျပန္ဝင္လာၿပီး ေစ်းသြားဖို႔ျပင္ဆင္ေနသည္ကိုလည္း မီးေရာင္မိွန္မိွန္ေအာက္တြင္ ေတြ႔ေနရသည္ ။ အသံအားလံုးျပန္လည္တိတ္ဆိတ္သြားေတာ့၏ ။ ႏိုးေနေသာ္လည္း အလင္း မထခ်င္​ေသး ။ ရသည့္အခ်ိန္ေလးမွာ
ေနေနက်ေနရာ​ေလးတြင္ ခပ္ၾကာၾကာေနခ်င္မိသည္ ။ အလင္းေရာင္မ်ားပင္ အခန္းတြင္းသို႔ တျဖည္းျဖည္း ဝင္ေရာက္လာၿပီ ။

ကူလုပ္ေပးသည့္ အန္တီႀကီးႏွင့္ ​ေဂဟာမႉးတို႔ စကားေျပာေနသည္ကိုလည္း ခပ္တိုးတိုးၾကားေနရသည္ ။ အန္တီႀကီးေရာက္လာၿပီဆိုလ်ွင္ မနက္ခုႏွစ္နာရီခန္႔ရိွႏိုင္၏ ။ အလင္း မထခ်င္ထခ်င္ႏွင့္
ထလိုက္ၿပီး ေခါင္းရင္းမွသြားတိုက္တံကိုယူလိုက္၍ အခန္းအျပင္သို႔ ထြက္ခ့ဲလိုက္သည့္အခါ ေဂဟာမႉးႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဆံုမိေတာ့သည္ ။ ေဂဟာမႉးက အလင္းကို...