New Romantics | Completed

Chapter 15: Hurt

David's POV

Umalis na sila Mark, nilagay ni Sabrina ang baril sa likod niya. At tiningnan niya ako ng masama. Bakit siya may baril?

"Bitawan mo nga ako." at hinatak miya yong braso niya at nakita ko ang sugar sa balikat niya. Ang laki ng hiwa. Kaya, maraming dugo ang lumalabas. Next time na magkita ulit kami nong Mark na yon, papasabogin ko talaga mukha no'n.

"Tulungan na kita." sabi ko. At akmang hahawakan ko na sana soya kaya lang lumayo siya sa sa'kin.

"No!" at tumalikod siya at naglakad palayo.

"Dude! Buhatin mo! Hahaha." suggest ni Marvin kaya naglakad na ako papunta kay Sabrina. At walang ano-ano ay binuhat ko siya na para bang isang sako ng bigas.

Ang gaan pa rin talaga ni Sabrina. Tsh. Saan ba napupunta mga kina-kain nito?

"Ano ba! Bitawan mo nga ako!", at hinampas niya ang likod ko.

Natawa na lang ako dahil parang hina-haplos niya lang ang likod ko.

"Bakit kay baril ka?", kunwari seryoso ako. Tumigil naman siya kaka-hampas.

"It's none of your business." sungit Niya talaga kahit kailan pero mahal na mahal ko pa rin siya. I don't know why.

"Okay... Hindi kita ibababa." pananakot ko sa kaniya pero hindi lang siya nag-salita.

Dinala ko siya sa bahay namin. Hindi puwedeng sa bahay nila, nagtaka pa sila Tita kung bakit siya may hiwa sa balikat.

Masakit kaya yon?

"Nicole... Pa-bukas nga ng pinto." sabi ko at binuksan naman niya iyon at nilagay sa couch si Sabrina.

Nang makita iyon ni Nicole ay biglang lumaki ang mata niya.

"Kuya, anong nangyari? Bakit ang daming dugo ni ate Sab?", nagpa-panic na si Nicole.

Minsan talaga ang OA ng mga babae.

"Kunin mo na lang ang first aid kit." sabi ko. Si Sabrina naman ay nanatiling naka-hawak sa balikat niya.

"Ito kuya oh." at umalis si Nicole.

"Gamotin ko na." sabi ko, tiningnan lang niya ako. "Sab... Wag na matigas ang ulo." maya-maya, pumayag na din siya.

"It was Mark, right?", out of the blue kong tanong. Bahala na... I want to know everything about her.

"Actually... It was pogs." napatingin ako sa kaniya.

"Pogs? You mean... Your best friend?"

"Yeah..."

"Bakit kayo nag-away?", curious kong tanong.

"Because of you." sagot niya nang hindi tumitingin sa'kin.

"Why me?", naguguluhan kong tanong. Bakit naman ako?

"I don't know." ano ba naman to? Parang ewan kausap.

"Then who's Edwin?", this time napatingin na siya sa'kin.

"Edwin?", kunot-noo niyang tanong.

Binanggit niya yon kanina diba?

"He's a friend... From the past."

"Ahh... Sab, may sasabihin ako sayo."

"Ouch... Wag mo na ngang gamotin, suma-sakit lalo eh. At saka ano nga ulit yong sasabihin mo?", sabi niya.

Binitawan ko na lang ang pamunas.