NEREDESİN SEN? (TAMAMLANDI)

38. Anılar

İyi Okumalar              
~~

Nazenin ve annesi çeyiz için bazı eksikleri, damat bohçası için alınması gerekenleri aldıktan sonra alışverişi tamamlamış olarak mahalleye geri dönüyorlardı. Sabah çıktıkları alışveriş öğleden sonraya kadar sürmüştü. Nalan Hanım değil ama Nazenin çok yorulmuştu alışverişten. İpek'i arayıp bugünlük tek başına idare etmesini söylemişti.

Şimdi mahallenin uzun yokuşunu kol kola girmiş yavaştan çıkıyorlardı. Kendilerine doğru gelen Aysel sultanı fark etti Nazenin. Cam kapaklı borcamı sımsıkı tutmuş yokuştan aşağı dikkatle iniyordu.

Aysel sultan kendilerini fark edip daha hızlı yürüyüp yanlarına gelmişti.

"Ay mavişim, Nalancım nerden ayol? " gözleriyle elindekileri işaret ederek konuştu Aysel sultan. Radarlarından asla bir şey kaçmıyordu.

Nalan hanım elindeki poşetlerini biraz havaya kaldırıp "Çeyiz için birkaç eksiğimiz vardı onları alıp geldik Ayselcim. Malum artık düğünümüz var."

Çeyiz denildiği zaman Aysel sultan için akan sular dururdu bayılırdı çeyizlere. Yılmaz'ı evlendirirken bile bir sandık dolusu çeyiz çıkarmıştı evden. Kimisi erkeğin çeyizi mi olurmuş dese de bu sözleri duymazdan gelip en güzelini yapmıştı oğluşuna. Herkese de parmak ısırtmıştı.

"Kim bilir ne güzel şeyler aldınız. Nalancım bende ahiretliğim Gülistan'a gidiyordum çaya. Gelin hep birlikte geçelim, aldıklarınıza da bakarız."

Nalan Hanımla Nazenin birbirine baktı kararsızca. "Ayselcim şimdi davetsiz misafir gibi olacak."

Aysel sultan kaşlarını çatıp anne kıza baktı. "Ay dedikleri laflara bak. Canım sen dünürüsün, kızında o evin gelini. Ne misafiriymiş. Aman diyim Gülistan duymasın çok üzülür, alınır."

Anne kız bu sözlerden sonra iki arkadaşın yapacağı çay ziyafetine katılmaya karar verdi. Birlikte kapının önüne vardılar. Zile bastılar.

Gülistan Hanım kapıyı açtığından beklediği ahiretliğinden başka dünürü ve güzel gelini kızı Nazenin vardı.

Gülümseyerek "hoşgeldiniz" dedi. Dünürüyle Nazenin'e sarıldı. "Ne iyi ettinizde geldiniz. Dün güzel kızımla konuşmuştum, çarşıya çıkacağınızı söylemişti bu yüzden davet etmedim sizi. Ay iyi ki geldiniz." İçten bir şekilde karşıladı misafirlerini Gülistan Hanım.

Hep birlikte salona geçtiler. Biraz muhabbetten sonra Gülistan Hanım çay için mutfağa geçti arkasından da Nazenin. Eskisi kadar çekinmiyordu.

"Bende yardım edeyim Gülistan anne." Kendisine anne diyen kızla elini üstüne kurulayıp sarıldı. Çok istemişti oğlundan sonra bir de kızının olmasını, hayırlısı değilmiş ki olmamıştı başka çocuğu. Ama içinde hep bir uhdeydi kızı olması. Kız çocuğu anneye yaren olur derlerdi. Şimdi ise oğlunun hayatına giren kadın, kızı olmuştu.

"Fırının içinde poğaça ve börek var kızım, soğumasın diye çıkarmadın. Onları servis tabaklarına koyabilirsin."

Nazenin üstteki dolabın içinden servis tabağını çıkarıp tezgaha koydu. Fırının içindeki yiyecekleri tabaklara paylaştırdı. Aysel teyzesinin getirdiği borcamdaki kısırı da yanlarına koydu. Çekmeceden çatalları alıp yerleştirdi. Gülistan Hanım çayları alırken Nazenin de tabakları aldı.