KEKO BEY -GAY

14

yorum atın agalar

Bazı anlar vardır. Hiç bitmesini istemediğimiz sonsuza kadar o döngünün içerisinde sıkışıp kalmak istediğimiz. Muharrem de tam olarak bu döngünün içerisindeydi.

Senelerce gizli saklı Serkan'ı izliyordu. Bazı günler hiç yüzünü bile göremiyordu. Oturduğu salon penceresinden çoğu zaman perdesini açık bırakmasını umuyordu ama annesi çok dikkat ediyordu bu konulara o yüzden sürekli kapalı olurdu o perde. Yaz aylarında penceresi açık olurdu... Arkadaşlarıyla konuşmalarını duyar onun için bile mutlu olurdu.

Çocukken yanlarına asla gelmeyen bu çocuğa deli gibi aşık olacağını hiç kestirememişti. Başlarda sadece merak diye geçirirdi içinden ama ilerledikçe kıskançlık, koruma ve sahiplenme hisleri de artmaya başladı.

Okan olmasa belki bu duyguları ömrü boyunca bastıracak hiç açığa çıkartamayacaktı. Mutsuz bir hayatı idame ettirmek zorunda kalacaktı.

Okan daha 20lerindeyken bir kadınla tanışmıştı. Hergün kadının güzelliğini gelir Muharrem'e anlatırdı. Okan babasının işlettiği kumarhanenin başına tam o yaşında geçmişti.

Kadın hergün gelir kumarını oynar giderdi. Bir kere bile Okan ile konuşmuşluğu yoktu. Güzel kadın rastgele etrafa bakınırken Okan ile göz göze gelse Okan mutluluktan sabaha kadar uyuyamazdı.

Cesaret edip konuşmaya gittiğinde duyduğu erkek sesiyle olduğu yerde kalmıştı o gece. Anlayamamıştı olanları.  Eve gitmeden o gece kadın gidene kadar düşünmüştü.

Sonra aklına birkaç fikir gelse de kadına konduramamıştı. Çünkü o çok güzeldi...

Trans bir insan olduğunu kabullenmeye başladığında artık kadın gelmemeye başladı. Okan daha adını bile bilmediği kadını nerden bulacak kime soracağını bile bilmiyordu.

O gün Muharrem'e bunlardan bahsetti. Muharrem duyunca ilk başlarda garipsedi bu olanı. Okan'a konduramadı. Sinirlendi kızdı.

Siniri tamamıyla kendineydi oysa...

Karşısındaki çocuğa ölüyordu ama buna bir isim dahi koyamıyordu. Erkek olması ayrı bir sorundu zaten.

Okan'ın anlattıklarını düşündü. Okan'ın bir erkeğe ama aslında kadına olan duygularını düşündü. Bu Okan için gayet normal gelmişti. Okan bu durumu kabullenmişti çabucak. Nasıl oluyordu da Muharrem için karşısındaki çocuğu kabullenmek bu denli zorlaşıyordu?

Bu konuşmaların üzerinden 2 ay kadar ya geçti ya geçmedi. Okan,Muharrem'in  o sinirli ve sert tepkisinden sonra bir daha konusunu açmadı fakat her yerde aradı güzel kadını.

En sonunda ölüm haberini aldığında Muharrem ile bu konu açıldı aralarında. Tam iki ay sonra öğrenebilmişti öldüğünü.

İntihar etmişti.

Sıkıldığını, hayattan zevk alamadığını yazmış arkasında bıraktığı mektupta.

Yalnızlığına sövmüştü oysa ölürken. Hissizliğine ağlamıştı oysa ölürken.

Muharrem, Okan'ın daha bir kere bile konuşmadığı bu insan için ağlamasına dayanamamıştı. İki kola açıp saatlerce konuşmuşlardı. Okan o gün 2 ay boyunca yaptığı tüm araştırmaları ona anlatmıştı.

Bir sürü olaya tanık olmuştu bu süreçte. Gay çiftler tanımıştı hepsiyle konuşmuştu. Ona ulaşmak için herkesle konuşmuştu ama çok fazla arkadaşı olmadığı için bir türlü bulamamıştı.

En son bir hetero çifte yönlendirilmişti ama konduramamıştı onlarla arkadaş olabileceğini. Çünkü ona göre eğer 'değişik' iseniz öyle tipten arkadaşlarınız olmalıydı. O gün bunları da öğrenmişti...

Normal anormal yoktu ortada. O konduramadığı arkadaşlık gerçekten de o kadının tek arkadaşlarıymış.

Okan hiç bilmediği bu dünyada ne çok üzüntünün ne çok ezilmişliği ve dışlanmışlığı gördü. Onlara yokmuş gibi davranılıyordu.

Ona da yokmuş gibi davrandılar...

Muharrem, Okan'a isim vermeden ilk defa Serkan'ı o gün anlattı kardeşine.

'Sence bende öyle miyim?'

Dediğinde korkuyordu. Ciddi anlamda korkuyordu. Onlar gibi dışlanıp yapayalnız kalarak ölmekten korkuyordu.

'Kardeşin hep seninle.'

Okan hep onunlaydı.

Okan her zaman destekçisiydi.

Okan babasının kumarhanesini bırakıp Muharrem ile bu şimdi kurdukları işe başlamışlardı. Sıfırdan tertemiz bir hayata başlamak için.

İkisi de o zaman yeniden doğmuş gibi hissediyorlardı. Kalplerindeki sevginin ne anlama geldiğini öğrenerek. Suçluluk duymadan yaşamayı öğreniyorlardı.

Başarabilmişler miydi?

Evet.

Şimdi Muharrem sevdiğini izliyor. Okan ise güzel kadını her gün anıyordu. Özlemle...