Day 1

6K 324 24
                                    

Είμαστε μέσα στο αεροπλάνο και η αλήθεια είναι πως φοβάμαι. Δεν έχω ταξιδέψει ξανά με αεροπλάνο και σκέφτομαι τα χειρότερα. Κάθομαι μαζί με την Έλλη και ακριβώς μπροστά κάθεται ο Κόλιν με την καθηγήτρια Κέλλυ. Τους βλέπω να είναι πολύ κοντά και δεν μου αρέσει και πολύ αυτό. Η αεροσυνοδός μας φαίρνει κάτι να φάμε και καθώς φεύγει ο Κόλιν γυρνάει την βλέπει πίσω και δαγκώνει τα χείλη του. Γιατί το κάνει τώρα αυτό; Και βλέπει πως τον κοιτάω. Μετά από κάτι ώρες κοιμήθηκα. Ένιωθα τόσο κουρασμένη. Οι ώρες για να φτάσουμε Ιταλία πέρασαν και έχουμε φτάσει στο ξενοδοχείο. Το κεφάλι μου πάει να σπάσει από τόσες ώρες στο αεροπλάνο. Ο Κόλιν και η Κέλλυ θα μας δείξουν τα δωμάτια μας. Έχουμε φτάσει στον διάδρομο με τα δωμάτια και ο Κόλιν μας μιλάει. "Λοιπόν έχετε πάρει τα κλειδιά για το δωμάτιό σας και πιστεύω να σας αρέσει και να περάσουμε καλά. Τακτοποιήστε τα πράγματά σας ξεκουραστείτε και αύριο 9:00 να είστε έτοιμη γιατί θα πάμε σε διάφορα ιστορικά μέρη της Ιταλίας." τα έλεγε τόσο ωραία και τόσο όμορφα. Εγώ και η Έλλη μπήκαμε στο δωμάτιό μας. Είναι υπέροχο και πολύ καθαρό. Τακτοποιούμε τα πράγματά μας και κοιμόμαστε για λίγες ώρες. Καθώς κοιμάμαι ακούω να χτυπάει η πόρτα και πάω να ανοίξω. Η Έλλη κοιμάται ακόμα. Ανοίγω την πόρτα και βλέπω μπροστά μου τον Κόλιν. "Κόλιν;" "Ήρθα να δω αν είναι όλα εντάξει..." "Ναι είναι όλα μια χαρά." "Κοιμόσουν; Συγνώμη δεν ήθελα να σε ξυπνήσω..." "Όχι εντάξει. Δεν πειράζει. Αφού είσαι εσύ δεν πειράζει." "Επίσης ήρθα να σου πω πως στης 9:00 σερβίρεται το φαγητό. Αν πεινάς..." "Ναι ξέρω. Πεινάω πάρα πολύ." "Ωραία..." κοιταζόμαστε στα μάτια και απλά θέλω να τον αρπάξω και να τον φιλίσω. Παρόλα αυτά καθώς με κοιτάει δαγκώνει τα χείλη του και φεύγει. Κλείνω την πόρτα και ξαπλώνω αναστενάζοντας βαθιά στο κρεβάτι. Πρέπει να το πάρω απόφαση πως έτσι θα είμαστε από δω και πέρα. Όταν ξύπνησε η Έλλη αλλάξαμε ρούχα και κατεβήκαμε για να φάμε. Οι καθηγητές είχαν δικό τους τραπέζι και εμείς καθόμασταν όπου θέλαμε. Εγώ και η Έλλη καθίσαμε σε ένα τραπέζι και περιμέναμε να μας σερβίρουν αφού είχαμε πει τι θέλαμε. Λίγο πιο δίπλα μας ήταν το τραπέζι τον καθηγητών και βλέπω τον Κόλιν να κάθεται δίπλα στην καθηγήτρια Κέλλυ. Γελάνε τόσο πολύ. Μα πως μπορεί να είναι χαρούμενος μετά από όλο αυτό; Τόσο γρήγορα με ξεπέρασε; "Τζεν με ακούς;" "÷Εε; Ναι εντάξει" "Τέλεια δηλαδή θα έρθεις!!" "Εε που να έρθω;" "Κανονίσαμε να βγούμε με τα άλλα κορίτσια το βράδυ...." "Πωω όχι ρε Έλλη. Εμένα βγάλε με από την λίστα." "Τζεν πας καλά; Είμαστε Ιταλία! Ι τα λί α! Ξεκόλλα. Θα έρθεις!" "Μα δεν θέλω. Εξάλλου έχουμε 5 μέρες μπροστά μας για να βγούμε. Άσε που είμαι και πολύ κουρασμένη..." "Ναι...Τζεν θα έρθεις και τέλος. Πάω να κάνω μπάνιο. Μετά μπαίνεις εσύ και αρχίζουμε να ετοιμαζόμαστε." η Έλλη πήγε να κάνει μπάνιο και εγώ έμεινα μόνη μου στο δωμάτιό. Δεν έχω καθόλου όρεξη. Άλλα από τι φαίνεται η Έλλη θα με πάρει μαζί είτε θέλω είτε όχι. Δεν μπορεί να πάει πουθενά χωρίς εμένα. Ποτέ δεν το κατάλαβα αυτό. Μέχρι να τελειώσει η Έλλη εγώ τακτοποίησα τις βαλίτσες. Έβγαλα τα ρούχα και τα έβαλα μέσα στην ντουλάπα. Διάλεξα και για το τι θα φορέσω το βράδυ και κατέληξα σε ένα ωραίο μαύρο φόρεμα που έφτανε μέχρι τα γόνατα. Το άφησα πάνω στο κρεβάτι και βγήκα έξω στο μπαλκόνι να πάρω λίγο αέρα. Η θέα είναι τόσο υπέροχη και το ξενοδοχείο είναι τεράστιο και πλούσιο. Με κάνει να ξεχαστώ. Κλείνω τα μάτια μου, χαμογελάω και το απολαμβάνω.

My TeacherWhere stories live. Discover now