My Teacher

In Your Arms

Πρωινό ξύπνημα χωρίς τον Κόλιν για μια ακόμη φορά. Νιώθω τόσο άδεια. Τόσο χαμένη όταν πέφτω για ύπνο και ξυπνάω χωρίς αυτόν. Αλλά είμαι έτοιμη να πάω να τον δω. Το τζάμι όμως θα μας χωρίζει και δεν θα μπορέσω να τον φιλήσω. Να τον αγκαλιάσω. Πίνω λίγο χυμό και τρώω ένα κομμάτι κεικ. Ύστερα ντύνομαι και είμαι έτοιμη να φύγω. Βγαίνω έξω και βλέπω τον πατέρα μου με το αυτοκίνητο να φεύγει. Με παρακολουθεί και τώρα; Αρχίζω να φοβάμαι και να βγάζω μια δυνατή φωνή όταν δύο χέρια μου κλείνουν τα μάτια. "Ποιος είναι; Ποιος είναι;!" "Δεν χρειάζεται να πας να με δεις. Με έχεις εδώ." πλέον οι δυνατές φωνές έγιναν ουρλιαχτά. Σε ουρλιαχτά χαράς. Γυρίζω πίσω και βλέπω τον Κόλιν. Τον Κόλιν μου. Τον αγκαλιάζω τόσο σφιχτά που νομίζω ότι θα τον πνίξω και τον αφήνω. Ύστερα αρχίζω να τον φιλάω παντού. Στο στόμα, στο μάγουλο, στον λαιμό. "Πως είσαι εδώ; Πως βγήκες;!" "Ο πατέρας σου αποφάσισε να δώσει τα λεφτά." "Τι; Μα πως;" με αρπάζει και με φιλάει χωρίς να μου δώσει απάντησει "Δεν ξέρω. Είμαι εδώ. Αυτό μετράει. Μωράκι μου πόσο μου έλειψες." αγκαλιαζόμαστε και ύστερα μπαίνουμε μέσα στο σπίτι. Αρχίζει να με φιλάει ασταμάτητα και να μου βγάζει την ζακέτα. Την πετάει κάτω και στην συνέχεια πηγαίνουμε στο δωμάτιο. Τα χέρια του χαϊδεύουν όλο το κορμί μου καθώς μου βγάζει σιγά σιγά την μπλούζα. Τα φιλιά του ξεκινάνε από τον λαιμό μου και αργά αργά πηγαίνουν στην κοιλιά μου. Είναι τόσο απαλά. Σταματάει στην κοιλιά μου και χαμογελάει. "Έλειψαν και στο μωράκι μας τα χάδια μου;" "Μμ δεν φαντάζεσαι πόσο. Κλότσαγε σαν τρελό όλες αυτές τις μέρες που έλειπες." πλησιάζει κοντά στο πρόσωπο μου και με κοιτάζει στα μάτια. Κάνει μερικές τούφες από τα μαλλιά μου πίσω και με φιλάει απαλά. "Πλέον είμαι εδώ μωρό μου. Και σου υπόσχομαι πως δεν θα φύγω ποτέ ξανά. Το υπόσχομαι." κλείνω τα μάτια μου και αναστενάζω. Βγάλαμε τόσο γρήγορα τα ρούχα μας που δεν το κατάλαβα. Το σώμα του είναι απάνω στο δικό μου και τα χέρια μου πάνω στην πλάτη του. Πέφτω στην αγκαλιά του τόσο σφιχτά καθώς τον νιώθω να έχει μπει μέσα μου και να μου κάνει έρωτα με γρήγορες και δυνατές κινήσεις.

Τα δυνατά ουρλιαχτά της, οι βαθύ αναστεναγμοί της, με καυλώνουν τόσο πολύ. Της αρπάζω τα μαλλιά σφιχτά και κατεβάζω το κεφάλι της προς τα πίσω καθώς της αφήνω φιλιά και σημάδια στον λαιμό της. Στην συνέχεια παίζω με το στήθος της και τις ρόγες της. Συνεχίζω να μπαίνω βαθιά μέσα της και αυτή να ουρλιάζει περισσότερο. Τις ψιθυρίζω στο αυτί κάτι ανώμαλες λέξεις και γελάει. Κοιταζόμαστε στα μάτια και είμαι έτοιμος να τελειώσω καθώς αναστενάζουμε βαθιά και δυνατά και οι δύο. Τελειώνω πάνω της και ξαπλώνω δίπλα της. Έχουμε ιδρώσει τόσο πολύ που σκεπάζουμε τα κορμιά μας μόνο με ένα σεντόνι. Την παίρνω στην αγκαλιά μου και της χαιδεύω τα μαλλιά καθώς έχει ξαπλώσει το κεφάλι της πάνω στο στήθος μου. Της δίνω ένα απαλό φιλί στο μέτωπο και με κοιτάει. "Δεν μπορούσα να κοιμηθώ χωρίς εσένα. Χωρίς την αγκαλιά σου." της γελάω και την κοιτάζω "Σήμερα θα κοιμηθείς σαν πουλάκι." γελάει και ξαπλώνει ξανά το κεφάλι της στο στήθος μου "Πως ήταν Κόλιν; Να είσαι εκεί μέσα." "Σίγουρα θα περιμένεις να ακούσεις την λέξη απαίσια. Αλλά για εμένα ήταν και κάτι άλλο. Όταν κλείνεσαι εκεί μέσα σταματά να κάνεις όνειρα και απλά σκέφτεσαι για το πότε θα βγεις και να πας στους αγαπημένους σου. Εγώ αυτό σκεφτόμουν μόνο μωρό μου. Πότε θα βγω και να γυρίσω σε σένα. Όμως κάποιες φορές σκεφτόμουν ότι μπορεί και να μην βγω και ότι εσύ πρέπει να προχωρήσεις." "Ξέρεις ότι ποτέ δεν θα το έκανα αυτό." "Το ξέρω. Ας το ξεχάσουμε όμως. Ας έρθουμε στο τώρα. Μεσημέριασε. Τι θέλεις να κάνουμε;" "Μμ, για τώρα θέλω να κάνουμε ένα μπάνιο με αφρούς, μετά να φάμε και το απόγευμα που θα ανοίξουν τα μαγαζιά να πάμε να κάνουμε εκείνα τα ψώνια που λέγαμε για το παιδικό δωμάτιο." γελάω και δαγκώνω τα χείλη μου "Πάω να γεμίσω την μπανιέρα!" φοράω μόνο το εσώρουχο μου και πηγαίνω να ετοιμάσω το μπάνιο.