සන්තානේ - දෙහදක් 2

87 - අවසාන කොටස

සන්තානේ-දෙහදක් 2

කතු අවසරයකින් තොරව උපුටා ගැනීම සපුරා තහනම්‼️

💜️87 කොටස💜️
(අවසන් කොටස)

අලුයම දෙකට පමණ සාදයේ වැඩ අවසන්ව ස්නානය කර පැමිණි අහිංසා ඇගේ සුපුරුදු පිජාමා ඇඳුමට බැස හිසකෙස් වියලනයකින් තෙත හිසකෙස් වේලාගනිමින් සිටියේ සාරංග එනතුරුයි.ඇගේ මුහුණෙහි වූයේ වෙහෙසකර බවක්.මුල්ම දවසේ තිබූ දුක දැන් ඇයට නැහැ.හේතුව ඕනෑම වෙලාවක සිය නිවසට යාමට ඒමට හැකි දුරකින් ඇය සිටි නිසයි.බ්ලේසරයත් උරහිසේ දමාගෙන සාරංග කාමරයට ආවේ ඒ මොහොතේ.

"අම්මේ..පට්ට මහන්සියි"

සයනයෙන් වාඩි වී පාවහන් යුගල ගලවා දැමූ සාරංග එක අතකින් කමිසයේ බොත්තම් පියෙව්වා.ඔහුගෙන් දිස් වූයේද තරමක වෙහෙසකර බවක්.

"තාත්තාට මොකද දැන්?අම්මා නම් පලු යවනවා ඇති"

වියලනය පසෙකින් තබා අහිංසා සයනය මතට නඟිමින් ඇසුවා.

"කට්ටිය යනකන්ම ඉඳලා අන්න බනිනවා ගමකට..වටේ ගිහින් අම්මගෙ මල් පෝච්චියකටම වමනේ දාලා.."

"පව් අනේ.සතුටටම අද වැඩිපුර බොන්න ඇති"

අහිංසා කිව්වේ හිනැහෙමින්.ඒ දෙදෙනාත් වෙලාවකට පොඩි දෙදෙනෙක් වගේ.සාරංගට පිටුපසින් දණගසාගෙන ඔහුගේ ගෙල වටා දෑත යවමින් අහිංසා ඔහුගේ පිටට බර වුනා.

"ඒ උනාට බීලා කියවන්න ගියාම ඉවරයක් නෑ.තාම රෑට කාලා නෑ.ඔහොමම නිදාගනීවි.."

සාරංග කිව්වේ දාඩිය දමා ඇති ගෙලට මුවින් හුස්මක් පිම්ඹාට පස්සේ.

"මගෙ ගාව දාඩියයි කෙල්ල.වොශ් එකක් දාන් එන්නම්"

"තව ටිකෙන් දාගන්නකෝ"

අහිංසා කිව්වේ සිය ඉරියව්ව වෙනස් නොකරමයි.

"වෙලාව කීයද දන්නවද මැට්ටී?මීටත් වඩා රෑ වෙලා නාන්න බෑ.උරහිසත් කකියනවා අනික"

සාරංග පවසද්දී තමා අහිංසාට එය සිහි වුනේ.ඔහුගේ උරහිසින් මදක් පසෙකට වූ අහිංසා කමිසය උරහිස නිරාවරණය වන පරිදි පහතට කළා.ඔහු පැවසූ පරිදිම ඇගේ දසන් පහරට ඒ උරහිස මදක් රතු වී තිබුනා.ඔහුට එය වේදනා දෙන එක අරුමයක් නෙමේ.