My Teacher

Last Days

Την κοιτάμε και οι δύο σαν χαμένοι. Το ίδιο και αυτή. Ο Κόλιν αποφασίζει να της μιλήσει. "Κέλλυ τι κάνεις πάλι εδώ; Πως μπήκες στο δωμάτιο;" "Αυτό έχει σημασία; Κόλιν τι στο καλό κάνεις με μια μαθήτριά σου; Εσύ δεν ντρέπεσαι; Με τον καθηγητή σου; Ντροπή σου!" "Κέλλυ σταμάτα και μην της μιλάς έτσι! Σε εμένα μίλα όπως θες άλλα στην Τζεν όχι!" "Κύρια Κέλλυ σας παρακαλώ μην το πείτε πουθενά. Είδη τα πράγματα είναι χάλια." "Ώστε εσείς είστε που έλεγε ο διευθυντής; Έπρεπε να το είχα καταλάβει. Τελευταία κάτι δεν πήγαινε καλά μεταξύ σας. Σας έβλεπα. Άλλα δεν μπορούσα να φανταστώ αυτό..." "Τζεν μπορείς να φύγεις; Θέλω να μείνω λίγο μόνος με την Κέλλυ." τον κοιτάω και με πλησιάζει "Δεν χρειάζεται να ανησυχείς. Θέλω μόνο να της μιλήσω. Θα έρθω στο δωμάτιο σου μόλις τελειώσω." έφυγα στεναχωρημένη από το δωμάτιο άλλα δεν πήγα στο δωμάτιο μου. Είναι η Έλλη και ξέρω πως θα αρχίσει τις ερωτήσεις και δεν έχω καμία όρεξη να δίνει απαντήσεις και να εξηγώ. Βγήκα έξω από το ξενοδοχείο και άρχισα να κάνω βόλτες στον πίσω κήπο που έχει το ξενοδοχείο.

Είμαι εγώ και η Κέλλυ στο δωμάτιο μου. Θέλω να τελειώνω για τα καλά μαζί της. "Κόλιν δεν μπορώ να καταλάβω τι θες με αυτή την μικρή. Τι απολαμβάνεις από αυτή; Δεν ξέρει τίποτα" "Πίστεψε με απολαμβάνω πάρα πολλά. Κέλλυ, θα στο πω τελευταία φορά και βάλτο καλά στο μυαλό σου. Δεν θα γίνει ποτέ κάτι με εμάς. Είμαι ερωτευμένος με την Τζεν. Χάλασα τον γάμο μου για αυτήν." "Το ξέρω. Δεν θέλω να ασχοληθώ. Άλλα δεν μπορώ." με πλησιάζει και ακουμπάει τα χέρια της στο κορμί μου "Κόλιν σε θέλω σαν τρελη. Δώσε μου έστω ένα βράδυ για ανάμνηση..." πάει να με φιλίσει άλλα κάνω πίσω "Όχι Κέλλυ. Μην με ενοχλήσεις ξανά. Το εννοώ." "Πρόσεχε Κόλιν. Θα το πληρώσεις πολύ άσχημα." χωρίς να της δώσω σημασία φεύγω και πάω να βρω την Τζεν. Πλέον είμαι σίγουρος πως θέλω να είμαι μαζί της ότι και να γίνει. Πάω στο δωμάτιο της και χτυπάω την πόρτα άλλα μου ανοίγει η Έλλη "Κύριε Κόλιν;" "Έλλη που είναι η Τζεν;" "Δεν ξέρω. Δεν την έχω δει καθόλου." "Κάλα ευχαριστώ πάντως." κατεβαίνω κάτω και αρχίζω να την ψάχνω. Βγαίνω έξω και αρχίζω να την ψάχνω παντού. Την βλέπω στον κήπο του ξενοδοχείου να κάθεται σκεφτηκή. Πηγαίνω και κάθομαι δίπλα της. "Τελειώσατε;" "Τελείωσα μαζί της αν και μου είπε πως θα το πληρώσω" "Τέλεια. Άλλο ένα πρόβλημα μπήκε στην λίστα." "Έλα Τζεν. Η Κέλλυ δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Μην μου πεις ότι την φοβάσαι"

Σηκώνομαι και τον κοιτάζω νευριασμένα "Τους φοβάμαι όλους πλέον Κόλιν. Δεν μπορώ να εμπιστευτώ κανέναν πλέον." σηκώνεται και στέκεται μπροστά μου. Αρχίζει να βρέχει δυνατά και έχουμε γίνει και οι δύο μούσκεμα. Πάω να φύγω άλλα με τραβάει πίσω και με κολλάει στο σώμα του. Τα χείλη του είναι βρεγμένα και πέφτουν μικρές σταγόνες νερού. Δαγκώνω τα χείλη μου και τον κοιτάζω στα μάτια σαν μικρό παιδί. "Εμένα θέλω να με εμπιστεύεσαι. Δεν θέλω να φοβάσαι. Μαζί θα το περάσουμε ότι και να γίνει." ένωσε με δύναμει τα χείλη του με τα δικά μου και άρχισε να με φιλάει. Η βροχή έπεφτε απάνω μας και εμείς απλά φιλιόμασταν. Κοιταχτήκαμε και χαμογελάσαμε. Ύστερα συνεχίσαμε να φιλιόμαστε. "Πάμε στο δωμάτιο μην μου κρυώσεις;" "Ναι πάμε"