değişim~tomione

Yeniden

Çok uzun bir ara verdiğimi biliyorum ama sınavlarım yüzünden yazacak vakit bulamadım. Şimdiden iyi okumalar. Birde mutlaka yorum bırakın. Hikayenin gidişiyle ilgili ne düşündüğünüzü merak ediyorum

Herm'den

Hayatım boyunca hiç bu kadar aşağılandığımı hissetmemiştim. Kapanan kapıya yaşlı gözlerle bakarken kendime lanet ettim. Bunu kendime ben yapmıştım. Karşımdaki adamın kim olduğunu unutmuştum. Ama yine de böyle olmamalıydı diye düşünmeden edemiyorum. Ben onu gerçekten sevdim. Yaptığı ve yapacak olduğu bütün o korkunç şeylere rağmen... Oysa basit bir şeyi bile görmezlikten gelemedi. Ne bekliyordum ki? Dünyada mugglelardan en çok nefret eden adamın benim yüzümden düşüncelerini değiştirmesini mi? 

Gözyaşlarının beni ele geçirmesine izin verdim. Yatağa uzanıp ağlamak istiyordum ama yatağa yaklaşamıyordum bile. Daha bir kaç saat önce hayatımın en güzel anlarını yaşadığım yer şu an benim için cehennemden farksızdı. Acı çekiyordum ve bunun için kendimden nefret ediyordum. O buna değmezdi. Tatilin bitmesine daha olmasa da burada daha fazla kalamayacağımı biliyordum. Draco şu an Malfoy malikanesinde olduğu için onun yanına da gidemezdim. En iyisinin Hogsmade'e gitmek olduğuna karar verdim ve giyinip cisimlendim. 

Soğuk aralık havası içimde yanan ateşi biraz olsun dindirsede hala çok kırılgan hissediyordum. Boş sokakları adımlarken yılın ilk karının düşüşünü izledim. Manzara o kadar güzeldi ki. Şu an yanımda Tom olsun istiyordum. Bu güzel anı onunla paylaşmak istiyordum. Topla kendini Granger. O Tom değil Voldemort ve bunu bu akşam bir kez daha kanıtladı. Kafamın içindeki küçük sesin haklı olduğunu bilsem de hayatımda ilk defa kalbim mantığıma üstün gelmişti ve geri çekilmeye de niyeti yok gibiydi.

****

Koridorları adımlarken korktuğumu fark ettim. Onunla karşılaşmak istemiyordum. Buna şu an hazır değildim ve ne zaman olacağım hakkında bir fikrim de yoktu.

"Hey Granger iyi misin?" Draco'nun sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım

"Tatil nasıldı?" dedim sorusunu duymamış gibi davranarak

"Sanırım umduğumdan daha iyiydi. Abraxas'ın onları neden sevmediğini anlamıyorum. Bir Malfoy'a göre oldukça kabul edilebilirler. Bu arada Dumbledore Grindelwald'la karşılaşmamış" dedi sanki önemsiz bir şeymiş gibi ekleyerek.

"Ne demek karşılaşmamış? Herkesi eve göndermesinin sebebi onunla karşılaşacak olmasıydı."

"İnan bende anlamadım ama olan bu. İhtiyarın kafasında neler döndüğünü bilemeyiz değil mi. Ayrıca hafızamı biraz zorladığımda karşılaştıkları tarihin mayıs olduğunu hatırladım. Yani sanırım her şey yolunda" 

"Her şey yolunda değil Draco. Burada bir şeyler dönüyor ve bizim bunu bir an önce öğrenmemiz lazım"

"Herm sakin olur musun? Dumbledore'nin onu yeneceğini biliyoruz ve burada güvendeyiz" anlamaz gözlerle bana bakarken gerildiğimi hissettim

"Güvende falan değiliz Draco. Beni hogwartstan kaçırdı. Ayrıca Riddle mürver asayı biliyor. Herhangi bir şey denemeyeceğinden emin olamayız"

"Riddle'a olan sonsuz güvenin zedelenmiş duruyor" sorgulayan gözlerine bakmak yerine yürüyüp bir yandan da ona cevap verdim

"Dumbledore'yle konuşmaya gidiyorum. Belki neler olduğunu öğrenebilirim" ona cevap verme fırsatı tanımadan yoluma devam ettim. Şuan istediğim son şey Draco'nun bana ben demiştim Granger konuşması yapmasıydı.