My Teacher

Our Little Secret

Είμαστε στο δωμάτιο μου. Ο Κόλιν αρχίζει να με φιλάει στον λαιμό μου. Εγώ τον αγκαλιάζω και καθώς πάει να μου βγάλει την μπλούζα αναστενάζω και τον σταματάω. "Κόλιν δεν μπορώ... Δεν νιώθω έτοιμη..." "Μα τότε..." "Εκείνη την νύχτα δεν ήξερα τι έκανα...Δεν ήμουν εγώ..." "Καλά...Μην μου στεναχωριέσαι. Δεν θα σε πιέσω για τίποτα." μου χαμογελάει και του χαμογελάω και εγώ. Νιώθω τόσο όμορφα. Τόσο ωραία μαζί του. Νιώθω ότι με καταλαβαίνει. Συνεχίζουμε μόνο να φιλιόμαστε και να χαϊδεύει το κορμί μου. Μετά από λίγο μας πήρε ο ύπνος.

Χτυπάω την πόρτα του γραφείου και μου λέει να περάσω. Περνάω μέσα και με κοιτάει όχι και τόσο χαρούμενα. "Πόσες φωτογραφίες τους έβγαλες;" "Αρκετές..." "Φέρτες μου να τις δω" της δίνω την κάμερα και αρχίζει να τις κοιτάει. Τους είχα βγάλει και στο δωμάτιο με πολύ δυσκολία. Το ξέρω ότι μπορεί να τους χαλάσω την ζωή. Άλλα χρειάζομαι αυτά τα λεφτά... Αφήνει την κάμερα κάτω και με κοιτάει. "Έμεινε σπίτι της;" "Ναι." "Θέλω πρωί πρωί να πας και να τους παρακολουθήσεις. Είναι Κυριακή. Σίγουρα κάπου θα πάνε. Και να τους βγάλεις περισσότερες φωτογραφίες. Πρέπει ο διευθυντής του σχολείου να δει πολλές φωτογραφίες." "Oπως θέλετε. Άλλα...Τα λεφτά μου πότε θα τα πάρω;" με πλησιάζει και με ακουμπάει στο κορμί της άγρια γελώντας "Μμμ..Μην ανησυχείς. Όλα στην ώρα τους. Θες προς το παρών να πάρεις κάτι άλλο;" γελάει πονηρά και εγώ δαγκώνω τα χείλη μου. Την ακουμπάω πάνω στο γραφείο και κάναμε έρωτα.

Ανοίγω τα μάτια μου και τον βλέπω να κοιμάται δίπλα μου. Ευτυχώς οι γονείς μου μου άφησαν μήνυμα στο κινητό και μου είπαν ότι πάνε στην θεία μου. Αχχ είναι τόσο γλυκός όταν κοιμάται. Τον κοιτάω και του χαϊδεύω τα μαλλιά του. Ύστερα τον φιλάω στο μάγουλο. Τον βλέπω να χαμογελάει και να ανοίγει τα μάτια του. Τον κοιτάω και του λέω "Καλημέρα" "Μμ σε είδα στο όνειρο μου" "Σταμάτα τις βλακείες" γελάω και τον χτυπάω απαλά με το μαξιλάρι "Όχι αλήθεια σε είδα" γελάει και ξαπλώνει πάνω στο σώμα μου "Ήσουν τόσο σέξυ και τόσο υπέροχη..." "Μην συνεχίσεις άλλο! Καταλάβαμε..." "Μμ τι κατάλαβες δηλαδή;" γελάει πονηρά και εγώ τον σπρώχνω από πάνω μου και κάθεται ξανά στην διπλανή μεριά του κρεβατιού. "Έπρεπε να συνεχίσουμε εχθές..." "Κόλιν!" "Τι; Δεν είπα κάτι κακό..." "Σου είπα πως δεν νιώθω έτοιμη..." "Εκείνη την νύχτα ήσουν μια χαρά έτοιμη. Και ήσουν εσύ!" "Ξέχνα εκείνη την νύχτα. Δεν θυμάμαι τίποτα." "Εγώ όμως Τζεν θυμάμαι. Και ήταν υπέροχα." "Κόλιν σε παρακαλώ...Δεν θέλω να τσακωθούμε..." κοιτάει κάτω και δαγκώνει τα χείλη του "Συγνώμη" χαμογελάω και πέφτω στην αγκαλιά του. Με φιλάει στο κεφάλι και χαϊδεύει τα μαλλιά μου "Θες να πάμε για πρωινό;" "Ναιι! Πάω να φτιάξω να φάμε στο κρεβάτι" πήγα να σηκωθώ άλλα με τράβηξε από το χέρι και έπεσα ξανά στην αγκαλιά του "Δεν κατάλαβες. Θα πάμε έξω να φάμε!" "Κόλιν τι λες; Αν μας δει κανένας γνωστός τι θα πούμε;" "Δεν θα μας δει. Γιατί θα πάμε με το αυτοκίνητο." τον κοιτάω παράξενα και δεν με άφησε να πω άλλη κουβέντα. Ντυθήκαμε και πήγαμε στο αυτοκίνητο. "Κόλιν που πάμε;" "Κάπου..." "Που κάπου;" "Μπορείς να μην μιλάς; Και βάλε την ζώνη σου." "Κόλιν άμα έρθουν οι γονείς μου και δεν με δουν σπίτι τι θα τους πω;" "Ενώ άμα έρθουν και σε δουν με μένα θα ήξερες τι να πεις. Μην μιλάς και βάλε την ζώνη σου!" έβαλα την ζώνη μου και δεν είπα κουβέντα. Βγήκαμε από την πόλη και είχαμε φτάσει σε ένα μέρος που έμοιαζε πιο πολύ σαν ένα μικρό χωριουδάκι. Πάρκαρε το αυτοκίνητο έξω από ένα μικρό μαγαζί που ήταν για καφέ και για πρωινό φαγητό. Βγήκαμε από το αμάξι και αμέσως πήγα κοντά του. "Κόλιν τι είναι εδώ;" χαμογελάει και με παίρνει στην αγκαλιά του. Με κοιτάει και μου χαϊδεύει το πρόσωπό μου. "Σου αρέσει;" "Πολύ. Είναι πολύ ήρεμα. Άλλα που το έμαθες αυτό το μέρος;" "Εδώ μεγάλωσα. Πάμε να φάμε τώρα; Πεινάω πολύ." μου κράτησε το χέρι και αρχίσαμε να περπατάμε για να πάμε μέσα στο μαγαζί. Μάλλον μου απόφυγε να μου μιλήσει...Δεν θα τον πιέσω. Μπήκαμε μέσα και ήταν άλλα 5 άτομα που μας κοίταξαν πολύ περίεργα. Ένιωθα άβολα. Ο Κόλιν το κατάλαβε και κράτησε το χέρι μου σφιχτά. Καθίσαμε και περιμέναμε να έρθει η σερβιτόρα. "Μετά από δω θέλω να σε πάω παντού σε αυτό το μέρος. Να τα γνωρίσεις όλα." "Εδώ μεγάλωσες;" "Ναι..." "Μμ ήσουν τυχερός. Εγώ δεν ήθελα την πόλη" χαμογέλασε λίγο και κοίταξε κάτω. Μήπως δεν είχε όμορφα παιδικά χρόνια; Του κράτησα τις παλάμες του και με κοίταξε χαμογελώντας. Ήρθε η σερβιτόρα και όταν είδε τον Κόλιν τα έχασε. Το ίδιο όταν την είδε και ο Κόλιν. "Κόλιν; Εσύ; Πως από δω; Νόμιζα ότι μας ξέχασες." "Δεν ξεχνάω τόσο εύκολα Κλερ" της χαμογέλασε λίγο και αυτή του ανταπέδωσε. "Εσύ ποια είσαι;" κοιτάχτηκα με τον Κόλιν ενώ αυτή με κοιτούσε "Είναι μία μαθήτρια μου. Γράφει μία έκθεση για την φύση και την έφερα εδώ μήπως της έρθουν ιδέες." "Καθηγητής έγινες; Συγχαρητήρια. Λοιπόν... Τι να σας φέρω;" αφού της είπαμε κοιτούσα τον Κόλιν με μισό μάτι "Γιατί με κοιτάς έτσι;" "Γιατί με σύστησες ως μαθήτρια σου;" "Αφού είσαι μαθήτρια μου." "Ναι. Άλλα είμαι και κοπέλα σου!" "Ζηλεύεις την Κλερ;" "Ναι! Γιατί σε κοιτάει σαν λυσάρα;" ο Κόλιν άρχισε να γελάει και εγώ τον κοιτούσα με νεύρα "Κόλιν μην γελάς!" "Μωρό μου πας καλά;" αμέσως τα ξέχασα όλα και τον κοίταξα παράξενα "Πως με είπες;" "Τι πως σε είπα; Μωρό μου..." ήρθε και έκατσε δίπλα μου και άρχισε να με πλησιάζει όλο και πιο κοντά "Η Κλερ είναι απλά μια παιδική φίλη" "Μμ μήπως είναι και η παιδική σου αγάπη;" με κοίταξε στα μάτια και άρχισε να γελάει ξανά "Κόλιν μη γελάς!" η Κλερ μας έφερε το πρωινό μας και ο Κόλιν την κοιτούσε επίτηδες "Ευχαριστούμε Κλερ!" "Τίποτα Κόλιν!" τα άφησε στο τραπέζι και έφυγε ενώ καθώς έφευγε ο Κόλιν την κοιτούσε από πίσω "Κόλιν πάμε να φύγουμε!" "Είσαι τρελή; Τώρα που μας έφερε να φάμε; Αφού σου είπα πως πεινάω" "Εε φάε αγάπη μου άντε!" άρχισε να γελάει και να με πειράζει περισσότερο. Αρχίσαμε να τρώμε και να συζητάμε για διάφορα θέματα. "Κόλιν..." "Πες μου" "Θα είμαστε ποτέ ένα κανονικό ζευγάρι;" με κοίταξε και κατάλαβα ότι ήθελε να με φιλήσει άλλα κρατήθηκε. "Ας ζήσουμε το τώρα εντάξει; Είδη τώρα ζούμε σαν ένα κανονικό ζευγάρι. Και που να δεις και μετά!" "Με σύστησες ως μαθήτρια σου." με κοίταξε με τα γαλανά του μάτια και μου ήρθε να λυποθημήσω. "Τότε φίλησε με για να αλλάξει" κοιταζόμασταν για δευτερόλεπτα στα μάτια μέχρι που κάναμε και οι δύο την κίνηση και φιληθήκαμε απαλά στα χείλη. Το φιλί μας κράτησε μερικά δευτερόλεπτα και όταν σταμάτησε χαμογελάσαμε ο ένας στον άλλον. Είδα την Κλερ να κοιτάει κάπως περίεργα και ο Κόλιν με φίλησε ξανά. "Μμ αυτό είναι το πρώτο μας φιλί μπροστά σε κόσμο. Σε λίγο κόσμο τουλάχιστον..." γελάσαμε και οι δύο και ο Κόλιν άρχισε να με ταίζει και να πειράζουμε ο ένας τον άλλον γελώντας. Όταν τελειώσαμε εγώ βγήκα έξω να περιμένω τον Κόλιν που είχε πάει να πληρώσει στην Κλερ. "Μαθήτρια σου εε;" "Είναι. Απλά είναι και κάτι παραπάνω" "Θα μπλέξεις Κόλιν. Η Χέλεν;" "Δεν με νοιάζει για την Χέλεν. Χωρίσαμε. Πλέον μόνο η Τζεν με νοιάζει. Καμία άλλη." "Πολύ έρωτας εε;" ο Κόλιν γέλασε και της άφησε τα λεφτά "Τα ρέστα κράτησε τα" έφυγε και όταν τoν είδα να βγαίνει έτρεξα στην αγκαλιά του "Που θα με πας τώρα;" "Μμ κάπου που θα περάσουμε υπέροχα και μόνοι μας" του χαμογέλασα και με φιλούσε ασταμάτητα.

Σταματάω τις φωτογραφίες και παίρνω τηλέφωνο "Ξύπνησες μωρό μου;" "Ζακ σταμάτα τις βλακείες. Τι έγινε;" "Δεν φαντάζεσαι τι σκηνές βλέπω από της 9:00 το πρωί." " ... Τι σκηνές;"