My Teacher

The Truth

Είμαι στην αίθουσα γυμναστικής και κάνω γυμναστική μόνη μου. Θέλω να ξεχαστώ λίγο γιατί δεν ξέρω τι με περιμένει σήμερα. Καθώς κάνω κάποιες ασκήσεις γυμναστικής νιώθω δύο χέρια να ακουμπάνε την μέση μου και ένα καυτό φιλί στον λαιμό μου. "Συνέχισε να με τρελένεις." γυρνάω και βλέπω τον Κόλιν "Μπορεί κάποιος να μας δει." "Εγώ το λέω πάντα αυτό. Μην μου κλέβεις τα λόγια μου" γελάω λίγο και κοιτάω κάτω. Καταλαβαίνει ότι κάτι έχω. "Τι έχεις ζωή μου;" "Φοβάμαι για σήμερα Κόλιν. Αν καταλάβουν οι γονείς μου..." σταματάω να μιλάω με ένα του φιλί. Δαγκώνω τα χείλη μου και κοιταζόμαστε. "Δεν θα γίνει τίποτα. Δεν χρειάζεται να ανησυχείς. Όλα θα πάνε καλά θα δεις." "Και αν δεν πάνε όλα καλά; Τότε τι γίνεται; Δεν θέλω να σε χάσω Κόλιν." τον αγκαλιάζω σφιχτά και με αγκαλιάζει και αυτός. "Δεν θα με χάσεις. Στο υπόσχομαι." αφήνει ένα απαλό φιλί στο μέτωπό μου και έφυγε γιατί είχε μάθημα. Εγώ συνεχίζω να κάνω γυμναστική μέχρι που έρχεται η Έλλη. "Τζεν;" "Έλλη;" "Τι κάνεις εδώ;" πάω στο σακίδιο μου και πέρνω το νερό μου "Γυμναστική;" "Τελευταία δεν μιλάμε καθόλου. Είναι όλα εντάξει;" "Το ξέρω. Νομίζω πως είναι όλα εντάξει Έλλη. Συγνώμη που σε αγνοώ τελευταία..." "Είναι εντάξει. Καταλαβαίνω. Αρκεί που είσαι εντάξει." αγκαλιαζόμαστε και κάνουμε γυμναστική μαζί. Της είπα για σήμερα το βράδυ και μου είπε να μην ανησυχώ άλλα εγώ φοβάμαι. Έχω ένα άσχημο προαίσθημα μέσα μου πως κάτι κακό θα συμβεί. Η ώρα πέρασε και πήγα σπίτι. Δεν είδα τον Κόλιν μόλις έφυγα. Μάλλον θα ήταν στο γραφείο. Ανοίγω την πόρτα και μπαίνω μέσα στο σπίτι. Μια νόστιμη μυρωδιά έρχεται από την κουζίνα. Πηγαίνω και βλέπω πάνω στο τραπέζι ένα ταψί που μέσα είχε παστίτσιο. Ήθελα απλά να το αρπάξω και να το φάω όλο. Πεινάω κιόλας τόσο πολύ. Μόλις πήγα να το αγγίξω η δυνατή φωνή της μητέρας μου με σταμάτησε. "Τζεν μην τολμίσεις και το αγγίξεις!" "Μα γιατί; Πεινάωω!" "Θα το φάμε πιο μετά. Τώρα έχω να κάνω και το γλυκό! Έλα να με βοηθήσεις!" "Μα ρε μαμά πρέπει να πάω να κάνω μπάνιο!" "Θα κάνεις μόλις τελειώσουμε. Δεν θα αργήσεις. Από το πρωί όλα μόνη μου τα κάνω! Δεν βοηθάς καθόλου!" για να μην αρχίσει να λέει και άλλα άρχισα να την βοηθάω. Φτιάξαμε ένα υπέροχο κέικ σοκολάτα και όλα αυτά για τον Κόλιν. Θέλω να είναι όλα τέλεια και νόστιμα. Όταν τελειώσαμε πήγα και έκανα ένα χαλαρό μπάνιο. Ήμουν στο δωμάτιό μου με μια τυλιγμένη πετσέτα στο κορμί μου και στέγνωνα τα μαλλιά μου μέχρι που χτύπησε το κινητό μου. Το σηκώνω και ήταν ο Κόλιν. "Μωρό μου;" "Κόλιν μου" "Τι κάνεις;" "Εσύ τι κάνεις. Δεν σε είδα μόλις έφυγα από το σχολείο" "Ναι ήμουν στο γραφείο. Έκατσα λίγο παραπάνω γιατί έπρεπε να τελειώσω κάτι ασκήσεις." "Μμμ μου λείπεις είδη." "Και εμένα μου λείπεις. Δεν μπορώ να περιμένω μέχρι το βράδυ." "Έφτιαξα κεικ σοκολάτα για σένα." άρχισε να γελάει και ακούγεται τόσο υπέροχα από το τηλέφωνο "Πιστεύω να τρώγεται." "Εει μια χαρά είναι! Αλήθεια. Θα τρελαθείς." "Το ξέρω. Γιατί είσαι υπέροχη σε όλα." "Πες μου ξανά πως θα πάνε όλα καλά." "Θα πάνε όλα καλά. Στο υπόσχομαι." ένα χαμόγελό εμφανίστηκε στο πρόσωπό μου "Μωρό μου πρέπει να κλείσω. Τα λέμε το βράδυ εντάξει;" "Εντάξει. Τα λέμε το βράδυ. Σ'αγαπώ." "Και εγώ σ'αγαπώ." κλείνω το τηλέφωνο και φοράω κάτι πρόχειρο. Η ώρα είναι 5:00 και ο Κόλιν στης 9:00 θα είναι εδώ. Νιώθω κουρασμένη και πέφτω να κοιμηθώ λίγο.