Κεφάλαιο 31

5.1K 328 9
                                    

Το μαγαζάκι είναι σχεδόν γεμάτο και εκτός του ότι είναι μόλις έντεκα το πρωί, ήταν επίσης και μια βδομάδα κλειστό και δεν ειδοποιήσαμε για το πότε θα ανοίξει αλλά ευτυχώς οι πελάτες επέστρεψαν.

"Μαρίλια ήρθε μια παρέα στο τραπεζάκι δέκα μπορείς να πας;" ρωτάει η Άννα όταν περνάει από δίπλα μου. Της γνέφω και αφού αφήσω τα ποτά στους πελάτες  κατευθύνομαι στο τραπέζι που μου είπε η Άννα.

Παίρνω παραγγελία από όλους και μένω εκεί να μιλάω για λίγο μαζί τους αφού μου είπαν ότι έρχεται ακόμα ένας φίλος τους, ο οποίος είναι ακριβώς απ'έξω. "Έλα ρε φίλε πόση ώρα να σε περιμένουμε; Αφήσαμε και την κοπέλα εδώ για να πάρει παραγγελία." λέει ο ένας από την παρέα και τότε στρέφω το βλέμμα μου για να τον δω και να πάρω παραγγελία.
Δεν μπορεί, σίγουρα τα μάτια μου με γελούν. Ελπίζω μόνο να μην έρθει και αυτός τώρα εδώ γιατί δεν είμαι προετοιμασμένη.

Παίρνω την παραγγελία του και φεύγω βιαστικά. Πριν φτάσω στον πάγκο για να δώσω στον Στέλιο την παραγγελία νιώθω κάποιον να με κρατά από το μπράτσο και τότε γυρίζω να δω ποιος είναι αν και υποπτεύομαι ποιος μπορεί να είναι.

"Μαρίλια; Εσύ είσαι έτσι;" με ρωτάει.
"Ναι Ιάσονα εγώ είμαι." του λέω και ελευθερώνω το χέρι μου. "Γιατί δεν μου μίλησες αφού με κατάλαβες;" με ρωτάει απορημένος.
"Επειδή νόμιζα πως ούτε εσύ θέλεις να έχεις επαφές μαζί μου." του λέω.
"Γιατί ποιος άλλος δεν θέλει να έχει επαφές μαζι σου; Εσύ Μαρίλια..." Όχι δεν θα τον αφήσω να τον δικαιολογήσει γατί από το ύφος του καταλαβαίνω πως είναι έτοιμος να μου επιτεθεί, λεκτικά πάντα.
"Ιάσονα δεν θέλω να ακούσω τίποτα. Το μόνο που θέλω είναι να μην πεις στον φίλο σου ότι με συνάντησες γιατί θα τον επισκεφτώ σύντομα." του λέω αυστηρά.
"Μα Μαρίλια..." λέει αλλά τον διακόπτω και πάλι.
"Αν κάποτε ήσουν φίλος μου τότε θέλω να με ακούσεις και να μην του πεις τίποτα." του λέω και γνέφει αλλά δεν με αφήνει να φύγω.

"Τι θέλεις επιτέλους Ιάσονα; Να ακούσεις αν ισχύουν όλα αυτά που σου είπε; Ε ναι λοιπόν ισχύουν. Έχω ένα γιο, τον γιο μας με τον Ορέστη ο οποίος αδιαφορεί για την ύπαρξη του. Σου είπε Ιάσονα τι μου είπε; Δεν βρήκε ακόμα χρόνο να ασχοληθεί μαζί μας;" Πλέον άνοιξε ο Ασκός του Αιόλου αφού αυτό το θέμα πάντα όταν το θυμάμαι με πληγώνει. Βασικά η αδιαφορία είναι αυτή που με πληγώνει. "Μαρίλια τι λες;" Ο Ιάσονας με κοιτάζει απορημένος και αναρωτιέμαι αν τελικά ήξερε όλα όσα έγιναν και ειπώθηκαν. "Αυτό που άκουσες. Ο φίλος σου όταν του είπα ότι περιμένω το παιδί μας μου έστειλε το συγκεκριμένο κείμενο. 'Αγαπητή Μαρίλια, έλαβα το πακέτο σου και μπορώ να πω πως ξαφνιάστηκα με το περιεχόμενο του. Σε ευχαριστώ πολύ για την κίνηση που έκανες να με ενημερώσεις. Δεν μπορώ να ασχοληθώ τώρα μαζί σας αλλά όταν μπορέσω θα το κάνω.'." Δεν μπορώ να ερμηνεύσω το ύφος του Ιάσονα, μετά από αυτά που άκουσε, αν είναι έκπληξη ή κάτι άλλο αυτό που δείχνει αλλά δεν θέλω να ασχοληθώ άλλο τώρα με αυτό.

Σ'αγαπώ. Ό,τι κι αν γίνει ψυχή μου. (TYS_GR)जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें