Κεφάλαιο 36

6.3K 367 11
                                    

"Τι εννοείς μαμά εσύ το έστειλες; Γιατί έκανες κάτι τέτοιο;" Ο Ορέστης φωνάζει πλέον δυνατά ζητώντας εξηγήσεις από τη μαμά του. Η έκπληξη και των δύο μας ήταν πολύ μεγάλη όταν ακούσαμε την μητέρα του να λέει πως εκείνη έστειλε αυτό το γράμμα στον Ορέστη.

"Δεν υπάρχει γιατί. Η μάνα βλέπει παντού κινδύνους και απειλές. Τότε νόμιζα πως το να σε απομακρύνω από τη Μαρίλια ήταν το πιο σωστό. Ακόμα και όταν έστειλε αυτό το πακέτο με το γράμμα που έλεγε για το μωρό ήμουν θολωμένη και αντέδρασα λάθος. Ποτέ δεν έφτασε στα χέρια σου αυτό το πακέτο." Δεν μπορώ να πιστέψω αυτά που ακούω. Σίγουρα ονειρεύομαι και σε λίγο θα ξυπνήσω.

"Τι εννοείς; Έχω στ'αλήθεια παιδί και ο λόγος που δεν το γνωρίζω είσαι εσύ;" Δεν έχω δει ξανά αυτό το πρόσωπο του Ορέστη. Οργισμένο, λυπημένο, θυμωμένο ταυτόχρονα.

"Υπήρξα σκληρή το ξέρω αλλά πρέπει να με καταλάβεις παιδί μου." Η μαμά του ίσα που ακούγεται αφού το κλάμα της δεν την αφήνει να μιλήσει.

"Όχι ο σωστός χαρακτηρισμός δεν είναι σκληρή αλλά σκύλα, μαμά. Υποτίθεται με αγαπάς και θέλεις το καλό μου. Με το να μου στερήσεις όλα αυτά είναι για το καλό μου; Τι άλλο έκανες για το καλό μου μαμά; Πες μου τι;" Δεν είμαι σίγουρη αν μπορώ να ακούσω περισσότερο αλλά σίγουρα πρέπει να ξεκαθαρίσουν όλα τώρα που έπεσαν οι μάσκες.

"Κυρία Σοφία πες μας τι άλλο έκανες εκτός από το να αποκρύψεις τα γράμματα και να στείλεις άλλα." Το ύφος μου φαίνεται ήρεμο αλλά μέσα μου ουρλιάζω.
"Κυρία;; Αλήθεια την είπες κυρία;" ρωτάει ο Ορέστης και αφήνει ένα κοφτό ειρωνικό γέλιο στο τέλος. Ο θυμός του φουντώνει ακόμα περισσότερο. "Μίλα λοιπόν κυρία Σοφία. Μίλα." Η φωνή του σαν ουρλιαχτό φτάνει στα αυτιά μου και με το ζόρι κρατιέται να μην ορμήσει στη μητέρα του.

"Σε παρακολουθούσα από τον καιρό που έφυγε ο Ορέστης. Η Φωτεινή στάλθηκε μετά από εντολή μου στην Αμερική, όταν έμαθα πως θα πας. Όλα αυτά που είδες εκείνο το βράδυ ήταν όλα στημένα για να χωρίσεις τον Ορέστη. Τίποτα δεν έγινε μεταξύ των δύο τους. Από τη στιγμή που πάτησες το πόδι σου στην Αμερική δεν άφηνε τον Ορέστη από τα μάτια της. Άλλαξε ακόμα και το όνομα στο κουδούνι για να πειστείς πως ήταν συγκάτοικοι." λέει σιγανά έχοντας σκυφτό το κεφάλι με εμένα να ακούω σοκαρισμένη και να απορώ πόση κακία μπορεί να χωρέσει μια ανθρώπινη ψυχή.

"Δεν το πιστεύω ότι θα το πω αυτό αλλά πλέον είμαι σίγουρη ότι αν κοιμόταν με την Φωτεινή τότε μπορεί να ήταν διαφορετικά τα πράγματα.
Αφού λες λοιπόν ότι με παρακολουθούσες θα έμαθες τότε και για το ατύχημα που είχα πριν κάποιες βδομάδες. Να φανταστώ θα παρακάλαγες να πεθάνω κι εγώ και ο γιος μου;" Αν ακούσω θετική απάντηση από το στόμα της πραγματικά δεν ξέρω πως θα αντιδράσω.

Σ'αγαπώ. Ό,τι κι αν γίνει ψυχή μου. (TYS_GR)Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα