"ဟုတ္ကဲ့..ဆရာ...ဆရာေျပာတဲ့တိုင္းလုပ္ခဲ့ပါတယ္... ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ပူတုန္းဘဲဗ်.....
ဟုတ္ကဲ့ ..ဟုတ္က့ဲ..အဲ့တာဆိုပိုအဆင္ေျပတာေပါ့... လာခ့ဲပါ့မယ္..."
တံခါးပိတ္အခန္းထဲမွာေတာင္ အသံခပ္အုပ္အုပ္ႏွင့္ တစ္စံုတစ္ေယာက္နဲ႔ခိုး၀ွက္စြာ ဖုန္းေျပာေနေသာ ဦးေနမန္သည္ ... တကယ့္ကိုမ႐ိုးသားတာအမွန္...။ ဘာကိုမ႐ိုးသားလည္းဆိုတာေတာ့ သူနဲ႔ဖုန္းေျပာတဲ့ ဆရာဆိုသူထံေရာက္ရင္ သိရလိမ့္မည္....။ကဲခုေတာ့ ထမင္းစားခန္းထဲက သားမိသံုးေယာက္ဆီသြားရျကည့္ရေအာင္....။
"မိုင္း...ေျဖးေျဖးစား...အရမ္းစပ္ေနလား...ကိုယ္ေမ့ေနတာ ေဖ်ာ္ရည္၀ယ္ခ့ဲဖို႔..."
တူကိုလက္ကမခ် တ႐ႈး႐ႈးတ႐ွဲ႐ွဲ ျမည္သံစြဲအလကၤာမ်ားျဖင့္ မလာ႐ွမ္းေကာ စားေနပါေသာ မိုင္း၏ ျဖစ္အင္ကိုၾကည့္ၿပီး ဒီမိုမွာ စိတ္မသတ္မသာ႐ွိလွသည္...။ အဲ..
ဒီမိုထက္ စိတ္မသတ္မသာျဖစ္ေနရသူလည္း...သူတို႔နားမွာ ႐ွိေသးသည္..။ထိုသူက ေဒၚစံပယ္ပင္....။ တစ္ေယာက္ကလည္း အရမ္းစပ္ရင္ မစားပါနဲ႔ေတာ့လို့ တားလည္းမရ...။ တစ္ေယာက္မွာလည္း...ၾကက္တူေရႊးကေတာ္ေတာ္ မယ္ေဘာ္ကကဲကဲ ျဖစ္ေနသည္မို႔... ဒီအရြယ္ေရာက္မွ သားျဖစ္သူကိုျပန္မနာလိုရတဲ့အျဖစ္...။
"သားဒီ! မင္း..ဒီေန႔ညေနစာ စာဦးမွာလား...အဲ့ကေလးသူဘာသာသူ စားတက္တယ္..."
"သူစပ္ေနတာ..."
ေဒၚစံပယ္စိတ္ကိုအ႐ွည္ဆံုးထားႏိုင္ရန္ ခါးတစ္ဖက္ေထာက္၍ သက္ျပင္း႐ွည္ႀကီးကို ဟန္လုပ္မႈတ္ထုတ္လိုက္သည္...။
"ရတယ္...ဒီမို...ကိုယ္ဘာသာ စားစရာ႐ွိတာစား...ရႊတ္.."
စားေနရင္း...စကားေျပာေတာ့ အပူစပ္စားရင္ျဖစ္တက္တဲ့ ႏွာရည္တို႔ကပါ အလုယက္ထြက္လာ၍ ႏွာေခါင္းထဲသို႔ျပန္႐ႈတ္သြင္းလိုက္ပံုက ဒီမိုအတြက္ အူယားစရာေကာင္းေပမယ့္ ေဒၚစံပယ္တြက္ေတာ့ စိတ္ပ်က္ဖြယ္...။
YOU ARE READING
ရပ်ဝန်းတူနှလုံးသား (Completed)(ZG&Uni)
Romance(unicode) ကြုံဖူးလား? ကိုယ့်ချစ်သူက ကိုယ့်နှဖူးထက် အနမ်းနွေးနွေးလေးတစ်ခု ဖန်စင်းပေးရင်လောကကြီးတစ်ခုလုံး.ကိုယ့်လက်ထဲရောက်သွားတဲ့ခံစားချက်မျိုး...၊ ကြုံဖူးလား? ကိုယ့်ချစ်သူက ကိုယ့်တွက်ဖန်တီးပေး တဲ့လက်ဆောင်တစ်ခုက သူ့တစ်ဘဝလုံးဖြစ်နေခဲ့အခါ စင်္ကြာဝဠာတစ်...
