සන්තානේ - දෙහදක් 2

78

සන්තානේ-දෙහදක් 2

කතු අවසරයකින් තොරව උපුටා ගැනීම සපුරා තහනම්‼️

💜️78 කොටස💜️

වසරකට පසු...

"අනේ කේශ් අයියේ...බබාව චුට්ටක් ගන්නකෝ...මෙයාගේ කෑම එක හදන්න ඕනේ"

චාන්‍යා කිව්වේ තාමත් මුනින් තලා පෙරලිලා ඉන්න කේශවගෙන්.ඇය දන්නවා ඔහු ඉන්නේ ඇහැරිලා බව.ඒත් අහක බලාගෙන ඉන්නේ හරියට ඇයට රිද්දන්න වගේ.

"අනේ කේශ්..ගන්නකෝ අනේ..මම ටක් ගාලා එනවා"

"බෑ..මම තරහයි"

කේශවගේ මන්ද්‍ර හඬ චාන්‍යාට ලාවට ඇහුනේ ඔහු කොට්ටයට මූණ ඔබන් උන්නු නිසා.ඉතින් මේ මුරණ්ඩුකමට හේතුව ඇය දන්නවා.සිහින් සිනාවක් මුවේ ඇදෙද්දී චාන්‍යා බලෙන්ම සිය කුඩා පුතුව කේශවගේ පිටට හේත්තු කළා.හුරතලේට කට උල් කර කර මොනාදෝ කියවන මාස හයක් වයසැති කුඩා පුතු කේශවගේ බඳට හේත්‍තු වී රූට්ටා වැටෙන්න ගියේ ඔහුට තාමත් කෙළින් ඉඳගන්න අමාරු නිසා.

"චානු..."

වහා කෙළින් වුනු කේශව පුතුව අල්ලගත්තේ චාන්‍යා දිහාටත් රවලා බලලා.

"මුරණ්ඩුකම් කළොත් අද මම බලෙන්ම පුතාව ඇහැරවලා දෙනවා ඔයාට නලවන්න..පිස්සා.."

වහාම සයනයෙන් බැස කාමරයෙන් එළියට ගිය චාන්‍යා දෙස හිනාවකින් බලා සිටි කේශව ඇඳ විට්ටමට හේත්තු වී සිය කුඩා පුතු චෙතෝද්ව සිය ඔඩොක්කුවට ගත්තේ ඔහු කේශවගේ රැවුල් ගස් අතරින් කුඩා ඇඟිලිතුඩු යවද්දී.

"අප්පච්චිගෙ නෝටි බෝයි..ඊයේ අම්මිට උම්මා එකක්වත් හරියට දෙන්න නොදී අඬාගෙන නැඟිට්ටා නේද ම්ම්..?අම්මිව ඔහොම අයිති කරගත්තම හරි යනවද??"

කිසිවක් නොතේරෙන පුංචි පුතුව ඔසවාගෙන හුරතල් කරන කේශව ඔහුගේ පිරුණු කම්මුලක් සිපගත්තේ ඔහුගේ මුවින් හුරතල් හිනාවක් පිටවෙද්දි.සිය කුඩා කාලයේ අනුරූපයක්ම වූ පුංචි චෙතෝද්ගේ දෙනෙත් පමණක් චාන්‍යාගේ වගේ වෙද්දී කේශව නම් සිටියේ ඒ ගැන ආඩම්බරයෙන්.තමන්ගේම කාබන් කොපියක් වූ චෙතෝද්ව දකින වාරයක් පාසා ඔහුට දැනෙන සෙනෙහස අපමණයි.ඔහු හැඳ සිටි පිජාමාවේ බොත්තම් කීපයක් ගලවා ඒ ඩයපරය මාරු කෙරූ කේශව ඔහුත් සමඟ ආලින්දයට ආවේ වඩාගෙන නම් නෙමේ.වෙනදා වගේම සිය සවිමත් බාහුවක හා බඳ අතර හිර කරගෙන.