Σ'αγαπώ. Ό,τι κι αν γίνει ψυχή μου. (TYS_GR)

Επίλογος

Στέκομαι στο μεγάλο παράθυρο του δωματίου και θαυμάζω τη θέα της αγαπημένης μου πόλης. Είναι νωρίς το πρωί αλλά οι δρόμοι σιγά σιγά αποκτούν την καθιερωμένη τους κίνηση.

Δεκατρία περίπου χρόνια μετά βρίσκομαι πάλι εδώ και αυτή τη φορά με όλη μου την οικογένεια για τις διακοπές των Χριστουγέννων.

"Μωρό μου γιατί είσαι ξύπνια από τόσο νωρίς;" Τυλίγει τα χέρια του στη μέση μου και νιώθω την ανάσα του στο λαιμό μου πράγμα που με ανατριχιάζει παρόλο που έχουν περάσει τόσα χρόνια που είμαστε μαζί. "Νομίζω ξέρεις το λόγο Ορέστη. Όσες φορές και να επισκεφτώ τη Νέα Υόρκη πάντα η αντίδραση μου θα είναι η ίδια." του λέω και σκύβει και μου χαρίζει ένα απαλό φιλί στα χείλη.

Βλέπω την αντανάκλαση μας στο παράθυρο και προσπαθώ ακόμα και τώρα να πείσω τον εαυτό μου πως αυτός ο άντρας είναι δικός μου και έχω μαζί του τρία υπέροχα παιδιά.

Μπορεί να είναι τριάντα εφτά ετών και εγώ τριάντα πέντε αλλά η ηλικία δεν έχει λόγο στα συναισθήματα μας τα οποία δεν άλλαξαν καθόλου στο πέρασμα του χρόνου. Ο έρωτας, το πάθος, η αγάπη όλα υπάρχουν και είναι ανεξίτηλα στο χρόνο κάτι για το οποίο χαίρομαι γιατί αν βρισκόμουν σε αυτή την ηλικία και δεν ένιωθα τίποτα για το σύζυγό μου τότε θα είχα σοβαρό πρόβλημα.

Το χέρι του Ορέστη ταξιδεύει κατά μήκος του κορμιού μου αλλά αν και δεν έχει άμεση επαφή με γυμνό δέρμα μου προκαλεί ρίγη. Λύνει τη ζώνη από το μπουρνούζι μου και βάζει μέσα το χέρι του χωρίς να γνωρίζει με τι θα έρθει αντιμέτωπος. Το χέρι του έρχεται σε επαφή με το γυμνό μου στήθος και αμέσως ακούω την κοφτή του ανάσα.

"Σίγουρα κάποια μέρα θα με πεθάνεις εσύ." ψιθυρίζει αργά στο αυτί μου. 
"Δεν το ήξερα πως οι άνθρωποι πεθαίνουν με ένα απλό άγγιγμα στο γυμνό σώμα της γυναίκας τους." του λέω καθώς το χέρι του κατηφορίζει προς την περιοχή μου. Βάζει ένα δάχτυλο μέσα μου με τα βογκητά μου να γεμίζουν το χώρο.

"Όταν η γυναίκα του κάνει συνεχώς τέτοιες εκπλήξεις ε τότε πως να αντέξει η καρδιά του ανθρώπου." Η βραχνή φωνή του προδίδει το πόσο ερεθισμένος είναι εκτός φυσικά από την στύση του. Με μια απότομη κίνηση βγάζει το δάχτυλο του από μέσα μου και τραβάει προς τα κάτω το μπουρνούζι μου.

Μέσα σε μια στιγμή βρεθήκαμε στο πάτωμα με το πάθος και τον έρωτα πάλι να είναι πρωταγωνιστές. Τα σώματα μας απλά είναι το μέσο για να εκδηλωθεί η αγάπη μας η οποία κάθε φορά μας αποδεικνύει πως γίνεται όλο και πιο δυνατή.