My Teacher

Merry Christmas

Άρχισε να χιονίζει. Πηγαίνω σε αυτόν. Νομίζω πως έχει δίκιο. Νομίζω πως πρέπει να τον πιστέψω. Δεν μπορεί όλα αυτά που έχει κάνει για μένα να είναι ψεύτικα. Ήρθε από το Λονδίνο ως εδώ για μένα. Δεν μπορεί να είναι ψέματα. Η αγάπη του για μένα δεν μπορεί να είναι ψεύτικη. Πηγαίνω σε αυτό το πάρκο που μου είπε. Τον βλέπω να με περιμένει. Αναστενάζει. Η αλήθεια είναι ότι έχω αργήσει. Τον πλησιάζω και στέκομαι ακριβώς από πίσω του. Κατάλαβε ότι κάποιος είναι πίσω του. Γυρνάει πίσω και με βλέπει. Με κοιτάει στα μάτια μου και χαμογελάει. "Ήρθες." "Ναι, ήρθα." "Ήμουν σίγουρος ότι θα έρθεις. Το ένιωθα." το χιόνι πέφτει απάνω μας. Κρυώνω, με αγκαλιάζει και ζεστένομαι. Νιώθω τόσο ζεστασιά, τόσο ασφάλεια μέσα στην αγκαλιά του. Ακουμπάει το δεξί του χέρι στο πρόσωπό μου και κλείνω τα μάτια μου. Πλησιάζει τα χείλη του με τα δικά μου και με φιλάει τόσο απαλά. Δαγκώνει τα χείλη μου και πονάω άλλα το απολαμβάνω. "Μωρό μου, μου έλειψαν τόσο πολύ τα χείλη σου. Εσύ μου έλειψες." "Και εμένα μου έλειψες." "Σε παρακαλώ πίστεψε με. Δεν έχω κάνει τίποτα με την Χέλεν. Η Χέλεν είναι παρελθόν. Μόνο εσένα θέλω. Εσύ είσαι το τώρα και το μέλλον μου." τον κοιτάζω και του χαμογελάω. "Σε πιστεύω. Ξέρω ότι μου λες την αλήθεια. Συγνώμη για την συμπεριφορά μου Κόλιν. Ήμουν τόσο ηλίθια." "Δεν ήσουν. Είχες δίκιο. Έπρεπε να μείνω μακριά από την Χέλεν. Έπρεπε να μην την εμπιστευτώ. Άλλα τώρα στο υπόσχομαι, δεν θα της μιλήσω ποτέ ξανά. Δεν θα βρεθώ μαζί της ποτέ ξανά. Μόνο εσένα. Μόνο εσένα θέλω μωρό μου." με αρπάζει με δύναμη και με φιλάει με τόσο πολύ πάθος. Ακουμπάω τα χέρια μου στα μαλλιά του. Τον φιλάω και εγώ. Φιλιόμαστε καθώς το χιόνι πέφτει απάνω μας. Ο δρόμος, τα δέντρα είναι άσπρα από το χιόνι. Γύρω μας υπάρχουν διάφορα Χριστουγεννιάτικα λαμπάκια, μικρά στολισμένα δέντρα. Είναι τόσο ρομαντικά. Τόσο υπέροχα. Έχω ξεχάσει το θέμα με την Χέλεν, τον πατέρα μου, τα έχω ξεχάσει όλα. 

Την πηγαίνω στο σπίτι. Όχι στο δικό της. Στο σπίτι που συνηθίζαμε να πηγαίνουμε όταν είμασταν ακόμα στην αρχή. Στην κρυψώνα μας. Μου έλειψε τόσο πολύ. Την θέλω τόσο πολύ και είμαι σίγουρος πως και αυτή με θέλει. Μπαίνουμε μέσα βγάζουμε τα μπουφάν μας και τα πετάμε κάτω στο πάτωμα. Αμέσως πηγαίνουμε στο δωμάτιό καθώς φιλιόμαστε παθιασμένα και βίαια. Την κοιτάζω και μου χαμογελάει με αυτό το όμορφο λαμπερό χαμόγελό της. Της βγάζω την μπλούζα και την ξαπλώνω στο κρεβάτι. Αρχίζω να της δίνω απαλά φιλιά. Ξεκινάω από τον λαιμό της και ύστερα κατεβαίνω σιγά σιγά στο κορμί της. Αναστενάζει και με αγκαλιάζει σφιχτά. Της δίνω ένα απαλό φιλί και μου βγάζει την μπλούζα. Μετά από λίγα λεπτά τα σώματά μας είναι γυμνά. Της κάνω έρωτα και φωνάζει δυνατά, το απολαμβάνει. Το ίδιο και εγώ. Την έχω στην αγκαλιά μου καθώς αυτή έχει ακουμπήσει το κεφάλι της πάνω στο κορμί μου. Με κοιτάζει και της χαμογελάω. "Καλά Χριστούγεννα Κόλιν." η ώρα είναι 12:00. Φιλιόμαστε. "Καλά Χριστούγεννα ζωή μου." μου χαμογελάει και κλείνει τα μάτια της. Εγώ δεν μπορώ να κοιμηθώ ακόμα. Της χαϊδεύω τα μαλλιά καθώς κοιμάται. Αυτή την φορά τίποτα δεν μπορεί να μας το χαλάσει. Έχουμε κλείσει και οι δύο τα κίνητά μας ώστε να μην μας πάρει κανείς τηλέφωνο. Κανείς δεν ξέρει και κανείς δεν μπορεί να φανταστεί για το που είμαστε. Μόνο εγώ και αυτή.