My Teacher

The End

1 ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ

Σηκώνομαι από το κρεβάτι με ένα λαμπερό χαμόγελο. Φοράω την ρόμπα μου και βγαίνω στην τεράστια βεράντα του ξενοδοχείου. Ντουμπάι. Ότι καλύτερο. Τα χέρια του Κόλιν με αγκαλιάζουν από πίσω και χαμογελάω καθώς ακουμπάω το δεξί μου χέρι στο κεφάλι του. "Καλημέρα." "Μμ, καλημέρα." γυρνάω και τον φιλάω. Το κλάμα της μικρή μας ακούγεται δυνατά και πηγαίνω να την ηρεμήσω. Ο Κόλιν έρχεται μαζί μου. Εννοείται την πήραμε μαζί μας. Δεν μπορούσαμε απλά να την αφήσουμε με τους γονείς μου. Αφού την ηρεμώ κατεβαίνουμε κάτω στο ξενοδοχείο για πρωινό. Στην συνέχεια πηγαίνουμε για μπάνιο στην θάλασσα. Η Έμιλυ φοράει καπελάκι για να μην την ενοχλεί ο ήλιος και παίζει με το κουβαδάκι της. Φτιάχνει κάστρο. Ο Κόλιν βγαίνει από την θάλασσα και με πλησιάζει καθώς εγώ κάθομαι στην ξαπλώστρα και προσέχω την Έμιλυ. "Τι κάνουν τα κορίτσια μου;" παίρνει αγκαλιά την Έμιλυ και αρχίζει να κλαίει γιατί την διέκοψε από το να συνεχίσει το κάστρο της. "Εντάξει αγάπη μου έλα μην κλαις! Συγνώμη που σε διέκοψα." γελάει και την αφήνει ξανά κάτω. Ύστερα έρχεται και κάθεται δίπλα μου. Με φιλάει και μου χαμογελάει. "Σε αγαπάω." "Και εγώ." "Στεναχωριέσαι που φεύγουμε αύριο;" "Πολύ. Περνάω τόσο υπέροχα." "Σου υπόσχομαι πως θα έρθουμε ξανά." "Μμ, εντάξει τότε. Αφού το υπόσχεσαι." γελάμε και φιλιόμαστε. Το βράδυ αποφασίσαμε να βγούμε για ένα τελευταίο δύπνο. Την Έμιλυ την αφήσαμε στο ξενοδοχείο. Την προσέχει για κάποιες ώρες μέχρι να γυρίσουμε μία καλή γυναίκα που γνωρίσαμε. Μας βοηθάει πολύ με την Έμιλυ όποτε την χρειαζόμαστε. "Σε ερωτεύτηκα ξανά από την αρχή εδώ." τον κοιτάζω στα μάτια και του χαμογελάω. Τον φιλάω και το φαγητό μας έρχεται. Όταν τελειώνουμε πηγαίνουμε για μια τελευταία βόλτα. Ύστερα, ξανά στο ξενοδοχείο. Την επόμενη μέρα, είμασταν έτοιμη να γυρίσουμε πίσω. Μετά απο 1 μήνα γυρίσαμε. Η αλήθεια είναι πως μου έλειψε το σπίτι μας. Ο Κόλιν ανοίγει την πόρτα και μπαίνουμε μέσα. Η Έμιλυ δεν έχει σταματήσει να κλαίει. Φαίνεται πως λάτρεψε τις Σεϋχέλλες. Ο Κόλιν φαίρνει μέσα τις βαλίτσες. "Σπίτι μου, σπιτάκι μου!" "Φαίνεται πως σου έλειψε πολύ εε;" "Εννοείται." χαμογελάει και με πλησιάζει "Πότε είναι το ραντεβού σου με αυτόν τον ζωγράφο;" "Την Δευτέρα. Ανυπομονώ. Έχει λατρέψει τους πίνακες μου." "Όλοι τους έχουν λατρέψει. Μωρό μου, είμαι τόσο περίφανος για σένα." με αγκαλιάζει σφιχτά. Η αγάπη μου για την ζωγραφική δεν πήγε χαμένη. Πλέον αυτή είναι και η δουλειά μου. Εγώ και ο Κόλιν τα καταφέραμε. Πλέον σκεφτόμαστε όλα αυτά που έχουμε περάσει και γελάμε. Αυτό ήταν τελικά. Τέλος καλά, όλα καλά.

ΤΕΛΟΣ

Δεν μπορώ να το πιστέψω. Μαζί με εσάς κατάφερα να τελειώσω αυτό το βιβλίο. Το πρώτο μου βιβλίο. Στεναχωριέμαι τόσο πολύ που δεν θα μπαίνω για να γράφω επόμενο παρτ. Θα μου πάρει καιρό για να συνειδητοποιήσω ότι το τέλειωσα. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους συμμετείχαν. Σας λατρεύω τόσο πολύ. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για όσους ήταν εδώ μέχρι το τέλος. Το My Teacher ήταν κάτι εντελώς τυχαίο για μένα και ποτέ μου δεν είχα σκεφτεί ότι θα το τελειώσω κάποια στιγμή. Επιστρέφω με καινούριες ιδέες & με καινούριο βιβλίο μέσα στο καλοκαίρι. Μέχρι τότε, αντίο σας & καλά αποτελέσματα. Τα λέμε σύντομα! ❤