29

8.9K 480 19
                                    

Unicode







မြူဒေါင်းညနေစောင်းအလုပ်ကပြန်ရတော့ တစ်ကိုယ်လုံးနုံးချိလာသည်။မပင်ပန်းဘူးထင်ရပေမဲ့ အလုပ်မရှိရင်မနေတတ်ဘူးပြောမိတာသူဌေးက အကုန်သိမ်းကြုံးခိုင်းတော့သည်။ရုံးကဝန်ထမ်းအစ်မတွေကလည်း အချိုသတိပြီးခိုင်းကြတော့မြူဒေါင်းအားနာနာနဲ့အကုန်လုပ်ရ၏။ အိမ်ထဲဝေ့ပတ်ကြည့်မိတာတော်ပါသေး။ ကိုကိုပြန်မရောက်သေးလို့။

အိမ်ထဲကုပ်ချောင်းချောင်းနဲ့ဝင်လာတဲ့မြူဒေါင်းမှာ အအေးခွက်ကိုင်ရင်းထွက်လာသည့်စိုင်းတခေတ်နှင့်တည့်တည့်ကြီးတိုက်မိတော့သည်။

''အာ့....သေပါပြီ''

''ဒါဘယ်ကပြန်လာပြန်တာလဲ ရှက်ပြာရှက်ပြာနဲ့ မြူဒေါင်းငယ်!''

''ဗျာ....ဟို....ဟို သားသူငယ်ချင်းအိမ်ကပြန်လာတာပါခင်ဗျ''

''ဟမ့်!.....နည်းနည်းလေးမှအနေထိုင်မတက်ဘူး''

''...........''

''မြူဒေါင်းငယ်....''

''ဗျာ.....''

အရပ်၆ပေကျော် ကိုကို့ကို ၅ပေကျော်ကျော်သာရှိတဲ့မြူဒေါင်းကခေါင်းမော့ကာငေးနေရသည်။ ရေချိုးပြီးခါစသာရှိပြီး ရေစိုနေသည့်ဆံပင်ရှည်တွေနဲ့ကိုကိုဟာ မိုးပေါ်ကနတ်ဘုရားတစ်ပါးအလား ခန့်ညားထည်ဝါးလွန်းသည်။ ရင်အုပ်ကျယ်ကျယ်ကြီးကလည်းအားကိုးချင်စရာ။ပျိုတိုင်းကြိုက်တဲ့ကိုကိုရဲ့ချစ်သူကတော့ ဘယ်လောက်တောင်ကံကောင်းလိုက်မလဲ။ဒါကိုတွေးတော့ မြူဒေါင်းမျက်နှာလေးမသိမသာမဲ့ကျလာတယ်။ကိုကို့ကိုသာ သူပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရရင်ဘယ်လောက်ကောင်းလိုက်မလဲ ကိုကို့ရဲ့ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးထဲပွေ့ဖက်ခံထားရရင်များ ဘယ်လောက်ထိ နွေးထွေးနေလိုက်မလဲ။ကိုကိုနဲ့ဆို မြူဒေါင်းသေညက်ညက်လေးရယ်။

''မင်းဒီရက်ပိုင်း အပြင်တွေသိပ်ထွက်နေတယ် ငါမကြိုက်......ကျစ်! ဘာမှမဟုတ်တော့ဘူး သွားတော့!''

''ဟုတ်......''

''နေဦး....''

အပေါ်ထပ်မည့်စဲစဲ ကိုကိုကသူ့ကိုတားပြန်သည်။

''ဘာပြောစရာရှိသေးလို့လဲဟင်.....''

''ဒီည ငါ့အခန်းထဲ ပြန်လာအိပ်''

𝐈 𝐋𝐨𝐯𝐞𝐝 𝐇𝐢𝐦 𝐌𝐚𝐝𝐥𝐲 {Ongoing }Where stories live. Discover now