Sekiz "Gece Geliyor"

Bölüm 33 *Gece Her Yerde*

Bölüm Şarkısı: Sia- Freeze You Out

Mina GÜRSOY

Eve gitmek üzere hazırlanırken kapıda bir siyahlık görmüş gibi hissetmiştim. Başımı kapıya çevirdiğimde, arkasını dönmüş yürümekte olan siyah kapşonluyu görmüştüm. Eva'nın gördüğü kişi bu olmalıydı. Korkuyla bir çığlık patlattım. Ben çığlık atınca o da daha hızlı bir şekilde yürüyüp gözden kaybolmuştu. Herkes bana ne olduğunu sorarken ben korkudan cevap dahi veremiyordum. Sadece kapıyı işaret ediyordum. Bana su içirip oturttuklarında kendime zor gelmiştim.

"Ne oldu?" diye sordu Arsel. "Hayatım cevap verir misin?

Başımı aşağı yukarı sallayıp sertçe yutkundum. "O, o burada."

"Kim?" diye sordu Arsel.

Alt dudağımı ısırdım. "Siyah kapşonlu." Konuşmakta hala zorlanıyordum. Sertçe yutkundum. "Gece. Gece burada."

"Ne?!" diye ilk çığlık atan Eylül olmuştu.

"Emin misin?" diye sordu Duru.

Gözlerimi ona çevirdim. "Eminim Duru. Gördüm."

Herkes birbirine korkuyla bakarken, "Ne yapacağız şimdi?" diye sordu Eva. "Kapana kısıldık."

"Kapana falan kısılmadık!" dedi Erdem. "Sekiz kişiyiz. Bize ne yapabilir?"

"Erdem haklı." dedi Arsel. "Bir bok yapamaz."

"Haydi, gidelim o zaman." dedi Kerem ve Eylül'ün elinden tutup yürümeye başladı. Hep beraber Konferans odasından çıktığımızda etrafıma bakındım. Görünürde kimse yoktu.

Hep beraber boş ve sessiz koridorda yürürken korkum sürekli katlanıyordu. Koridorun bir dönemecinden döndüğümüz an karşımıza siyah kapşonlu çıktığında tam çığlık atacaktım ki Arsel eliyle ağzımı kapattı. Hepimiz aniden durmuştuk.

"Hey!" diye bağırdı Erdem. "Kimsin sen?!" Siyah kapşonlu durduğunda Erdem ona yaklaşmak için bir adım attı. 

Eva onun bileğinden kavradı. "Dur, gitme!"

Erdem ona bakıp bir şey söylemedi ve bileğini çekti.

"Kimsin sen?!" diye bağırdı bu sefer Eren. "Yüzünü gösteremeyecek kadar korkak mısın yoksa?" Siyah kapşonlu koca bir kahkaha patlattığında kaşlarımı çattım. Sesi bizimle telefonda konuştuğu sesti. Canlı canlı daha da çok ürpertiyordu. Erdem hızlı hızlı ona yürümeye başladığında o ise koşar adımlarla uzaklaşmaya başlamıştı.

Kerem ona doğru on adım kadar atıp, "Oyun mu oynamak istiyorsun?!" diye bağırdı. Durup arkasını döndü. Yüzünde siyah kar maskesi vardı. Sadece gözleri gözüküyordu. O da Kerem'e doğru yaklaşıp durdu. Aralarında on adım kadar mesafe vardı.

Kerem SÖZER

Söylediğim şeyle durup bana döndüğünde şaşırmıştım. Bana doğru adım atıp durduğunda;

"Kerem!" dedi Eylül telaşla. Eylül'e dönüp başımı bir kere salladım ve tekrar ona döndüm. Gözleri masmaviydi. Cam gibi parlıyordu.

"Kimsin sen?" diye sordum. Başını yana doğru yavaşça eğdi. Gözlerinden nefret okunuyordu. Daha sonra gözlerini Eylül'e çevirdi. Kaşlarımı çattım. Gözlerindeki nefret bir anda yok olmuştu. Bir adım daha attığında ben de bir adım attım ve Eylül'ü kapatacak şekilde sağa kaydım. Gözlerini tekrar bana çevirdiğinde çatık kaşlarımla ona bakmaya devam ediyordum. "Eylül'e biraz daha bakarsan, o gözlerini oyarım!"