Twins {5sos Fanfictie} √

H.25

P.o.v Esmee

Ik word wakker van gegil, als ik goed luister is het sabine die gilt, fuck ik ren naar de toe en geef haar een knuffel 'Ze zijn terug, erger dan ooit Esmee. Haal me hier weg asjeblieft." Roept ze naar me, Ik pak haar hoofd vast. "Sabine, adem door je neus in en door je mond uit. Doe met me mee." Zeg ik. En samen zitten we daar heel raar te ademen. langzaam word ze kalm en ze kijk haar dankbaar aan. "Ze zijn terug, het zijn er twee." Zegt ze zacht tegen mij. "Wij gaan je helpen. Ga nu maar slapen." Fluister ik, langzaam loopt ze naar de slaap cabine. 'Hoe ben ik zo dom geweest niet te bellen' mompel ik. 'Wat is er Esmee?' Vraagt Luke. 'Niks' zeg ik snel. Hij trekt me in een knuffel en houd me vast. Langzaam lopen de tranen over mijn wangen. 'Vertel het maar' mompelt Luke in mijn haar. 'Dan sturen jullie ons terug' meer zeg ik niet. Ik sta op en kijk voor de zekerheid nog bij Calum. Dat word alleen slapen dus. Ik slof naar mijn kamer en maak een tekening -zie afbeelding heb ik ook zelf getekend-

Ik kijk op daar staat lana. 'Wat is er Esmee?' Vraagt ze. Ik wijs naar de deur en ze loopt weg. Gelukkig maar. Ik pak mijn potloot en teken op mijn arm een hartje. Die kleur ik zwart in. Dit ga ik mezelf nooit vergeven, ik sta op en loop richting mijn bed. Huilend val ik in slaap...

'Je bent niks, haha je kan ook niks, je bent moddervet, kijk naar jezelf, maak een eind aan je leven, slet, hoer, bitch, pleeg zelfmoord, go to the hell!!!' Ik schrik wakker al die stemmen komen van mensen van vroeger. Als ik me ogen probeer dicht te doen, zie ik weer hoe ze mij in elkaar trapte, en half bewusteloos in het bos achterlieten.

Een snik verlaat mijn mond en als ik opkijk staat Michael voor me. 'Wat was er? Je schreeuwde'
'Nachtmerrie, ik zag weer hoe ik vroeger in elkaar getrapt werd en hoe ik uitgescholden werd' inmiddels stromen de tranen al over mijn wangen, 'schuif eens op' zegt Mickey en hij komt bij me liggen. Ik leg mijn hoofd op zijn borst en luister naar het kloppen van zijn hart. Ik word hier rustig van en na een maar minuten val ik in slaap

Ik schik wakker van gekraak op de gang. snel grijp ik wolf en ga ook naar de gang. Daar loopt een gestalte, ik pak het bij zijn schouder en kijk het aan. Als ik merk dat het Sabine is laat ik gelijk los. 'Wat ga je doen?' Vraag ik. 'Eeumm' mompelt ze. 'Kom mee' ik pak haar arm en duw haar op de bank. 'Vertel war is er nou' vraag ik. 'De stemmen, de haat, iedereen haat me' ze snikt ik geef haar wolf en die pakt ze maar al te graag aan. 'Waarom denk je anders dat ik wolf heb gekocht. Het is een kussen en een goed iemand om bij te huilen' mompel ik. Sabine glimlacht. Ik sta opeens op en loop naar de koelkast, ik doe alles weer in de blender en pak twee appels, als het klaar is schenk ik 6 bekers in en neem ze allemaal mee. 'Waarom zes bekers' vraagt ze. 'Hoef je niet weg bij de film' bij het woord film begint ze te glanzen. Ik weet dat ze van films houd en ik start Netflix op. 'Wat gaan we kijken' vraag ik. 'Pretty Little liars' stel ik voor. Daar waren we mee op de helft en verder kijken doet goed. Ik zet het aan en zoek het op. En zo zitten we rustig film te kijken om 4 uur s'ochtends