Twins {5sos Fanfictie} √

H.3

P.o.v Esmee

Ik schrik wakker van een deuntje.
'Hey kan ik bij jou logeren?' Vraagt sabine
'Ja tuurlijk, denk ik, kom je zo of moet ik je tegemoet fietse' vraag ik en wacht op antwoord. 'Blijf maar gewoon wakker en thuis, ik kom vanzelf'
ik sluit me phone al en borstel mijn haar. Eergister had ik een Onesy gekocht dus trek ik die aan.
'Wacht hoe weet je dat ik sliep' stuurde ik terug want ja hoe de fock weet je dat.
'Gokken' ik grinnik en kleed me om. Wacht eerst nog ff vragen.

'Mam?' Vraag ik voorzichtig. Ze knikt, 'mag sabine blijven logeren, ik beloof u niet tot last te zijn, en morge ochtend of richting de middag, vertrekken we met de trein naar Rotterdam' -a/n i d k of het daar word gehouden in Ahoy rotterdam, this het eerste wat in me op kwam-
'Okeh als je oms niet tot last bent' ik knik en slik een gil in.

Ik ga zitten en mijn gedachten dwalen af naar morgen, en wat als de jongens ons opmerken of uberhoud. Straks mogen we op het podium. Ik probeer de gil te onderdrukken en doe snel mijn muziek in. Ik neurie HEY EVERYBODY! Mee tot de ergenis van pap.

'En nu stop je met zingen' snauwt hij. Ik knik en stop gelijk. Als ik sabine zie loop in naar haar toe en pak der tas aan. Ik sleur hem naar boven en laat hem op haar kant van het bed pleuren. -A/N ik het echt heb dat ook want ik kan het verschuiven naar twee , wel met een eigen dekbed enz, you now-

Ik pak mijn pinguïn en richt het op de deur, Als Sabine binnenstapt krijgtze met grote vaart een Pinguin naar haar toe gegooid. 'Wow' zegt ze nog. Ik begin te lachen en ga in bed liggen. 'Owkeh vraag een' zegt ze ik knik. 'Wie is jou'n crush' zegt ze, ik hoef er niet lang overna te denken. 'Luke en of mickey' zeg ik. 'Joune' 'dat weet je wel, Mickey en Ash' ik grinnik. Was te verwachten.

-na een tijdje gefantaseerd te hebben-

'Ik ga zo slapen' zeg ik. 'Ja ik ook' mompelt ze nog. 'Mag ik pinguïn?' Vraag ik want we hebben een tijdje met knuffels geworpen en nu ligt mijn pinguïn bij haar. 'Neeh' zegt ze, ik begin haar te kietelen en na een tijdje geeft ze hem. 'Eindelijk' zucht ik. 'Okeh bedankt' zegt ze quasi geiriteerd. Ik draai me om en val langzaam in slaap...