H.58

668 62 5
                                    

P.O.V. Sabine
Ik plof naast Calum op de stoel. "Komen papa en mama ons ophalen?" Hij kijk even verast omdat ik papa en mama zeg. Dan knikt hij zijn hoofd en glimlacht. "Mali is ook mee." Zegt hij blij. "Yeay!" Zeg ik, oprecht blij. "Wil je vast hun nummer trouwens? Dat ik daar niet eerder aan heb gedacht, wat stom." Zegt hij, ik knik en geef hem mijn mobiel. Hij tikt wat in in mijn telefoon en geeft hem terug. "Thanx bro." Zeg ik 'cool'. Hij begint te lachen. "Sorry, heb ik altijd al es willen doen." Lach ik mee. "Hey maaree, hoe hebben jij en Nikki elkaar ontmoet?" -ik weet niet meer hoe ik haar naam geschreven had... Oops- zeg ik en ik kijk hem aan. Gelijk begint hij te blozen. "Nou euhm, toen we op tour waren kwamen we mensen tegen. Een van hun was Nikki, ze werkte bij de ziggo dome. Dus vandaar." Zegt hij met een verliefde blik. "Oelala! Sweett!" Zeg ik, hij bloost. "Filmpje kijken?" Zeg ik dan, hij knikt. "The notebook!" Roep ik, en voor Calum kan antwoorden pak ik de laptop en start de film.

"Oke, dit was z-zo'n zielige f-film!" Snik ik, Calum kijkt me raar aan. "Om een film hoef je toch niet te huilen?!" Zegt hij. "Sorry dat ik een vrouw ben hoor, eentje met gevoelens!" Zeg ik terwijl ik zo'n 'duh' gezicht maak. Hij grinnikt. "Volgende keer de hunger games!" Zegt hij. Gelijk knik ik enthousiast. "Jaaa! En awh, die eerste film waar Rue in stierf. Ik moest zo huilen en.." Ik wordt onderbroken door Calum. "Je hebt zeker nog nooit zo'n zielige film gekeken?" Hij rolt zijn ogen. "Inderdaad, je begint me al te snappen broer." Zeg ik. "Je lijkt net Mali. Die moet ook huilen bij alle films die ze ziet." Zegt Calum, ik grinnik. "Dat is iets typisch voor vrouwen!" Zeg ik met een glimlach. "Dat zal Nikki ook wel hebben denk ik." Voeg ik eraan toe, hij begint te blozen. Lief.

Ik sta op en loop naar de het bed, het is nu een uur s'nachts. Elf uur in het vliegtuig is niet niks. Ik pak uit mijn tas mijn pyjama en tandenborstel, make-up reiniger en loop zo door naar de 'badkamer'. -sorry mensen, ik ben nog nooit in een vliegtuig geweest- ik kleed me om en doe mijn pyjama aan en loop weer naar mijn bed. Ik klim in bed en doe het lampje bij mijn bed uit. "Truste lieve mensen." Zeg ik in het algemeen. Geen antwoord, ik denk dat iedereen al slaapt.

"GOEDEMORGEN GURL, HALF ZES. WE GAAN LANDEN." Hoor ik Esmee in mijn oor tetteren. Ik gooi een kussen naar haar hoofd en ga zitten. Ik grom wat en loop naar de badkamer. Ik ben geen ochtend mens. "Doe es vrolijk man. Tis een mooie dag." Hoor ik Calum zeggen. "Dat betekend niet dat het de ochtenden veranderd, of Esmee in de ochtend." Zucht ik en ik gooi een plens water in mijn gezicht. Ik kleed me binnen vijf minuten om en doe mijn haar in een staart. "Er staat paparazzi, dus make up moet je zelf weten." Zegt Michael. 'Je hebt een berg make up nodig sweety.' 'Nee, laat zien dat je puur natuur bent.' 'MAKE-UP NU!' "Es? Doe jij make-up op?" Vraag ik en ik kijk haar aan, ze schud van nee. Oke, ik ook niet. 'Nu ben je nog lelijker dan normaal...' Ik zucht en plof naast Esmee en ik doe mijn gordel om. Landen.

We stappen uit het vliegtuig, iedereen rent richting zijn familie en Esmee en ik blijven hier een beetje achter lopen. Akward...

Twins {5sos Fanfictie} √Where stories live. Discover now