Σ'αγαπώ. Ό,τι κι αν γίνει ψυχή μου. (TYS_GR)

Κεφάλαιο 18

Μετά από σχεδόν μία αρκετά δύσκολη εβδομάδα με τον μικρό, αφού πέρασε μια ίωση, θέλω επιτέλους να βγω να ξεσκάσω και η πρόταση του Αλέξη και της Αντιγόνης να βγούμε απόψε για φαγητό είναι η ιδανική. Φυσικά πρώτα θα πρέπει να παρευρεθούμε σε μια εκδήλωση με θέμα τη παιδιατρική όπου οι γονείς μου είναι επίτιμοι καλεσμένοι αφού όπως λένε και οι διοργανωτές είναι σημαντική η προσφορά τους στον τομέα της παιδιατρικής.

Εδώ και χρόνια, δύο φορές την εβδομάδα παραχωρούν καποια δωμάτια της γυναικολογικής κλινικής τους σε παιδιάτρους που εθελοντικά εξετάζουν άπορα παιδιά. Αυτό είναι λοιπόν, απόψε θα πάω να θαυμάσω τους γονείς μου για το έργο που κάνουν και μετά ακολουθεί δείπνο με τον Αλέξη και την Αντιγόνη. Με την εγκυμοσύνη της Αντιγόνης οι επιλογές στις εξόδους τους δεν είναι πλέον τα μπαράκια έτσι και απόψε επέλεξαν να βγούμε για φαγητό πράγμα που συμφέρει εμένα γιατί τα μπαράκια και εγώ δεν έχουμε καλή σχέση, για να μην πω σχεδόν είναι ανύπαρκτη.

Θέλω απλά να περάσω μια ήσυχη βραδιά με άτομα που αγαπώ και μέσα σε αυτά είναι και ο γιος μου που ελπίζω μετά από τόσο ύπνο που κοιμήθηκε το μεσημέρι να μείνει ξύπνιος απόψε για να ευχαριστηθεί την έξοδο μας μιας και δεν βγαίνουμε και τόσο συχνά τα βράδια.

Ένα ζεστό μπάνιο με αιθέρια έλαια νομίζω ότι θα είναι καλή αρχή για να ξεκινήσω να ετοιμάζομαι για την αποψινή βραδιά η οποία για καποιο λόγο με αγχώνει χωρίς να ξέρω το γιατί.

Μπαίνω στη μπανιέρα και στην αίσθηση του ζεστού νερού οι μύες μου χαλαρώνουν. Η μυρωδιά του γιασεμιού και της ορχιδέας με κάνουν να χαλαρώσω ακόμα πιο πολύ γι' αυτό και ξαπλώνω πίσω και κλείνω τα μάτια μου απολαμβάνοντας την αίσθηση που μου προσφέρουν.

Αμέσως πετάγονται μπροστά μου εικόνες από το παρελθόν τότε που ήμουν με τον Ορέστη και σχεδιάζαμε το μέλλον μας. Ένα μέλλον που τελείωσε πριν καν αρχίσει αλλά που μου προόριζε κάτι για το οποίο ποτέ μου δεν θα μετανιώσω. Σκέφτομαι πως θα ήταν η ζωή μου τώρα αν δεν έκανα αυτή την επιλογή, να κρατήσω το μωρό μου, αλλά τώρα μόνο που το ζω όλο αυτό νομίζω πως είναι η πιο σωστή επιλογή που έκανα ποτέ στη ζωή μου. Μπορεί ο Ορέστης να μην διάλεξε τελικά εμένα και το μωρό αλλά αυτό δε σημαίνει πως εγώ θα στερούσα τη ζωή του μικρού μου. Πλέον είναι ο λόγος για τον οποίο ζω και αναπνέω καθημερινά αφού πήρε τη πρώτη θέση στη ζωή μου κάτι που κατείχε πριν από αυτόν ο Ορέστης.