Yağmur bastırdığında çıktığım yolda gördüm ben o büyük Çınar Ağacını. Kim bilirdi ki o gün o ağacı bir başka gözler görecek ve benim hayatıma dokunacaktı o gözlerin ateşi. Sevgisiyle, üzüntüsüyle, anılarımla, unuttuklarımla dokunacaktı ve küle dönme...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
İnsanların 31 Aralık gününü neden bu kadar istekli bir şekilde kutladıklarını merak ederdim. Yeni bir yılın getirilerilerine bu kadar inanıyorlar mıydı gerçekten? Yeni bir yılın umut olabileceğini, yeni bir hayat olabileceğini düşünenler, buna gerçekten inanıyorlar mıydı yoksa söyleyecek bir şeyleri olsun diye mi söylüyorlardı? Bana kalırsa yeni yıl umut getirmezdi. Umutlar dağıtılıyor olsaydı bu hayatımızın sadece tek bir gününde olmazdı herhalde. Çünkü insan umut etmeye aç kalmış bir canavar gibiydi. Beslenmek için umuda ihtiyacı vardı o canavarın ve bir yıl boyunca tek günü beklese açlıktan ölmüş olurdu çoktan. Bu yüzden umutlar insanlara belki de her gün yeniden bahşediliyor ve insanlar o umutları gün sonuna kadar tüketiyorlardı.
Tarih 31 Aralıktı ve çevremdeki insanlar yeni yılı kutlamayı severlerdi. Bütün o bıkmışlıklarını bir kenara bırakarak samimi bir ortam oluşturmak onlar için bir yeni yıl kutlaması değil daha çok bir araya gelmek için ortaya atılmış bir mazeretti. Kayan Ailesinde bu mazerete karşı gelinemezdi bu yüzden bu evde geçirdiğim yıllarda 31 Ocak günü hep yeni umutlara açılan bir kapı olmuştu. Bu ruhu senelerdir hiç hissetmemiştim çünkü bir şeylerin hep eksik olduğunu ve umut kavramının tek günlük bir kavram olmadığını biliyordum. Fakat Kayan Aile ortamının kurulması ise derinlerimde saklanan sıcacık duyguları uyandırıyordu.
Sabahın ilk saatlerinde kalktığımda evde hazırlık yapıldığını çıkan yemek kokularından anlayabiliyordum. Yılbaşı için evi süslemeyi çok gereksiz bulurduk fakat bahçeyi düzenleyip renkli ışıklar ve süslerle süslemek hepimizin hoşuna giden bir durumdu. Bu süsleme olayını ilk defa farklı bir kişiyle yapmıştık. Masal'ın depoda saklanan süsleri gördüğü anda gözlerinin içi parlaşmıştı adeta. Hatta sadece süsleme de değil bahçeye kış çiçeklerinin ekilmesinde, dalların budanmasında ve birçok bahçe işinde de yardım etmişti. Her sene olmasa da bu sene çok fazla heyecanlanan Masal için Cerrah Amca çam ağacı dikilmesini istemişti. Sabah uyandığımızda bizi karşılayan bir diğer yenilikte bahçeye dikilen çam ağacı olmuştu.
Bütün günü çam ağacını süslemek ve bahçeyi rengarenk ışıklar ile donatmak ile geçirince kendimizi uykulu uykulu yatağa attık. Şimdi gözlerimi araladığım bugüne zencefilli kurabiye ve birçok yiyeceğin kokusu ile uyanıyordum. Kayan'ların evi için Noel havasında diyebilirsiniz ama bu gayriresmi bir Kayan toplanmasından başka hiçbir şey değildi. Söylediğim gibi yeni yıl sevdiklerimizle güzel anlar geçirmek için kullandığımız bir aracıydı.
Yataktan ayrılıp düzelttikten sonra bugün için güzel bir kıyafet seçmek üzere dolabıma yöneldim. Elbise giyinmek istiyordum bu yüzden siyah tülden dar eteğe sahip bir elbise giyindim. Elbisenin tülleri kat kat gelmişti ve dar eteğinin uçları ise fırfır detaylıydı. Yılbaşı ruhunu hiç hissetmemiş bir insan olarak bu sene azda olsa yansıtabilmek adında üzerimde crop kırmızı bir hırka giyindim ve klasikten şaşmayarak kombini spor ayakkabı ile tamamladım. Saçlarıma birkaç krem sürerek şekillenmesi için öylece bıraktım ve güzel kokulara doğru yola çıktım.
