Merhaba arkadaşlar, bir tane daha duyuru yayımladığım için çok utanıyorum. Size Pazar günü tamirden bilgisayarımı alacağım dedim ama Pazar günü kapalıydı. Pazartesi yayımlarım dedim ben de. Çünkü bana bilgisayarın tamirinin yapıldığını söylediler. Bugün gittiğimde bana ne deseler beğenirsiniz? Tamir için gerekli parçalar yeni geldi, bugün yapacağız. Yani ben bir haftadır tamiri yapıyorlar sanıyorum ama onlar -afedersiniz- malak gibi yatıyorlarmış. Aciliyeti olduğunu söyledim, bağırdım çağırdım. Sinirden elim ayağım titriyor. Size söz verip tutamadığım için kendime de kızıyorum. Hatta sinirimden ağladım. Hayatta en nefret ettiğim şeylerden biri başıma geldi. İnsan neden işini doğru düzgün yapmaz ki? Hayır özellikle de belirttim acil diye. Başka tamir edeceği bilgisayarın olmadığını da söyledi. Ha bugün ha yarın diye diye neredeyse iki hafta oldu ve sizi beklettiğim için çok üzgünüm ve çok kızgınım. Yarın alırım diye umut ediyorum. Size kesin bir gün de söyleyemiyorum. Ben hala buradayım ve ne olursa olsun bu kitabı yayımlayacağım. Sizden çok özür dilerim. Umarım anlayışla karşılarsınız, sizi seviyorum. ♡
YOU ARE READING
Sekiz "Gece Geliyor"
Teen FictionGece neydi? Çoğu insanın korktuğu ve evlerine çekildiği saatler miydi? Ya da "bir an önce gece olsa da uyusam." diyen uykukolik insanların sığınağı mı? Bu hikayede Gece bu değil. Bu hikayede Gece, bazen küçük bir çocuk kadar iyi ve temiz. Bazen büt...
