NEREDESİN SEN? (TAMAMLANDI)

30. Dönüm Noktası

Bölümümüzü EcrenSenaIrmak8 ithaf ediyorum💜 herkese iyi okumalar ☺️
~~

"Kolay gelsin"

Herkes işini bırakıp gelen kişiye baktı. Yeliz biraz daha uzun baktı.

Nazenin yerinden kalkıp toparlandı. "Teşekkür ederiz."

"Yandaki çay bahçesi kapalı mı ?" Yerinde kıpırdanarak sordu kadın.

"Hayır kapalı değil fakat tadilatta şuan da galiba yarına bitecek" diyerek cevapladı kadını Nazenin.

"Anladım. Peki yandaki çay bahçesinin sahibi Halit Bey'i nerede bulabilirim ?"

Kadının sorusu üzerine istemsiz kaşları çatılmıştı Nazenin'in. Niye durduk yere Halit'i  sormuştu ki ? Belki eski bir arkadaşıydı ya da tanıdığı.

Yeliz hala dikkatlice karşısında duran kadına bakıyordu ama kadın kendisine bakmıyordu niyeyse. Çok tanıdık geliyordu bu sima.

"Naz hayatım tabela işi de tamam, adamlar yarım saate geliyorlar. İkna etmek baya zor oldu ama hallettim."

Halit konuşarak içeri girdiğinde kimseye bakmadan Nazenin'e ilerleyip yanağından öptü. Sonra tam karşısında duran kadınla yüz yüze geldiğinde ise elleri yumruk olmuştu çoktan.

"Merhaba Halit"

Söylenen iki kelimeden sonra Halit hala karşısındaki kadına bakmaya devam ederken Nazenin olayları anlamaya çalışıyordu. Göz ucuyla arkasına bakıp Yeliz'in hafifçe açılmış ağzını Duygu'nun çatılmış kaşlarını gördü. Bakışlarını el boğumlarını sıkmaktan kıpkırmızı olmuş adama çevirip eliyle yumruk olmuş eli açıp ellerini birleştirdi.

Kendisine dönen gözlere gülümsedi Nazenin. Kimse tanıtmasa bile karşısındaki kadının kim olduğunu biliyordu. Ve bir gün bu anın yaşanacağını da.

Halit elini tutan sıcak eli daha iyi kavradı. Sonra Nazenin'e dönüp konuşmasına devam etti.

"Dükkan için yapılacak başka bir şey kaldı mı canım. Varsa söyle halledelim hemen."

Nazenin kafasını hayır anlamında salladı.

O esnada Yeliz'le Duygu elindeki işleri bırakmış daha doğrusu bu ortamda olmamaları gerektiği düşüncesiyle Nazenin'in yanına geldiler.

"Kuşum bizim işimiz bitti sayılır. Aysel sultanla Nalan teyzem yemekleri döktürmüştür. Biz çıkıyoruz. Siz ikiniz de çok geç kalmadan gelin" dedi Yeliz. Çıkarken yanından geçtiği genç kadının omzuna yanlışla vurmayı ihmal etmedi !

"Hadi bitanem işimizi çabucak bitirelim bende acıktım" diyerek konuştu Halit.

Nazenin tam bir şey diyeceği sırada başka bir ses duyuldu.

"Halit artık konuşabilir miyiz ? " ses tonu oldukça yüksek, beklemekten sıkılmış ve bir hayli sinirli bir sesti bu.

Halit kendinden beklenmeyecek bir sakinlikte yüzünü konuşan kadına döndü. Eli hala sevdiğinin elindeydi.

"Benim seninle konuşacak bir şeyim yok. Gördüğün gibi işimiz var ve sen burada olmanla bize ayak bağı oluyorsun" her bir kelimenin üzerine basarak söyledi.