"අම්මී මම ආවාආආආආආආආආආ "
"මගේ දරුවෝ කෝ එන්න "
දවස් දෙකක් විතර ගෙදරින් පිට ඉඳලා ගෙදරට ආපු තමන්ගේ එකම දරුවාගේ බඩ වටේ අත දාගන්න ගමන් ජොඑල්ගේ අම්මා ජොඑල්ගේ පපුවට හාදුවක් තිබ්බා.......
තම ආදරණීය සහකයා හැරුනම තමන්ට උනුහුමක් දෙන ඒ තරුන පිරිමි පපුව ඒ අම්මට හරි සහනයක් වෙන්නැති හැබැයි අද ජොඑල්ට රහසෙම වෙනදට සැනසීමේ පියවෙන එයාගේ අම්මගේ ඇස් අද ඇඩුම් බරයි
"අම්මි මොකද ඇයි මේ ඔයා..... ගෝඩ් ඔයා අඩනවද අම්මි ! "
"නෑ අම්මිගේ හීරෝ අම්මි ඕකේ...... මට ......"
"අම්මී බොරු කියන්න එපා ඔයා අඩ අඩ කියනවද මට අඩන්නෑ කියලා "
"ම්ම් තාත්ති ඇවිල්ලා ඔයත් එක්ක කතා කරන්න ඕනිලු "
"යෝහ් මම එයාව බලලා එන්නම් මම හොයාගන්නම්කෝ කවුද ඔයාව ඇඩෙව්වේ කියලා "
අතේ ඇගිලි ටිකත් කට කටාස් ගාලා කඩන ගමන් මාසෙකින් විතර දකින තාත්තව බලන්න කොල්ලා පඩි තුනෙන් තුනට නැගලා ගියේ දුවගෙන
"තාත්තේ පුංචී පුතා ආවාආආආආආආආආ රත්තරනේඒඒඒඒඒ "
පනස්වෙනි වියේ පසු උනත් තවමත් තරුනියන්ගේ ඇස් තමන්ටම ඇද බැද තබාගන්න තරම් කඩවසම් රූපයක් එක්ක ජොඑල්ගේ කාබන් කොපියක් ජොඑල්ට අත් දෙක විහිදුවේ ජොඑල් දුවගෙන ගිහින් තාත්තගේ කරට පනිද්දි
"මගේ කොල්ලෝ කොහොමද කෑම්ප් එක "
"හොඳයි අප්පා පණ ගියා හැබැයි "
දැන් මේ තාත්තා අහන්නේ මීට මාසෙකට කලින් කැඩෙට් වලින් ත්‍රිකුනාමලේ තිබ්බ ජම්බෝරෙර් ගැන කොල්ලා ත්‍රිකුනාමලේට ගියේ තට්ට තනියම වාහනේ .... මොකද කොල්ලව බාරදෙන්නවත් රෙගි මහත්තයා ලංකාවේ ඉදියේ නෑ
"කොහොමද ඉස්කෝලේ වැඩ පුතා "
"මතක් කරන්න එපා මට දිව හපාගෙන මැරෙන්න හිතිලා තියෙන්නේ "
මූනත් නරක් කරන් තමන්ගේ කරෙන් කර වටේ තිබ්බ අත් ලිහිල් කරපු තමන්ගේ දරුවා දිහා රෙගී බලාගෙන හිටියේ හිනා වෙවි හැබැයි ...... දෙයක් මතක් උණ නිසා රෙගී ආයෙන සීරියස් මූනක් අරන් ජොඑල්ගේ අතට ලියුම් කවරයක් දුන්නා .....
YOU ARE READING
පළිඟු හදවත ❤️( 𝗡𝗼𝗻-𝗙𝗶𝗰 )ᵒⁿᵍᵒⁱⁿ
Non-Fictionආදරේ කියන දෙය වචනෙන්ම කියන්න ඕන නෑ නේ ? -ආරධ්‍ය ශෙහාන්- ඒත් ආදරේ දැනෙන්න දෙන්න පුලුවන්නේ ? -රොනාල් රසන්‍ය- ආදරය ...
