ClashMate2:Way Back Into Love✔

Chapter XXXVIII

Tristan's POV

Damn! Bakit ba ayaw akong makausap ni Tamara? This is so important. Damn!

Hindi ko naman siya mapuntahan dahil laging nakabantay sa kanya si Ash. Tsk! Alam 'kong hindi yun magdadalawang isip na patayin ako kapag lumapit ako sa mahal niya. Tsk! Parang aagawin ko naman si Tamara sa kanya. Tsk! IFY, gusto ko lang matikman ang babaeng nagmahal sakin noon ng sobra. Hsst!

"Hey, wazzup?"tanong sakin ni Mitch na kakapasok lang sa kwarto ko.

"Still hot and sexy."I said in seducing tone.

Damn! How I love this woman. Noon ay gusto ko lang bilang fucking buddy ko pero ngayon  mahal ko na siya. I'd never imagine myself to fell inlove with her.

Lumapit siya sakin at agad akong hinalikan sa labi. Hindi na ako nagdalawang isip pa na patulan siya dahil siya na ang nanguna. Maybe she needs to feel the heaven right now. Mamaya ko na lang proproblemahin kung paano ko masasabi kay Agatha ang taong nagbabanta sa kanya.

I need to fulfill my need right now. Lalo na't nakakaramdam na ako ng init sa katawan.

I'm on my way to unzip her short when somebody disturb us. Bigla na lang kasi nagbukas ang pinto ng kwarto ko at may limang lalaking nakabonet ang pumasok dito. They pointed their guns on us at ang tangi ko lang magawa ay ang isarado ang kamao ko dahil sa galit. Huwag nilang susubukang saktan ang mahal, hindi ako magdadalawang isip na makipagpatayan kapag sinaktan nila si Mitch.

"Sorry to disturb in the middle of your happiness."

Damn! That voice. Hindi nga ako nagkamali ng hinala na siya ang gumagago kay Tamara. Tsk! Hindi ko aakalain na magagawa niya 'to. Sa pagkakaalam ko ay mahal niya si Tamara at hindi niya magagawang saktan ito. Damn him!

"Dalhin sila sa sasakyan!"utos niya sa mga kasamahan niya at walang pasabing hinila kami ng mga ito.

"Damn! Magdahan-dahan naman kayo! Nasasaktan si Mitch!"I shouted to this kind of dogs. Damn them all!

"Hinay-hinay daw sabi ni lover boy."pang-aasar niya pa kaya sinamaan ko siya ng tingin.

"Damn you too!"sigaw ko sa kanya na tinawanan lang naman niya.

Grrr! Damn this moment! Hindi ko aakalain na mararanasan ko ang bagay na ito. All I want is to sleep with girls not with this kind of dogs. Damn them all!

Pwersahan nila kaming pinasakay sa van, at yung lalaking naghahawak kay Mitch ay may kung anong pinaamoy sa kanya, that causes Mitch to sleep.

"Damn---"bago ko pa man matapos ang sasabihin ko ay pinaamoy na nila sakin yung panyo na may something. Then everything went black.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
Bea's POV

Masaya ako dahil nakasama ko na din ang anak ko. Sa tagal ba naman ng panahon na nawalay siya sakin ay sobra ko siyang namiss. Hindi ko aakalain na makakasama ko pa siya. Buong akala ko ay wala na siya, hindi ko na siya makikita, at nawalan na din ako ng pag-asang makapiling siyang muli. Pero ngayon, heto na. Kasama ko na siya. Kahit na lagi siyang umiiyak at hinahanap si Agatha ay okay lang sakin. Alam ko naman kasi na makakalimutan niya din si Agatha. Makakalimutan niya din ang kriminal na tao. Tsk!

Hindi ko ba alam kung bakit mahal na mahal nila ang babaeng 'yun. Dapat sa kanya pinapahirapan at iniiwan. Hindi niya deserve ang mga pagmamahal na natatanggap niya. Tsk! Dahil sa kanya namatay ang nanay ko. Naulila ako ng maaga at nabuntis din ng maaga. Kung hindi sana nawala ang nanay ko ba'ka hindi ako binaboy ng ama ko. Parepareho lang sila. Mga wala silang kwenta.

Hindi ko alam kung kilala na niya ang taong nagpadala sa kanya ng patalim at yung fregnancy test. Tsk! Maganda nga siya, bobo naman.

"Mommy..."umiiyak na tawag ni Jacob sa kanya. Tsk!

Ilang araw na ding nasa puder ko si Jacob at laging si Agatha na lang ang hinahanap. Sobra-sobrang pasensya na ang binibigay ko sa anak ko, pero nakakabwisit talaga 'tong Agatha na 'to. Masyadong pabida.

*kring* *kring*

Napatingin ako sa cellphone ko ng tumunog ito. Agad ko namang sinagot ang tawag ng pangalan niya ang bumungad sakin.

"Hello?"

["Hey sweethearts, this is your time to shine. Like the plan that we made it. Ngayon mo na maipaghihiganti ang nanay mo. Ngayon mo na mapapahirap si Agatha."]

Napangisi ako dahil sa sinabi niya. Tsk! Uto-uto din 'tong isang 'to, eh. Hindi niya alam na ginagamit ko lang siya para  makapaghiganti ako. Tsk! Your so poor my dear sweethearts. Iba talaga ang nagagawa ng charms ko. I'd never imagine that I can manipulate him this fast. Tsk!

Tumayo na ako sa kama at lumabas sa condo unit na tinutuluyan namin. May guard naman ever floor so safe ang anak ko dito. Kung sino man ang magtangkang kidnapin siya ay  mahihirapan.

Nagdrive na ako papunta sa bodegang malayo dito sa lungsod. Masyadong liblib yun at maganda yun para sa pagpatay ko kay Agatha. Masyado akong naeexcite sa mga iniisip ko. Parang kilan lang noong ako ang naghihirap pero ngayon siya naman na ang maghihirap. I can't wait to see her suffer.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
Someone's POV

Napangiti ako habang pinagmamasdan ang mukha ng taong mahal ko. Sa wakas ay magiging akin ka na rin. Malapit na tayong magsama at hindi na ako makapaghintay pa.

Nilagay ko sa likod ng tenga niya ang takas na buhok. Kahit kilan talaga ay napakaganda mo Agatha Tamara Gail. Hindi ko alam kung bakit patay na patay ako sayo. Nangyari na't lahat-lahat pero ikaw pa din ang mahal ko. Ikaw at ikaw pa rin ang tinitibok ng puso ko. Sobra akong natamaan sayo at kahit ano ay gagawin ko para mapasakin ka lang.

"Boss, paparating na po si Ma'am Bea."agad akong napangisi dahil sa winika ng tauhan ko.

Akala talaga ng babaeng 'to ay mahal ko siya. Tsk! Hindi niya alam na ginagamit ko lang siya para mapasakin na ulit si Agatha. Tsk! Hindi ko nga alam, kasi ang dali niyang mapikot. Unting kasweet'an lang ang gawin mo ay nagpapakabobo na siya. Hsst!

"Humanda kayong lahat at tambangan siya. Agad niyo siyang igapos pagkapasok na pagkapasok niya."utos ko sa kanila.

"Sige, boss!"sagot ng tauhan ko at umalis na siya.

Napailing na lang ako habang iniisip ang mga taong pinaglalaruan ko. Tsk! Mga inutil. Lalo na yang Bea na yan. Bobo talaga kahit kailan. Tsk! Hanggang ngayon ata ay hindi niya pa alam na ako ang kumuha sa anak niya at nagpadala kay Agatha. Hanggang ngayon ay nabubulag pa rin siya sa galit niya sa taong mahal ko. Alam 'kong gusto niyang pahirapan si Agatha pero hindi ako papayag na gawin niya yun. Dadaan muna siya sakin bago niya masugatan ang babaeng mahal ko.

"After this event, you will be my officially baby, my princess"masayang wika ko sa kanya. Hinalikan ko muna ang noo niya bago ako tumayo sa papag at naglakad palabas ng kwarto.

Kamusta na kaya ang mga bisitang inimbitahan ko? Ngayong gabi ang huling araw nila sa mundo. Tsk! Tsk! Poor people! Akala siguro nila hindi ko alam ang mga pinaggagagawa nila sa taong mahal ko. Lalo na yang Tristan na yan! Talagang may balak pa siyang gahasain si Agatha. Tsk! Gustong-gusto ko na siyang patayin kanina pero hindi ko muna gagawin. Kailangan niya munang maghirap bago siya makipagkita kay kamatayan. Ha.ha.ha!