ClashMate2:Way Back Into Love✔

Chapter XXXIX

Mitch POV

Minulat ko ang mata ko at agad na bumungad sakin si Tristan na bugbog ang mukha.

"T-tristan?"nauutal 'kong wika. Hindi ko maiwasang hindi mapaiyak habang pinagmamasdan siyang nagtitiis sa sugat.

Gusto ko siyang lapitan pero hindi ko magawa dahil nakatali ako sa poste. Bwisit!

"Tristaaannn!"hagulgol ko. Ni magsalita ay hindi niya magawa. Hindi ko malaman 'kong buhay pa ba siya o patay na.

"Gising na pala si Ms.Beautiful."wika ng lalaking mataba at nakangisi pa sakin habang tinitignan ang kabuoan ng katawan ko. Damn!

Hindi ko napigilan ang inis ko kaya dinuraan ko siya. Bwisit! Mga walang hiya sila! Kinidnap na nga kami tapos binugbog pa nila si Tristan.

"Aba'y walang hiya kang babae!"inis niyang wika at sinabunutan ako.

"Aaaaray!!"reklamo ko dahil sa sakit ng pagkakasabunot niya. Kapag ako nakaalis dito lagot ka sakin walang hiya kang lalaki ka.

"Ang ganda mo pa naman pero bastos ka!"wika niya bago niya ako itulak na naging dahilan ng pagkauntog ko dito sa sementong poste.

Nakaramdam  ako ng pagkahilo pero isinantabi ko muna yun ng bahagya niyang hawakan ang legs ko. Damn!

"D-don't touch h-her! F-fuck you!"

Hindi ko alam kung matutuwa ba ako dahil buhay si Tristan o maiinis ako dahil sa pambabastos ng walang hiyang lalaking 'to.

"Wala ka namang magagawa kung gagawin ko 'to sa girlfriend mo."sabay halik sa leeg ko nung walang hiyang lalaki. Damn!!

Umiwas ako at pilit na kumakawala dito, pero masyadong mahigpit ang pagkakatali sakin. Wala akong magawa kundi ang umiyak na lang habang nilalapastanganan niya ako.

"F-fuck you! F-fuck y-you! Fuck you!"sunod-sunod na sigaw ni Tristan sa lalaking 'to.

Tumawa lang yung lalaki at ng medyo mapaatras siya ay nagkaroon ako ng pagkakataong tuhudin ang maselang parte niya. Napahiga siya sa sakit habang sumisigaw. Tsk! Bagay lang yan sayo!

"A-are you o-okay?"nag-aalalang tanong ni Tristan na tinanguan ko naman.

"You? Are you okay?"tanong ko pero isang ngiti lang ang itinugon niya sakin.

Parang hinihiwa ang puso ko dahil sa itsura niya ngayon. Naaawa ako at hindi ko kayang makitang nasasaktan ang mahal ko. Oo mahal ko. Noon pa man ay mahal ko siya. Pero laging na kay Tamara ang atensyon niya. Kaya naman gumawa ako noon ng paraan para makuha ko ang atensyon niya. Naging partners in temptation niya ako at hinayaan ko lang yun. Mahal ko siya kahit na fucking buddy lang ang tingin niya sakin. Kahit masakit, okay lang.

Until one day tumawag sakin si Ash, my old best friend. I treated him as my best best friend in this world. Pero nainlove pala siya sakin noong mga 15 years old kami. Time kung saan patay na patay ako noon kay Tristan. Hindi ko alam ang gagawin ko noon. Mahal ko si Tristan pero ayaw ko namang mawala ang best friend ko. Kaya ang naisip 'kong gawin ay sagutin siya kahit na si Tristan talaga ang mahal ko. Until he find out na may iba pala ako. He saw as in a room kissing each other. And that causes us to break up. Siya ang nagdesisyong makipaghiwalay at hindi niya ako pinansin ng ilang taon. I tried to explain my side but he's always refusing me. Kaya wala na akong nagawa kundi ang lumayo na lang sa kanya, kasi yun ang hiling niya.

Kaya noong tumawag siya sakin at naghingi ng tulong ay agad akong pumunta sa kanya. Agad ko siyang tinulungan. Pero sa pagtulong ko pala sa kanya ay masasaktan ng sobra si Tamara. To the point na naaksidente siya dahil sakin. Kahit galit ako kay Tamara, hindi ko pa rin kayang pumatay ng tao. Nakonsensya ako noon at hindi makatulog lalo na't kritikal ang kondisyon niya. Isang taon din siyang comatose noon at sa loob ng mga panahong yan ay walang ibang ginawa si Ash kundi ang umiyak. Hindi siya tumutuloy sa pagpapakemo niya dahil sinisisi niya ang sarili niya. Dahil doon ay mas lalong lumalala ang sakit niya at kailangan na siyang dalhin sa America para doon magpagamot ng cancer.