35. İstemeyle Topyekün Mücadele

22.8K 1.4K 628
                                    

İyi okumalar ☺️

~~

Aysel sultan Zelihayla annesine yaptığı konuşmadan sonra evine gidecekken yönünü değiştirdi bir yere daha gitmesi gerekti. Kapıyı açıp içeri girdi. Merdivenleri yavaş yavaş çıkıp zile bastı.

"Aysel teyze hoşgeldin, buyur."

"Hoşbuldum mavişim." Nazenin'in yanağını sıkıp mutfağa geçip sandalyeye oturdu.

Nazenin Aysel sultanın gelmesini beklemiyordu. Biraz şaşırmıştı. Yani Aysel sultanın dün halini gördükten sonra hiçbir şeye şaşırmaması gerekti ya aslında, neyse !

Yanına geçip oturdu Nazenin.

"Nasılsın mavişim ?"

"İyiyim Aysel teyze sen ?"

"İyiydim daha iyi oldum kız bugün bana ayrı bi enerji kattı."

Nazenin de sözlerini söylemekten geri kalmadı. "Özlediğin ne zamandır görüşmediğin insanlarla kahve içmek enerjini yerine getirir tabi ki."

Aysel sultan Nazenin'e bakıp kahkaha attı. "Kız maviş sende sakin görünüyorsun ama lafların ok gibi adamı deler geçer."

"Aşk olsun Aysel teyze ne dedim?" Anlamamazlığa geliyordu Nazenin.

"Sen dün pazarda Zelihaya öyle sarılmamdan konuşmamdan rahatsız oldun" gözlerini kısarak baktı Nazenin'e. Dün pazarda konuşurken gözü mavişe kaydığında anlamıştı bozulduğunun bir bahaneyle oradan ayrılmasıyla da tam kanaat getirmişti rahatsız olduğuna.

"Yalan söylemicem biraz rahatsız olmuş olabilirim sonuçta o kızdan hoşlanmıyorum biliyorsun. Ama sonra böyle hissetmemin saçma olduğunu düşündüm." Aysel sultan kaşlarını çatmış dinliyordu.

"Sonuçta dün o senin sarıldığın sohbet ettiğin insanlar benden önce de buradaydı. Senin mahallenin insanları, komşuların. Ben daha yeniyim burada ama o insanlar kaç yıldır burada. Rahatsız olmam saçmaydı bakarsan. Ne yaşanmış olursa olsun sen istediğin gibi davranabilirsin. Kusura bakma Aysel teyze dün oradan bi anda gitmem sana tavır yapmışım gibi oldu."

Nazenin gerçekten böyle hissediyordu. Biriyle bir sorunu var diye ya da o kişiyi sevmiyor diye herkesten böyle davranmasını bekleyemezdi.

Aysel sultan yanında oturan dışı gibi içi de güzel olan kıza sevgiyle baktı. Çok iyi niyetliydi mavişi. Aysel sultanın oyun yaptığını bilemeden kendini suçlayacak, düşüncelerini saçma bulacak kadar.

"Oy mavişim kız sen beni hiç tanımadım mı ? Söyle bakayım bu mahalleye geldin geleli Zelihayla ya da annesiyle yakın olduğumu gördün mü ? "

Nazenin başını olumsuzca salladı.

"Peki daha önce görmediysen şimdi böyle görünce demedin mi Aysel sultan niye böyle yaptı diye ? "

Nazenin yine başını salladı.

"Kız maviş aşk olsun. Bu mahallede salınmak denilince insanlara haddini yerini bildirmek denilince kimin adının yankılanacağını da mı bilemedin ?" Alıngan bakışlarla baktı Aysel sultan.

"Tabi ki senin adın gelir Aysel sultan." Elini tuttu Nazenin.

"Görmüyorum duymuyorum sanıyorsunuz ama o kız mahalleye geldiğinden beri olanlardan haberim var. Halitle konuşmak istemesi seni tek yakalayıp konuşması. Orada burada boş boş konuşmasından hepsinden haberim var."

"Ahsen beni seninle tanıştırdığı gün "anne çok yakın arkadaşım, dostum hatta kardeşim dediği zaman benimsedim seni. Tanıdıkça kızım oldun benim. Yeliz'den Ahsenden ayırt etmedim seni."

NEREDESİN SEN? (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin