Afraid

7.6K 371 12
                                    

Είμαι στο σπίτι και κάθομαι στον καναπέ περιμένοντας τον Κόλιν να έρθει να ανάψει το τζάκι γιατί νυχτώνει και αρχίζει να κάνει κρύο άλλα και για να φέρει φαγητό γιατί αρχίζω και πεινάω. Σηκώνομαι και πηγαίνω να δω κάτι βιβλία που ήταν σε μία βιβλιοθήκη. Καθώς πέρνω ένα βιβλίο να διαβάσω ακούω σαν βήματα στις σκάλες. Φοβισμένη γυρνάω πίσω για να δω άλλα δεν βλέπω κανέναν. Πλησιάζω τις σκάλες με αργά βήματα "Είναι κάποιος επάνω;" δεν πήρα απάντηση. Μάλλον θα το φαντάστηκα. Πήγα να φύγω άλλα τον θόρυβο τον άκουσα ξανά. Φοβισμένη αποφάσισα να πάω επάνω και να κοιτάξω στο δωμάτιο. Άρχισα να ανεβαίνω τις σκάλες και είχα φτάσει έξω από το δωμάτιο. Μπήκα μέσα άλλα δεν ήταν κανείς. Καθώς ήμουν μέσα η πόρτα έκλεισε με δύναμη χωρίς να ξέρω πως. Φοβισμένη προσπάθησα να την ανοίξω άλλα δεν άνοιγε. Άρχισα να φωνάζω και να κλαίω προσπαθώντας να ανοίξω την πόρτα...

Βγαίνω από το αυτοκίνητο και παίρνω τα πράγματα. Κλειδώνω το αυτοκίνητο και πάω σπίτι. Έχω μερικά σχέδια για απόψε πριν φύγουμε και θα της αρέσει πολύ της Τζεν. Ανοίγω την πόρτα και ακούω την Τζεν να φωνάζει βοήθεια από το δωμάτιο. Αφήνω τα πράγματα κάτω και ανεβαίνω γρήγορα απάνω. Ανοίγω την πόρτα και την βλέπω να στέκεται μπροστά μου κλαίγοντας και τρομαγμένη "Αγάπη μου τι έπαθες; Τι έγινε; Γιατί είσαι τρομαγμένη;" "Κόλιν πως άνοιξες την πόρτα;" "Μωρό μου τι λες; Η πόρτα ανοιχτεί ήταν" "Όχι Κόλιν δεν ήταν"

Έκατσα και εξήγησα στον Κόλιν τι είχε γίνει. Καθίσαμε για λίγο στο κρεβάτι και με έχωσε στην αγκαλιά του. "Μωρό μου ηρέμησε σε παρακαλώ." "Κόλιν δεν ήσουν εδώ. Άμα ήσουν εδώ θα είχες τρομάξει χειρότερα και από μένα. Νομίζω ότι κάποιος ήταν μέσα στο σπίτι. Φοβάμαι. Λες να είναι ακόμα και να κρύβεται; Κόλιν πάμε να φύγουμε από δω σε παρακαλώ." "Όχι μωρό μου δεν θα φύγουμε. Έχω μερικά σχέδια και θα τα κάνουμε. Άκουσε με." κοίταξα τον Κόλιν και αυτoς κρατούσε τα χέρια μου "Δεν είναι κανένας μέσα στο σπίτι. Μην φοβάσαι. Ξέχασε το και πάμε κάτω να συνεχίσουμε την όμορφη μέρα μας εντάξει;" "Κόλιν φοβάμαι." με αγκάλιασε σφιχτά και χάιδευε τα μαλλιά μου "Μην φοβάσαι αγάπη μου. Όσο είμαι εγώ εδώ δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα." τον αγκάλιασα και πλέον άρχισα να νιώθω ασφάλεια μαζί του. Ύστερα πήγαμε κάτω και ο Κόλιν άρχισε να ανάβει φωτιά στο τζάκι. Για φαγητό έφερε πίτσα. Αφού άναψε την φωτιά καθίσαμε μπροστά στο τζάκι και αρχίσαμε να τρώμε και να πίνουμε κρασί. "Κόλιν θέλω στο μέλλον να μείνουμε σε αυτό το σπίτι" "Σου αρέσει;" "Άμα το βάψουμε και το φτιάξουμε θα είναι τέλειο!" "Εντάξει μωρό μου. Σου υπόσχομαι πως εδώ θα μείνουμε στο μέλλον." χαμογέλασα και αφού τελειώσαμε να τρώμε ξάπλωσα στα πόδια του και μου χάιδευε τα μαλλιά. "Αγάπη μου η ώρα πέρασε..." "Κόλιν δεν θέλω να φύγουμε." "Μμ όμως πρέπει." τον πλησίασα και τον κοίταξα στα μάτια "Λίγο ακόμα σε παρακαλώ..." ο Κόλιν χαμογέλασε και άρχισε να με φιλάει. Με ξάπλωσε κάτω και αρχίσαμε να κάνουμε έρωτα. Ήταν τόσο υπέροχα. Η φωτιά από το τζάκι δεν είχε σβήσει και υδρώσαμε και οι δύο πάρα πολύ.

My TeacherWhere stories live. Discover now