NEREDESİN SEN? (TAMAMLANDI)

28. Naz Evi !

İyi Okumalar🌸

~~

"Yoruldum ya ne gündü !" Duygu bir yandan konuşuyor bir yandan da ayakkabılarını çıkarıyordu. Alihan içeri çoktan geçmiş ceketini asıyordu. Duygu da ayakkabılarını ayakkabılığa koyup üstünde ki ceketini astı.

Aysel sultan çay davetinden sonra bırakmamış akşam yemeğine de kalmaları için herkesi ikna etmişti. Nazenin'in annesi Nalan Hanım geldiği için elinden geldiği kadar iyi ağırlamaya çalışıyordu. Haliyle Duygu ve Alihan da Aysel sultana zorluk çıkarmayıp yemeğe kalmışlardı.

"Bir şey yapmadık ki neden yoruldun" birlikte yatak odalarına giderken Alihan karısına bakıp konuştu.

"Hayatım sen herhalde ortamdaki elektrik yükünü fark edemedin fazla akımdan çarpılacaktım bir an" gözlerini devirerek konuştu Duygu.

"Valla mis gibi ortamdı Duygu'm. Nalan teyze de ne iyi ama dimi ? Hele o ettiği dua yok mu ? İnşallah sizin de tez zamanda bebeğiniz olur, biz de severiz dedi ya. İçimden o an dedim ki. Göster bir yere heykelini dikecem Nalan Reis."

Duygu kocasının konuşmalarına kahkahalarla gülmeye başladı. Bu adam ciddi konuşurken bile komikti. Her sözünün altında gülünecek bir şeyler vardı mutlaka.

"Şimdi anlaşıldı senin ortamdaki gerginliği fark etmeme nedenin. Nalan teyzenin o sözüne odaklandığın için her şeyi kaçırdın tabii."

Üstündeki gömleğin düğmelerini açan karısını baştan aşağı süzdü. Karısı çıkardığı gömleği askıya takıp üstüne pijamasını giyinecekken yanağından öpüp kendine çekti. Duygu da bu öpücüğü karşılıksız bırakmayıp öptü kocasını.

"Sana hediye aldım balım" Alihan karısıyla birlikte yatağa oturduktan sonra komidin çekmecesindeki paketi çıkarıp uzattı.

"Aşkım teşekkür ederim, ne gerek vardı" kocasının boynuna sarılıp dudaklarına minicik bir öpücük kondurdu.

"Bence çok gerek var özellikle bu zamandan sonra en önemli ihtiyacımız" tek kaşını kaldırarak konuştu hınzır Alihan.

Duygu kocasının sözlerine anlamsızca bakıp karton kutunun içinden hediye paketini çıkardı. Siyah renk hediye paketini dikkatlice açtı. İçinden bir kutu daha çıktı yine siyah renk. O kutuyu da dikkatlice açtığında içinden çıkan hediyeye baktı sadece. Aslında şaşırmaması gerekiyordu. Alihan gibi bir kocası varken hayatında olan hiçbir şeye şaşırması gerekti !

Duygu parmaklarını kutunun içindeki askılara takıp havaya kaldırdı. Ön kısmı dantel detayından oluşan alt kısmı tül ve sırtı çapraz gelen mürdüm rengi gecelik kendisine göz kırpıyordu.

Yavaşça kocasına dönüp gülümsedi. "Bu ne Alihan ?"

İki kaşını birden kaldırıp indirerek baktı karısına Alihan.

"İstersen gecelik de, istersen aşkın ateşi yakarmış ateşi de, istersen yansın geceler sabahına söndürelim de, istersen yanayım yanayım ateşlerde yanayım de, istersen ateşini yolla bana de. Bak bu söyleyeceğimi dersen çok müteşekkir olurum. Gel bebeğimizin temel atma törenine başlayalım de."

Duygu artık kocasının bu hallerine şaşırmamaya çalışıyordu ama sadece çalıştı. Çünkü bu adam yaptıklarıyla söyledikleriyle günden güne kendisini şaşırtıyordu.

"Sana söyleyecek bir kelime bulamıyorum. Sözün bittiği yerdeyim."

Alihan ayağa kalkıp karısını da kaldırdı. "Madem sözün bittiği yerdeyiz ikimizde, bırak bedenlerimiz konuşsun Duygu'm" sözlerini söylerken bir yandan da karısını banyoya itiyordu Alihan.