Κεφάλαιο 3

8.5K 426 4
                                    

Flashback

"Αγάπη μου είναι η τελευταία σου νύχτα εδώ τι θα ήθελες να κάνουμε;" ρωτάω τον Ορέστη αν και με μεγάλη δυσκολία βγαίνουν οι λέξεις από το στόμα μου. Αύριο το απόγευμα θα φύγει και εγώ δεν μπορώ να του στερήσω να ζήσει αυτό το όνειρο. Δεν θέλω να φύγει γιατί φοβάμαι ότι έτσι θα τον χάσω αλλά αν δεν τον αφήσω να ακολουθήσει αυτό που θέλει τότε είναι που θα τον χάσω ολοκληρωτικά. 

Εξάλλου πήρα την απόφαση και εγώ του χρόνου να πάω να τον βρω και να συνεχίσω τις σπουδές μου σε σχολή αρχιτεκτονικής στην Αμερική.  Το πιο δύσκολο κομμάτι όλου αυτού είναι ο χωρισμός μας, πράγμα όμως που αποφασίσαμε από κοινού. Ήταν δύσκολο να πάρουμε τέτοια απόφαση αλλά οι συνθήκες δεν μας το επέτρεπαν και έτσι καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως για να μην έχουμε τσακωμούς καθώς και εκρήξεις ζήλιας και κτητικότητας, αυτό είναι η καλύτερη λύση, μέχρι δηλαδή τον επόμενο χρόνο που θα πάω εγώ να τον συναντήσω. Κι αν όμως βρει άλλη όσο είναι μακρια; Αν με ξεχάσει, εγώ τι θα κάνω, πως θα ζήσω; Όχι, όχι Μαρίλια μην σκέφτεσαι έτσι, τίποτα δεν θα γίνει όλα καλά θα πάνε.

Από τις σκέψεις μου με βγάζει ο Ορέστης που όπως φαίνεται μου μιλόυσε αλλά τόσο απορροφημένη ήμουν από τις ακέψεις μου που δεν τον άκουσα.
"Μωράκι μου τι συμβαίνει; Μίλα μου, γιατί κλαίς ψυχή μου; Είσαι καλά;". Εγώ απλά πέφτω στην αγκαλιά του και τον κρατάω σφιχτά να μην μου φύγει, δεν θα αντέξω αν τον χάσω.
"Ορέστη μου απλά φοβάμαι ότι θα σε χάσω και δεν το θέλω. Σ' αγαπώ μωρό μου τόσο πολύ." Τον σφίγγω και άλλο στην αγκαλιά μου και αφήνω τα δάκρυα μου ελεύθερα για ακόμα μια φορά.
"Μικρή μου το ξέρω ότι φοβάσαι γιατί και εγώ το ίδιο νιώθω. Είσαι όλη μου η ζωή και ξέρεις και εσύ όπως και εγώ ότι είμαστε μια ψυχή που κατοικεί σε δύο σώματα. Από μικρά παιδιά δέσαμε ως φίλοι και συνεχίσαμε ως εραστές. Άρα μωράκι μου όσο μακριά και να είμαστε ο ένας από τον άλλο δεν πρόκειται να βρούμε την αδελφή ψυχή μας σε άλλου το πρόσωπο. Να με περιμένεις όπως θα σε περιμένω και εγώ, για όσο χρειαστεί. Ό,τι κι αν γίνει ψυχή μου." μου λέει καθώς με κρατάει και εκείνος σφιχτά στην αγκαλιά του.
"Ό,τι κι αν γίνει ψυχή μου." επαναλαμβάνω τη πρόταση του και αμέσως ενώνει τα χείλη μας σε ένα γλυκό και τρυφερό φιλί.

Σταματάμε ξέπνοοι το φιλί μας και χαρίζουμε ο ένας στον άλλο το πιο αστραφτερό χαμόγελό μας. "Λοιπόν..." ξεκινάει να λέει ο Ορέστης.
"Πάρε το κουνιαδάκι μου τηλέφωνο να δούμε αν θα έρθει επιτέλους και βλέπουμε τι θα κάνουμε απόψε. Αν και έχω κάποιες ιδέες στο μυαλό μου." Την τελευταία πρόταση την λέει ψιθυριστά στο αυτί μου με ένα πονηρό ύφος, κάτι που με κάνει να ανατριχιάσω.
"Δεν είναι ώρα ακόμα να ανατριχιάσεις μωράκι μου, θα έχουμε όλο το βράδυ μπροστά μας, αν και εμένα δεν με χαλάει να ξεκινήσουμε από τώρα και να αφήσουμε τους άλλους στην ησυχία τους." μου λέει και πάλι ψιθυριστά βάζοντας το χέρι του μέσα στο σορτσάκι μου. Εγώ αρχίζω να φλέγομαι και να νιώθω έντονη την υγρασία ανάμεσα στα πόδια μου. "Ορέστη" προσπαθώ να του πω κάτι αλλά με σταματάει με ένα έντονο και παθιασμένο φιλί. Τα δάχτυλα του χαϊδεύουν την περιοχή μου πάνω από το εσώρουχο μου και η γλώσσα του κατηφορίζει από το μάγουλο μου προς το λαιμό μου και με κατεύθυνση προς το στήθος μου. Με τα δόντια του κατεβάζει τις τιράντες της μπλούζας μου και αμέσως επιτίθεται στο σουτιέν μου κατεβάζοντάς το και αυτό. Μουγκρίζει στην θέα του ορθωμένου στήθους μου.
"Έτοιμο για φάγωμα" λέει βραχνα και αρχίζει να δαγκώνει και να πιπιλίζει το στήθος μου. Το στόμα μου ανοίγει διάπλατα από την επαφή της γλώσσας του με το κορμί μου και γραπώνομαι από το μπράτσο του για να μην φωνάξω αφού βρισκόμαστε στο σπίτι μου, με τους γονείς μου να είναι μόλις δύο δωμάτια μακριά. Βλέποντας την κίνηση μου αυτη σηκώνει το κεφάλι του και μου χαρίζει ένα πονηρό χαμόγελο. "Κάθαρμα" του λέω ψιθυριστά. Το κάνει επίτηδες το γουρούνι για να με δοκιμάσει αν μπορώ να κρατηθώ και να μην φωνάξω. Βάλαμε στοίχημα για αυτό σε προηγούμενη μας συζήτηση. Τι ήθελα και έβαλα στοίχημα μαζί του; Θα γίνω ρεζίλι στους γονείς μου. Το πονηρό του χαμόγελο συνεχίζει να παιχνιδίζει στα χείλη του, πράγμα που με εκνευρίζει και πάω να του φωνάξω αλλά προλαβαίνει και βάζει το χέρι του πάνω στο στόμα μου.
"Σςς μωράκι μου, κάνε ησυχία γιατί θα μας ακούσουν." μου λέει με αυτή τη σέξι βραχνή φωνή του. Προτού κάνω κίνηση βάζει ένα δάχτυλο μέσα μου. Αμέσως σφαλίζει τα χείλη μου με τα δικά του για να μη φωνάξω από την απροειδοποίητη είσοδό του μέσα μου. Μετά από λίγο μου βάζει δεύτερο αλλά και τρίτο δάχτυλο και τα κουνάει μέσα έξω προκαλώντας μου μια ανελέητη ηδονή. Ταυτόχρονα τρίβει με τον αντίχειρά του την κλειτορίδα μου μέχρι που νιώθω τον οργασμό μου να έρχεται. "Έλα δώσ' το μου αγάπη μου, άφησε το ελεύθερο." μου ψιθυρίζει ο Ορέστης στο αυτί και τότε νιώθω τον οργασμό μου να κατακλύζει κάθε εκατοστό του κορμιού μου.

Σ'αγαπώ. Ό,τι κι αν γίνει ψυχή μου. (TYS_GR)Where stories live. Discover now