Twins {5sos Fanfictie} √

H.89

P.O.V. Sabine
Boos spring ik uit de boom en ren weg. Annabelle! Waarom liet je me dit zeggen. 'Sorry, ik heb de controle over je lijf en spraak als je zwak of bang bent. Lekker voor je.' Ik zak tegen een boom neer. Ik haat dit leven, ik haat Annabelle en ik haat mezelf! 'Nou, genoeg gejank. Ga naar de boys en vertel ze dat Esmee samenwerkt met Daryl...' Nee, dat kan ik niet... Ik kan er niet voor gaan zorgen dat de jongens haar ook gaan haten. 'DOE HET!' Ik schrik en sta op, zonder dat ik het wil loop ik richting het huis. Ik heb geen controle over mijn benen, geen controle over mijn gedachtes en geen controle over mijn gevoelens. Ik voel dat Annabelle me steeds meer overneemt, het is verschrikkelijk! Ik zak weer neer en begin te huilen, ik voel dat ik wegzak in een trans... Ik ben mezelf niet meer, Annabelle zit in mijn lijf.

P.O.V. Calum
De deurbel gaat, het eerste wat door mijn hoofd heen schiet is Sabine. Is Sabine daar? Michael staat op en loopt naar de deur. Ik hoor stemmen en daarna lopen er twee mensen de kamer binnen, Sabine en Michael. Ik sta blij op en wil Sabine omhelzen, ze wijst me af. Iets klopt hier niet, Sabine wijst me nooit af... Michael kijkt verdrietig en Sabine boos. "W-waar is Esmee?" Vraagt Ash stotterend. "Weg. Ze werkt samen met Daryl." Zegt Sabine boos. "Ze had me bijna verraden, bijna een kogel door mijn kop." Wat?! Dat is verschrikkelijk, wat een kut steek van Esmee! Michael kijkt me verdrietig aan. "I-ik wist D-dit ook N-niet..." Zegt hij stotterend... "M-mijn eigen z-zusje heeft me V-verraden..." Ik slik, Michael zal zich vast heel kut voelen....

P.O.V. Brian
Iets klopt hier niet, Sabine zal nooit maar dan ook nooit Esmee verraden. Zelfs niet als het duizend keer waar is. "Waar is Esmee nu?" Vraag ik. Sabine haalt onverschillig haar schouders op. "Waar ze dan ook is, ze komt niet meer binnen." Zegt Ashton nors. "Schatje... Doe nou even rustig." Zeg ik tegen Ashton. Hij reageert niet. "Ik ben het eens met Ash, ik haal de naam van de lijst bij de bewakers." Zegt Sabine, en voor ik het weet is ze weg. Dit klopt echt niet.

Het is de volgende ochtend, de hele avond is er niks meer tegen elkaar gezegd en was er een stemming van niets. Ik rek me uit en luister naar de stilte, ik hoor een slot. En als het goed is komt het van de kamer van Esmee, zo snel als ik kan spring ik uit bed. Ik doe razendsnel mijn badjas aan en loop naar de overloop. "Esmee, ben je daar?" Vraag ik. Geen antwoord. "Ik weet dat je daar bent... Doe open, ik wil met je praten!" Zeg ik. Ik zie Sabine boven komen. "Hoe kan Esmee hoer dan zijn? Ze word echt niet binnen gelaten door de bewakers, de jongens zijn boos op haar en ik geef ze groot gelijk. Die bitch dat ze is." Zeg ik. "Maar ik hoorde haar!" Zeg ik tegenstrijdig. Ik weet het honderd procent zeker. "Dat kan niet." Zegt ze en ze loopt weg. Ik zucht, als ze denkt dat ik op ga geven heeft ze het mis. Ik loop naar mijn kamer en kleed me aan. Kamers hebben ramen, en Esmee zit altijd bij het raam. Ik ben zo even Spider-Man. Ik grinnik om mijn grapje, ik praat later met Sabien...

Ik loop naar beneden en ga naar de achterdeur. Esmee haar kamer zit aan de achter kant dus je kan makkelijk bij haar raam. Ik klim gewoon via de waterpijp naar het balkon van Esmee. Oke, poging een. Ik zet mijn voet tegen de muur en begin te klimmen. Ik ben er bijna! "What the hell doe jij nou dan?" Hoor ik ineens iemand vragen. Ashton staat daar. "Ik oefen voor brandweerman." Zeg ik grijzend. Als ik de grap seksueel maak is hij zo weg... "Je mag straks mijn brandweerslang wel even testen." Zeg ik met wiebelende wenkbrauwen, zijn wangen worden rood en hij rolt met zijn ogen. Hij loopt weer naar binnen en ik ga verder. Nog een klein stukje. Ik klamp me vast aan het balkon en zet mijn voeten op het balkon. Ik kijk naar het raam en zie Es zitten, ik klop op het raam en zie dat Esmee kijkt. Ze rolt met haar ogen en doet het raam open. "Ga weg, iedereen haat me." Zegt ze. "Ik niet, Sabine is even haarzelf niet. Even serieus, het lijkt alsof er een monster in haar leeft ofzo." Ik zie Esmee schrikken en daarna kijkt ze me boos aan. "Oke, een. Doe normaal. En twee, mijn kamerdeur was ook gewoon open hoor." Ik sla mezelf voor mijn kop. Nu heb ik voor niks mezelf zo uitgesloofd. Ik hoor Esmee grinniken.