ClashMate2:Way Back Into Love✔

Chapter IV

ATG Pov

Tinignan ko ulit sa salamin ang aking itsura at gaya kanina ay napangiti ako dahil sa sobrang ganda ng aking kaharap.

Ngayong araw ay napagdesisyon 'kong lumabas muna. Gusto ko munang magliwaliw at mamasyal para naman mareleave ang pagkamiss ko sa mag-ama ko. Siguro sa mall na lang ako pupunta para makapagpalipas ng oras. Wala din naman akong kasama dito sa bahay eh. Si daddy at mommy ay may business tour sila ngayon, next next week pa ata sila dadating. Si Hasky naman umalis, pumunta siya kila Nicole may aasikasuhin daw eh. Tapos sila kuya Jazzly naman ay nagpunta silang U.S kahapon para magbakasyon doon sa mom and dad ni ate Mia. Kaya ayon, mag-isa lang ako dito sa bahay---ay hindi pala kasi may kasama akong mga katulong pero di ko naman sila maistorbo eh. Di nga ako pinapansin, di gaya dati. Yung mga katulong namin na laging nakakakwentuhan ko. Ano kayang pumasok sa ulo ni dad at nagpalit siya ng katulong? Hmm. Hayaan na nga.

"Manang,aalis na po ako!"paalam ko sa kanila at dumiretso na akong garahe.

Tutal wala naman na yung motor kaya 'tong kotse na lang ang gagamitin ko. Good thing dahil nasa sala lang ang susi nito.

Pinaandar ko na yung kotse dahil bukas naman yung gate. Kaya malaya akong makakaalis.

It tooks me 30 mns bago ako nakarating sa mall. Pero okay lang. Medyo traffic din kasi eh. Kahit kilan naman.

Nagtingin-tingin ako ng mga damit pero wala akong magustuhan. Kaya naglibot-libot na lang ako. Hanggang sa mabangga ako ng isang babae at matapon sa damit ko yung frappy na iniinom niya. My ghad!

"What the?!!"

"Sorry, miss. I'm sorry."wika niya pero dito siya pinapansin dahil nakatingin pa rin ako sa damit ko. Shit! Di kasi nag-iingat eh!

"Look, miss---"di ko na natuloy ang sasabihin ko ng mamukahan ko kung sino ang kaharap ko. Pero syempre, kailangan 'kong panindigan ang amnesia thingy ko.

"Agatha?"confuse niyang tanong na ikinakunot ko naman ng noo. Para di halata. "Do you still remember me?"

Syempre naman. Ikaw lang naman kasi si Chloe the clawn noong highschool pero mukhang hindi ka na clawn ngayon. Yan ang gusto 'kong sabihin pero diko masabi kasi nga, nagpapanggap ako. Tsk! Tsk!

"Sorry miss pero di kita matandaan. But, somehow you look so familiar."wika ko na alng tsaka ko pinunasan ang t-shirt ko.

Kaiiyak. 'Tong white shirt ko naging brown. Di kasi tumitingin sa dinadaanan 'tong Chloe na to eh.

"Oh, I see. Totoo pala ang sinabi nila na nagkaamnesia ka. Pero bakit hanggang ngayon ay di mo kami matandaan?"takang tanong nito na isinanbalikat ko na lamang. "By the way, here's a new clothes. Magpalit ka na lang sorry talaga."sabay abot nita sakin ng isang brown papaer bag.

Kinuha ko na lang ito at dumiretso sa C.R. Pasalamat siya dahil malapit lang kami sa C.R na nagkabanggaan.

Inalis ko na ang damit ko tsaka kinuha ang damit na nasa paper bag. From t-shirt to off shoulder. Buti na lang at maganda 'tong off shoulder na napili niya, kung hindi, hindi ko 'to susuotin.

Lumabas na ako ng C.R at nakangiting Chloe ang bumungad sakin. Ngayon, mapapansin 'kong gumanda nga talaga siya. Nalessen din ang make up sa kanyang mukha hindi gaya noong highschool kami na parang clawn ang mukha niya. Tapos ang glowing niya din ngayon.

"You look so beuatiful, Agatha."ngiti nitong papuri sakin.

"Thank you but I already knew it."

"Masungit ka pa rin hanggang ngayon."natatawa bulong niya pero rinig ko naman. "Look, diba nagsorry na ako noong 18th birthday mo? So I thought we're now friends."Oo, nagsorry na siya noon at pinatawad ko naman. Pero dahil nga sa amne-amnesia ko ay kailangan 'kong panindigan ito.