NEREDESİN SEN? (TAMAMLANDI)

40. Bir Olmak -1-

İyi okumalar ☺️ 

~~
Nazenin yerinden kalkıp biten çayları tazeledi. Tekrar yerine oturduğunda kapı çaldı tam açacakken annesi ayağa kalkıp açtı.

İçeriye fırtına gibi Demir girmişti. Koşmaktan nefes nefese kalmış yüzü gözü kızarmıştı.

"Demir ne oldu?" Duygu telaşla kardeşinin yanına geçip ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.

"Nazenin abla"

Nazenin adını duyduğunda içindeki vesvese boy gösterdi tekrardan. Yutkunup konuşması için Demir'in yüzüne baktı.

"Nazenin abla İpeklerin evine haciz geldi eşyaları götürüyorlar, ev sahibi de evden çıkarıyor."

Nazenin'in avucunda tuttuğu çay bardağı kırılıp yere düştü. Biliyordu işte hissetmişti bir şeylerin olduğunu. Küçük arkadaşının, kardeşinin bir karın ağrısının olduğunu anlamıştı.

Büyük bir sessizliğin hakim olduğu salonda kimse hiçbir şey söyleyemiyordu. Bazı anlarda susmak belki de en iyisiydi.

Demir'in söylediği sözleri herkes yavaş yavaş idrak etmeye başladığında bir anda kahvaltı masasından kalktılar. Yılmaz karısına gelmemesine söyleyip Halit'in yüzüne baktı. Halit yanında duran Nazenin'in kendine gelmesi için elini sıktı.

Nazenin kalbine çöken üzüntüyle derin bir nefes almaya çalıştı. "İpek... İpek'in yanında olmam lazım." Demesiyle kapıya doğru koşup montunu çabucak giydi. Ardından Ahsen ve Nalan Hanım hariç hepsi Nazenin'i takip etti.

İpeklerin evinin önüne geldiklerinde Yılmaz'ın Halit'in ve Ahsen'in babası bir adamla konuşuyorlardı.

"Ayıp sana be Said bu kış gününde nasıl evimden çıkın dersin ?" Halit'in babası Metin bey karşısındaki adama çıkışıyordu.

"Hiç merhamet kalmamış sende her şeyi geç komşuyuz şurada insan biraz olsun halden anlar."

Halit, Yılmaz ve Alihan babalarının yanına geçip karşılarındaki adama baktılar.

"Ev sahibisin sen dimi " adama çatık kaşlarıyla bakıyordu Alihan.

"Evet ev sahibiyim. Beyler ev benim istediğimi çıkarırım, istediğime kiralarım kimse bana karışamaz. Beni de kimsenin durumu ilgilendirmez. Ben parama bakarım. Param zamanında gelmiyor kaç aydır."

Demir yanındaki adama bakıp başını iki yanına salladı. "Siz kime neyi anlatıyorsunuz ki ? Bu adam konuşmaktan anlar mı sanıyorsunuz? Bunun anlayacağı dilden konuşmak lazım" der demez elleri adamın yakasını kavradı. "İnsan değilsin sen anladın mı ? Yere düşene bir tekmede sen vuruyorsun."

"Lan dur !"
"Demir bırak oğlum değmez ." Demir'in elinden adamı zorla aldılar.

Halit adama döndü. "Senin derdin ney söylesene para mı ?"

"Evet para kiramı geciktiriyorlar artık uğraşmak istiyorum evimden çıksınlar." Bu seferde Halit adamın yakasına yapışacakken Alihanla Yılmaz tuttu.

"Unutma Said bugünün yarını da var kimseye muhtaç olmam diye de düşünme. Sen istesen bile bu insanlar evinde kalmaz artık. Var git yoluna." Refik Bey sözlerini bitirip adamı yolladı.