Chapter 42: 2 Years

73 4 0
                                    

Sabrina's POV


It's been a week since the unknown number called me. And after that wala na. After that voice I've heard, pinatay niya agad ang tawag. Familiar ang boses niya, pero hindi ko matandaan kung saan ko iyon narinig.


May pasok na ulit, tapos na kasi ang foundation week. Nagpasa na kami ng mga projects at kung ano-ano pa, para pumasa. Tuesday ngayon at may pasok na kami. Next next kasi ay finals na.


After ng finals namin ay sembreak na namin. Haay. Ang bilis ng araw no? Tapos, di mo namamalayan ay pasko na naman ulit. Then another year has to be end.


2019? That's the date when I met him. The year when I met David. And speaking of that boy ay hindi ko na siya nakikita. Siyempre, bahay at school lang ang routine ko kagaya sa kaniya kuya. Office at bahay lang ang routine. Si Mommy naman ay kakauwi lang galing Pangasinan. Tss. Akala ko ba linggo siya uuwi?


But suddenly one thought caught my attention.


'Kamusta na kaya ngayon si Edwin?'


It's been two years since Edwin is gone. Nawala na lang siya na parang bula. Maski isa ay walang makapagsabi kung nasaan siya. At ito namang si Pogs, ay pagkatapos akong sugatan sa balikat at hindi na siya nagpakita pa.


What's happening to those people?


Are they even insane?


Edwin left with no trace and also Pogs. Even his gang-members ay hindi din alam kung nasaan.


Members ni Pogs, ni Edwin at members ko at magkakaibigan kaya kapag nalaman nila kung nasaan ang dalawa ng iyon ay sasabihin nila agad ito sa amin. After all, worried din sila sa mga leaders nila. Hindi lang basta gang ang binuo namin kundi pagkakaibigan na din.


But shit, where the hell on earth are they?


To be honest, I'm not mad at Pogs of saying David about Edwin. It's just that when I hear that name. I reminisce our memories we made.


* Kriiing Kriiing *


"The bell already ring. I have to go." paalam ni Andrea kaya tumayo na din kami.


Sabay-sabay kasi kami ng schedule, kaya nagsipuntahan na kaming lahat sa room.


Sila lang naman ang nag-usap. Hindi ako nakisali dahil inisip ko kung sino ang tumawag sa'kin


Pakshit! Hindi ko pa rin talaga makalimutan.


A minute after naming dumating ay dumating na din si Sir Elson.


* * *


"Una na kayo, may pupuntahan pa ako." Sabi ko sabay sarado ng locker ko.


"Where are you going? Samahan ka na namin?", tanong ni Mae.


"No need." sabay ngiti ko.


Pumunta agad ako sa kanila at buti na lang ay walang traffic sa kanila.


I badly wants to talk to him.


I need to find answers.


At dahil kilala naman ako ng mga maids nila ay pina-pasok agad nila ako. I went to his room and I saw him lying on his bed while reading the book.


"What brought you here?", sabay baba ng binabasa niyang libro at tumingin sa akin.


"I need to find answers." sabay upo ko sa Queen size bed niya.


Kunot-noo siyang bumangon at tumingin siya sa akin.


"What kind of answer?"


Binuksan ko ang phone ko at pinakita ko ang number na tumawag sa akin last week.


"What's with that number?", tanong niya.


"Find the caller. That number called me last week and he said... He's back."


"For real?"


"Tingin mo pupunta ako dito kung hindi real to?", sabay irap ko.


Kinuha niya ang phone ko at pumunta sa laptop niya at may kung ano siyang pinagpipindot.


Yan ang kakayahan ni James, he's my cousin, right? Hacker siya, I guess? Who think this gangster taking a law? Yes, gangster din siya, like me.


Akala mo kung sinong matino, yon pala may tinatagong katarantaduhan.


"I already found it." Sabi niya at tiningnan ko ang tinu-turo niya at naka-red iyon.


"Rizal, Laguna? What's in there?", kunot noo kong tanong.


"That caller lives there. That's we need to find out." sagot niya at kinuha niya ang hoodie niya. Iniwan ko naman ang mga gamit ko.


Sumakay agad kami sa koste niya at nag-drive ng mabilis.


"Bakit parang curious na curious ka?", tanong niya.


"You gave me the curiosity." and we laughed at each other.


Walang traffic kaya mabilis kaming nakarating at dahil nakita naming dito naka-red ang laptop ni James ay hindi muna kami bumaba.


Maya-maya ay bumukas ang pintuan and I saw him.


What's his even doing here? Bakit siya nagtatago sa amin?


Bumaba ako ng kotse at pumunta sa kaniya.


"Pogs." at tumingin ako ng diretso sa kaniya.


Siya naman ay unti-unting inangat ang mukha niya.


"Sabrina? Why are you here?", gulat na tanong niya.


"Ingat pre-" at napatingin ako sa nagsalita. And so he did.


After two long years...


"Edwin?"


New Romantics | CompletedWhere stories live. Discover now